Çocuk Gelişimi Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi İle Mutluluk Seviyeleri Arasındaki İlişki

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 127 - 139, 29.12.2023

Fatma Çakır Aksungur

Öz

Yaşam boyu öğrenme, her yaşta ve her yerde öğrenmeyi kapsayan uzun bir süreçtir. Bireylerin öğrenmesini etkileyen faktörlerden biri de mutluluktur. Çocuk gelişimi alanında öğrenim gören öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme hakkında farkındalık kazanması meslek grubu ve eğitim açısından büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı, çocuk gelişimi bölümü öğretmen adaylarının, yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemek ve yaşam boyu öğrenmenin, mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu çalışma ülkemizde devlet üniversitelerinde eğitim gören, (282) çocuk gelişimi bölümü ön lisans ve lisans öğrencilerine uygulanmıştır. Araştırmanın yöntemi, ilişkisel tarama yöntemi olup, veri toplama aracı olarak Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilmiş olan Oxford Mutluluk Anketi ve Coşkun (2009) tarafından geliştirilen Yaşam Boyu Öğrenme (YBÖ) anketi kullanılmıştır. Anketlerden elde edilen sonuçlar, SPSS 22 paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda çocuk gelişimi öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile mutluluk düzeyleri arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Ancak yaşam boyu öğrenme eğilimi ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiye akıldığında, cinsiyet ve yaş değişkenleri açısından istatiksel olarak farklılık olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, çocuk gelişimi öğretmen adayları, mutluluk düzeyleri

Kaynakça

• Açıkgöz, M. (2016). Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Psikolojik Sağlamlık İle Mizah Tarzları ve Mutluluk Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Aksoy, M. (2008). Hayat Boyu Öğrenme Ve Kariyer Rehberliği İlkelerinin İstihdam Edilebilirliğe Etkileri: Otel İşletmeleri Üzerine Bir Uygulama. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi ( Mardin İli Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi, Bartın.
• Ayra, M. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik inançları ile ilişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Amasya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya.
• Bloom,B.S.,Hastings, T & Madaus, G. (1971). Handbookof fotmative and summative evaluation of studentlearning. Nevyork. Mc Graw-HillBook Company.
• Bulaç, E., & Kurt, M., (2019). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 125-161.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı - İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, A. (2013). SPSS Sürecinde bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi: Ankara: PegemAkademi Yayıncılık.
• Callaway, R.J. (2009). Confırmatory factor analyses of two social desirability scales and the investigation of their contribution to measures of well-being. (Unpublished Master Thesis). The University of British Columbia. Okanagan.
• Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara.
• Cüceloğlu, D. & Erdoğan, İ. (2015).Öğretmen olmak bir cana dokunmak. İstanbul: Final Kültür Sanat Yayınları.
• Çam, E. & Üstün, A. (2016). Öğretmenlerin mesleki tutumları ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişki. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 460-475. doi:10.17218/husbed.58800
• Doğan, T., Çötok, N.A. (2011). Oxford Mutluluk Ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.
• Doğan, T. (2012). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64. Dumludağ, Ö. (2011). Mutluluk ve iktisadi parametreler üzerine bir inceleme. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dündar, H. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Düzgün, O. (2016). Ortaokulda görev yapmakta olan öğretmenlerin mutluluk düzeyleri ile sınıf yönetimi becerileri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Diker-Coşkun, Y., & Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (42), 108-120.
• Diker-Coşkun, Y., & Demirel, M. (2010). Lifelong learning tendencey scale: the study of validity and reliability. Procedia- Social and Behavioral Sciences, (5), 2343-2350.
• Erdamar, G. (2011). Eğitimde yeni yönelimler. (Ed. Özcan Demirel), Ankara: Pegem Akademi. Erdoğan, G. D. ( 2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler. (Doktora Tezi). Aban İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Ergün, A. (2009). İlköğretim okulu 6-7-8.sınıf öğrencilerinin mutlu öğretmen algıları (Beşiktaş örneği). (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Fraenkel, Jack R., & Wallen, Norman E. (2009). How to design and evaluate research in education (Seventh ed.). New York.
• Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(170).
• Güleç, İ., Çelik, S., & Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(3), 34-48.
• Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2012). Yaşam Boyu Öğrenmeyi Etkileyen Faktörler. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2).
• Hılls, P., Argyle, M. (2002). The Oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073–1082.
• İleri, S. (2017). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve hayat boyu öğrenme faaliyetlerine katılım düzeyleri (Karşıyaka-Bayraklı örneklemi). (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Kabal, D. (2019). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve mutluluk düzeyleri üzerine bir çalışma. (Kocaeli örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Doğan, T., Çötok, N.A. (2011). Oxford Mutluluk Ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması:geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36).
• Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Kutlu, M., Savcı, M., Demir, Y., & Aysan, F. (2016). Young İnternet Bağımlılığı Testi Kısa Formunun Türkçe uyarlaması: Üniversite öğrencileri ve ergenlerde geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(1), 69-76.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. United States: Pearson Education.