Quality of teaching service in distance and face-to-face courses according to vocational teachers#

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 2, 48 - 57, 31.10.2024

Alev Orhan , Zehra Yılmazer

Öz

In this study, the opinions of teachers working in vocational schools on how distance and face-to-face courses affect the teaching service were discussed. The study aimed to identify the strengths and weaknesses of the teaching- learning process in distance and face-to-face courses. Based on the findings, recommendations will be made to improve the quality of teaching services. The study employed phenomenological design, which is a qualitative research method. The study determined the lecturers' opinions using the maximum diversity sampling method, which is a purposeful sampling method. The aim was to maximize diversity by including 12 lecturers from 6 vocational schools with different programs in the sample. The researchers used the 'Interview Form on Determining the Quality of Distance and Face-to-Face Education According to the Instructors' as a data collection tool. The research data was analysed using the MAXQDA Pro2020 (20.4.0) software. The data were analysed under two themes: 'the quality of face-to-face education', 'the quality of distance education'.
The codes related to the quality of face-to-face education include the instructor's competence, learning motivation, teaching materials, attendance requirements, alternative assessment practices, measurability of program objectives, departmental competencies, physical conditions, technical infrastructure facilities, up-to-date course content. It is important to note that these codes were determined objectively and without bias. The codes related to the quality of distance education encompass the instructor's competence, student motivation, teaching materials, up-to-date course content, student participation, application opportunities, technical infrastructure, alternative assessment practices, attendance requirements.

Anahtar Kelimeler

quality of teaching service, distance education, face-to-face education, teaching staff, vocational high school

MYO Öğretim Elemanlarına Göre Uzaktan ve Yüz Yüze Verilen Derslerde Öğretim Hizmetinin Niteliği

Öz

Bu çalışmada uzaktan ve yüz yüze verilen derslerin öğretim hizmetini nasıl etkilediğine ilişkin meslek yüksekokulunda görev yapan öğretim elemanlarının görüşleri ele alınmıştır. Çalışmada uzaktan ve yüz yüze verilen derslerde öğretme-öğrenme sürecinin güçlü ve zayıf yönlerinin belirlenmesi ve öğretim hizmetinin kalitesini arttırmak için bulgulara dayalı önerilerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Çalışmada görüşü alınan öğretim elemanları amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Örnekleme farklı programların yer aldığı 6 meslek yüksekokulunda görev yapan 12 öğretim elemanları dahil edilerek maksimum çeşitliliğin sağlanması hedeflenmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Öğretim Elemanlarına Göre Uzaktan ve Yüz Yüze Eğitimin Niteliğinin Belirlenmesine İlişkin Görüşme Formu” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizi için MAXQDA Pro2020 (20.4.0) programı kullanılmıştır. Verilerin analizi “yüz yüze eğitimin niteliği” ve “uzaktan eğitimin niteliği” olmak üzere iki tema altında toplanmıştır. Yüz yüze eğitimin niteliği temasının altında yer alan kodlar; öğretim elemanının yeterliliği, öğrenme motivasyonu, öğretim materyalleri, devam zorunluluğu, alternatif ölçme uygulamaları, program hedeflerinin ölçülebilirliği, bölüm yetkinlikleri, fiziki koşullar ve teknik altyapı olanakları, uygulamanın arttırılması ve güncel ders içeriği olarak belirlenmiştir. Uzaktan eğitimin niteliği temasının altında yer alan kodlar ise; öğretim elemanının yeterliliği, öğrenme motivasyonu, öğretim materyalleri, güncel ders içeriği, öğrenci katılımı, uygulama imkanları, teknik altyapı, alternatif ölçme uygulamaları ve devam zorunluluğu olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

öğretim hizmetinin niteliği, uzaktan eğitim, yüz yüze eğitim, öğretim elemanı, meslek yüksekokulu

Kaynakça

• Baker, S. E., & Edwards, R. (2012). How many qualitative interviews is enough? Expert voices and early career reflections on sampling and cases in qualitative research. National Centre for Research Methods.
• Çağlayan, E., & Kıratlı, D. A. (2017). Resim bölümlerinde uygulanan eğitim programları hakkında öğretim elemanı görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(4), 780-793.
• Demir, F., & Özdaş, F. (2020). Covid-19 sürecindeki uzaktan eğitime ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 273-292.
• Demir, G., Güneş, A., & Derviş, H. (2021). Çeşitli Boyutları ile Uzaktan Eğitim. Hiperlink Eğitim İletişim Yayın Gıda Sanayi ve Pazarlama Tic. Ltd. Şti.
• Deniz, S., & Bağçeci, B. (2022). Investigation of teachers’ attitudes towards distance education in terms of various variables. International Journal of Educational Research, 13(6), 45-64.
• Eroğlu, F., & Kalaycı, N. (2020). Üniversitelerdeki zorunlu ortak derslerden Türk dili dersinin uzaktan ve yüz yüze eğitim uygulamalarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 1001-1027.
• Garlinska, M., Osial, M., Proniewska, K., & Pregowska, A. (2023). The influence of emerging technologies on distance education. Electronics, 12(7), 1550.
• Hrastinski, S. (2008). Asynchronous and synchronous e-learning. Educause Quarterly, 31(4), 51-55.
• İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N., & Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. Rumlide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 19, 220-241. https://doi.org/10.29000/rumelide.752297
• Keskin, M., & Özer-Kaya, D. (2020). COVID-19 sürecinde öğrencilerin web tabanlı uzaktan eğitime yönelik geri bildirimlerinin değerlendirilmesi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 59-67.
• Kırmızıgül, H. (2020). Covid-19 Salgını ve beraberinde getirdiği eğitim süreci. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 283-289.
• Knebel, E. (2001). The use and effect of distance education in healthcare: What do we know. Operations Research Issue Paper, 2(2), 1-24.
• Kurnaz, A., Kaynar, H., Barışık, C. Ş., & Doğrukök, B. (2020). Öğretmenlerin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 293-322.
• Kürtüncü, M., & Kurt, A. (2020). COVID-19 pandemisi döneminde hemşirelik öğrencilerinin uzaktan eğitim konusunda yaşadıkları sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
• Mercan, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitim ile ilgili görüşleri ve hazırbulunuşlukları: Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi örneği [Unpublished doctoral thesis]. Afyon Kocatepe Üniversitesi.
• Özyürek, A., Begde, Z., Yavuz, N. F., & Özkan, İ. (2016). Uzaktan eğitim uygulamasının öğrenci bakış açısına göre değerlendirilmesi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 595-605.
• Palloff, R. M., & Pratt, K. (2007). Building online learning communities: Effective strategies for the virtual classroom. John Wiley & Sons.
• Rumble, G. (2019). The planning and management of distance education. Routledge.
• Sekreter, S. M., İpekçi Çetin, E., & Kaya Samut, P. (2021). Covid 19 pandemisi ile başlayan acil uzaktan eğitim sürecinin öğretim elemanları perspektifinden değerlendirilmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 11(3), 444-455.
• Şeren, N., Tut, E., & Kesten, A. (2020). Korona Virüs Sürecinde Uzaktan Eğitim: Temel Eğitim Bölümü Öğretim Elemanlarının Görüşleri. Turkish Studies-Educational Sciences, 15(6).
• Tanrıkulu, F. (2021). Barriers encountered by Turkish teachers in the use of digital environment and content in the distance education process. Journal of Language Education and Research, 7(1), 78-120.
• Whittle, C., Tiwari, S., Yan, S., & Williams, J. (2020). Emergency remote teaching environment: A conceptual framework for responsive online teaching in crises. Information and Learning Sciences, 121(5/6), 311-319.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.