İngilizce Dil Öğreniminde İçerik Temelli Öğretim Yaklaşımı: Bir Eylem Araştırması

Year 2019, Volume: 8 Issue: 2, 406 - 428, 28.06.2019

Esmira Mehdiyev Celal Teyyar Uğurlu Hatice Gonca Usta

Abstract

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin
İçerik Temelli Yaklaşımla İngilizce öğrenmeye ilişkin görüşlerini yapılan
uygulama yoluyla ortaya koymaktır. Bu araştırma nitel araştırma desenlerinden
biri olan eylem araştırması yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu iki
farklı 26 öğrencilik gruplardan oluşturulmuştur. Nitel verilerin analizi içerik
analizi yöntemiyle incelenmiş ve yorumlanmıştır. Nicel verilerin analizinde; deney öncesinde her iki gruba bağımlı değişkene
ilişkin ön test uygulanmıştır. Araştırmada ön test ve
son test arasındaki farka ilişkin iki faktörlü ANOVA istatistiği
kullanılmıştır. Öğrencilerin bir dönemlik ders işlenişi sonucunda
sürecin değerlendirilmesine ilişkin görüşleri incelendiğinde;  öğrenciler, merak ve motivasyonlarının
arttığını, dersin eğlenceli ve zevkli bulunduğunu, içerik temelli ders
kitaplarının ilgi çekici olduğunu ve bu özelliklerin onların motivasyonlarını
artırdığını belirtmişlerdir. Araştırmanın deneysel kısmında ise içerik temelli
ders işlenişi ile geleneksel yöntemle ders işlenişi arasındaki anlamlı
farklılığa ilişkin yapılan karışık ölçümlerde ortalama puanların
karşılaştırması sonucunda; İngilizce dil öğrenmede öğrencilerin güçlük algısı
ve motivasyon düzeyleri arasında anlamlı bir farklılaşma olmadığı bulgularına
ulaşılmıştır. Öğrencilerin İngilizce dil öğrenimleri için uygulanan içerik
temelli öğretim ve geleneksel yöntemler öğrencilerin dil öğrenmede güçlük
algılarını azaltmadığı ve motivasyonlarında ise herhangi bir artış olmadığı
görülmüştür.

