Öz
Amaç: Klinisyenlerin antenatal fetal
taşikardi gördükleri term gebelerde, fetal stres düşünüp tedirgin olup
olmamaları gerektiğine, perinatal sonuçlar değerlendirilerek farkındalık
yaratmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Eylül 2017 ile Eylül
2018 tarihleri arasında hastanemize rutin gebelik kontrolüne gelen ve hafif
fetal taşikardi ön tanısıyla hastaneye yatırılan veya acil kadın doğum
kliniğine yönlendirilen gebeler dahil edilmiştir. Gebelik haftaları 37 haftanın
üzerinde olan ve fetal kalp atımları 160-180 arasında olan toplam 128 adet anne
adayı çalışmaya katılmıştır. Fetal taşikardi oluşturabilecek ek maternal
hastalığı olanlar ile fetal kalp hastalıkları olan gebeler çalışma dışı
tutulmuştur. Çalışmaya katılan 128 gebenin yaş, gravida, parite, abortus,
küretaj öyküleri ve eğitim düzeyleri kayıt altına alındı. 128 gebenin perinatal
sonuçları açısından sezeyan endikasyonları, apgar sonuçları kayıt altına
alınmıştır
Bulgular: Fetal
hafif taşikardi ön tanısıyla interne edilen gebelerin 81 tanesi (%63) gerekli
tedaviler uygulandıktan sonra takipleri sırasında normal bulgular izlenip
eksterne edilmişlerdir. Takip sonrası taburcu edilenlerin 55 tanesinde (%42)
gebeler yalnızca hidrate edilmiş ve nst takipleri yapılmıştır. Ve bu gebeler
başka bir tedaviye ihtiyaç duymadan taburcu olmuşlardır. 128 hastadan 11
tanesinde (%8) fetal stress düşünülüp sezaryen yapılmıştır.
Sonuç: Fetal
kalp atım hızı 200/dakika olan ve uzun süre sebat eden hastalarda fetal kayıp
açısından tedirgin olunmalı, fetal kalp atım hızı 200/dakika altında olanlarda
fetal monitarizasyonda iyi bir variabilite izlenirse fetal taşikardinin fetal
stress dışı sebeplere bağlı olduğu düşünülmelidir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1. Allan L. The normal fetal heart. In: Allan L, Hornberger LK, Sharland G, editors. Textbook of Fetal Cardiology. First Ed. London: Greenwich Medical Media Limited; 2000. p.55-102
- 2. Bergmans MGM, Jonker GJ, Kock HCL. Fetal supraventricular tachycardia: Review of the literature. Obstet Gynecol Surv 1985;40:61-8
- 3. Rooth, G, Huch A, Huch R. Guidelines for the use of fetal monitoring. Int J Gynecol Obstet1987;25:159
- 4. Nijhuis IJM, Hof J ten, Mulder EJH, et al. Antenatal fetal heart rate monitoring; normograms and minimal duration of recordings. Prenat Neonat Med 1998;3:314-22.
- 5. Özkutlu S. Fetal ekokardiyografi. Birinci baskı, Adana: Adana Nobel Kitabevi; 2012
- 6. American College of Obstetricians and Gynecologists. Fetal Heart Rate Patterns: Monitoring, Interpretation, and Management. ACOG Technical Bulletin 207. Washington, DC: ACOG, 1995.
- 7. Kaar K. Antepartal cardiotocography in the assesssment of fetal outcome.Acta Obstet .et Gynecol Scand.1980;Supp.4
- 8. Cibils LA. Clinical signifiance of heart rate patterns during laborlate decelerations. Am J Obstet Gynecol. 1976;125:290-305.
- 9. Goodlin RC. Fetal cardiovascular responses to distress. Obstet Gynecol. 1977;49:371-81.
- 10. Simpson JM, Sharland GK. Fetal tachycardias: management and outcome of 127 consecutive cases. Heart 1998; 79: 576-81
- 11. VanEngelen AD, Weijtens O et al. Management outcome and followup of fetal tachycardia. J Am Coll Cardiol. 1994 Nov 1; 24(5):1371-5
- 12. Hahurij ND, Gittenberger AC, Kolditz DP, Bökenkamp R, Schalij MJ, Poelmann RE, et al. Accessory atrioventricular myocardial connections in the developing human eart: relevance for perinatal supraventricular tachycardias. Circulation 2008;117(22):2850-2858
- 13. Cuneo BF, Strasburger JF. Management strategy for fetal tachycardia. Obstet Gynecol 2000;96(4):575-581
- 14. Yörük Ö, Aktulay A, Engin Üstün Y, Yapar Eyi E, Şahin Özkan M, Mollamahmutoğlu L. Kardiyotokografide hafif fetal taşikardi görülen olguların değerlendirilmesi The journal of gynecology-obstetrics and neonatology 2012; 9(34):1410-1412
- 15. Oudijk MA, Visser GH, Meijboom EJ. Fetal Tachyarrhythmia Part 1: Diagnosis. Indian Pacing Electrophysiol J 2004;4(3):104.
- 16. Strasburger JF. Prenatal Diagnosis of Fetal Arrhythmias. Clin Perinatol 2005;32(4):891-912.
- 17. Arduini D, Rizzo G, Soliani A, Romanini C. Doppler velocimetry versus nonstres test in the antepartum monitoring of low-risk pregnancies. J Ultrasound Med, 1991; 10: 331-335.
- 18. Farmakides G, Schulman H, Winter D et al. Prenatal surveillance using nonstes testing and Doppler velocimetry. Obstet Gynecol, 1988; 71: 184-187
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1 |
