19. yüzyılda Dünyanın farklı coğrafyalarında olduğu gibi Osmanlı Devleti’nin de birçok bölgesinde kuraklık ve onun doğal sonucu olan kıtlık yaşanmıştır. Bu makalede Osmanlı coğrafyasında Ankara özelinde 19. yüzyılda 1845, 1875, 1887, 1894 ve 1895 senelerinde yaşanan kuraklık ve etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Doğal afetlerden biri olarak kabul edilen kuraklığın Ankara’daki etkisi konusunda yaşanan zahire sıkıntısı, hububat eksikliği nedeniyle halkın yeterince beslenememesinden kaynaklanan ölümler ve halkın yakın yerlere göç etmesi, ailesiz kalan çocukların durumu, kuraklıktan dolayı kuruyan su kaynakları nedeniyle merkezdeki su sıkıntısının artmış olması, bölge halkının hijyen koşullarını sağlayamamasından dolayı ortaya çıkan hastalıklar gibi dikkat çeken hususlar ele alınmıştır. Ankara ve yakın çevresinde yaşanan olumsuzlukların giderilmesi konusunda hükümetin ve yerel idarecilerin tutumu, zahire sıkıntısı ve fiyatlardaki artış olayları üzerinde de durulmuştur.

• Bayar, Yener, 1873-1875 Orta Anadolu Kıtlığı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Türk Tarihi Anabilim Dalı Yakınçağ Bilim Dalı, İstanbul 2013.