Keywords

Eylem, içerik, İngilizce, öğretim, yöntem

References

• Aydoğlu, C. (2009). Yabancı dil dersinde otonom öğrenme: Neden ve nasıl? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 68-74.
• Brown, D. H. (2001). Teaching by principles; An interactive approach to language pedagogy. Second edition.
• Brown, D. H. (2007). Principles of language learning and teaching (15. Edt.). Newyork: Longman.
• Can, E. ve Işık Can, C. (2014). Türkiye’de ikinci yabancı dil öğretiminde karşılaşılan sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 43-63.
• Crandall, J, (2012). Content-based language teaching. The Cambridge Guide to Pedagogy and Practice in Language Teaching. New York. Cambridge University Press.
• Clark, A. ve Trafford, J. (1996). Return to gender: Boys' and girls' attitudes and achievements. Language Learning Journal, 14, 40-49. https://doi.org/10.1080/09571739685200371
• Costello, P. J. M. (2007). Action research. London: Continuum.
• Çoşkun Demirpolat, B. (2015). Türkiye’nin yabancı dil öğretimiyle imtihanı sorunlar ve çözüm önerileri. Ankara: Turkuvaz.
• Dörnyei, Z. (2005). The Psychology of the Language Learner. Mahwah: Lawrence Erlbaum. https://doi.org/10.1177/0261927X05281424
• Engin, A. O. (2008 ). İngiliz dili öğretiminin lisans programının öğrenci gözlem kanaat ve yorumları kapsamında değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 101-139.
• Freeman, D. L. and Anderson, M. (2011). Techniques and principles in language teaching. Oxford University Press. Third edition.
• Gibbons, P. (2002). Scaffolding Language, Scaffolding Learning: Teaching Second Language Learners in the Mainstream Classroom. Sydney: Heinemann.
• Graddol, D. (2006). English Next. London: British Council.
• Howatt, A. P. R. and Widdowson, H.G. (2004). A history of English language teaching. Oxford University Press, Second edition.
• Johnson, A.P. (2014). Eylem araştırması el kitabı. Çev. Ed. Y.Uzuner, M.ÖztenAnay, Ankara: Anı.
• Kocaman, A (2012). Yabancı dil Öğretiminde yöntem ve ötesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 29-32.
• Köklü, N. (1993). Eylem araştırması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 26 (2), 357-366.
• Llinares, A. , Morton, T. ve Whittaker, R. (2012). The role of languages in CLIL. Cambridge: Cambridge University Press.
• Mehdiyev, E. , Uğurlu, C.T. ve Usta, H.G. (2017). İngilizce dil öğreniminde güçlükler ölçeği geçerlik güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(3), 411-429. https://doi.org/10.17244/eku.331905
• Mehdiyev, E. , Usta, H.G. ve Uğurlu, C.T. (2017). İngilizce dil öğreniminde motivasyon ölçeği geçerlik güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(57), 361-371. https://doi.org/10.17755/esosder.58834
• Norton, L. S. (2009). Action research in teaching and learning: A practical guide to conducting pedagogical research in universities. Abingdon: Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203870433
• Oflaz, A (2015). Geleneksel ve alternatif yabancı dil öğretim yöntemlerinde Almanca kelime öğretimi. International Periodical For The Languages, Literature and History Of Turkish and Turkic, 10(3), 695-712. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.7941
• Punch, K. F. (2005). Sosyal araştırmalara giriş (Çev. D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz), Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Richards, J.C ve Rodgers, T. S. (2014). Approaches and Methods in Language Teaching. 3 rd. ed Cambridge University Press.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi, analiz ve raporlaştırma. Ankara: Anı.
• Sidek, H.M. (2012). EFL readıng ınstructıon: Communıcatıve task based approach. International Journal of Instruction, 5(2), 109-128.
• Swain,M., Kinner, P. ve Steinmann L. (2010). Sociocultural theory in second language education. Bristol: Multilingual Matters.
• Şahin, Y. (2009). Yabancı dil öğretiminde öğrenci başarısını olumsuz yönde etkileyen unsurlar. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(1), 149-158.
• Tütüniş, B (2012). İngilizce öğretiminde yöntem sorunları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı Yabancı DİL Eğitimi Çalıştayı Bildirileri. 33-36
• Tosun, C. (2012).Yurdumuzda yabancı dil öğretme ve öğrenme sürecinde başarısızlığın nedeni yöntem mi? Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı Yabancı Dil Eğitimi Çalıştayı Bildirileri, 37-43.
• Tuncay, H. (2008). Yabancı dil öğreniminde hangisi daha önemli: IQ, EQ’mu? Soruların tespiti ve EQ tabanlı çözüm önerileri. Yabancı Dil Bölümleri ve Yüksek Okullarının Yabancı Dil Öğretimindeki Sorunları Kurultayı. , 7-9 Mayıs 2008, Muğla.
• Uzuner, Y. (2005). Özel eğitimden örneklerle eylem araştırmaları. Özel Eğitim Dergisi, 6 (2). 1-13. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000092
• Ünal, M ve Özdemir, M. Ç. (2008). Eğitim fakültelerinde ortak ders olarak okutulan yabancı dil derslerinde öğrencilerin bilişsel hazır bulunuşluk düzeylerinin akademik başarıya etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 9(1), (13-22).
• Wesche, M.B. ve Skehan, P. (2002). Communicative, task-based, and content-based language instruction. R. B. Kaplan (Haz.), The Oxford handbook of applied linguistics (ss. 227-228). Oxford, UK: Oxford University Press.
• Yalçın, Ş. (2013). İçerik temelli yabancı dil öğretim modeli. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 30(2), 107-121.
• Yalçın, Ş. (2007). Exploring the effects of content-based instruction on skill development, domain-specific knowledge and metacognition in the L2. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Istanbul, Türkiye.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yolcu, M. (2002). Yabancı dil öğrenimi. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2 (3), 19-72.
• Yuladır, C. ve Doğan, S. (2009). Eylem araştırmasının eğitimde kullanımı. Ekev Akademi Dergisi, 13, 105- 122.