Dilbilimciler teradüfü; "farklı lafızları değişik dillere dönüştürmeksizin ve söylenen lafızlar
arasında fonetik bir yakınlık olmaksızın, tek bir mana için kullanılan kelimelerdir" şeklinde
tarif etmişlerdir. Ancak bazıları bu yaklaşımın aksini söylemişler, dolayısıyla bu çeşitliliği de
dilsel duyurnun kaybı, kasdedilen anlamı belirleyememe, lafızları sınırlandırmamaveya ger<>ksiz
birziyadelik saymışlardır. Bazı dilbilimciler ise An~p dilindeki bu olguyu zenginliğin delııı,
kullanabiliriilik yeteneği ve dilin üstün bir meziyeti kabul etmişlerdir.
Dilbilimciler teradüfü; "farklı lafızları değişik dillere dönüştürmeksizin ve söylenen lafızlar
arasında fonetik bir yakınlık olmaksızın, tek bir mana için kullanılan kelimelerdir" şeklinde
tarif etmişlerdir. Ancak bazıları bu yaklaşımın aksini söylemişler, dolayısıyla bu çeşitliliği de
dilsel duyurnun kaybı, kasdedilen anlamı belirleyememe, lafızları sınırlandırmamaveya ger<>ksiz
birziyadelik saymışlardır. Bazı dilbilimciler ise An~p dilindeki bu olguyu zenginliğin delııı,
kullanabiliriilik yeteneği ve dilin üstün bir meziyeti kabul etmişlerdir.
Journal Section | Peer-revieewed Translated Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | September 13, 1996 |
Published in Issue | Year 1996 Issue: 1 |
CUIFD Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.