Günümüzde; estetik görünüm, konfor ve fonksiyonellik spor giyiminin önemli özelliklerini oluşturmaktadır. Giyim konforunun sağlanması için spor giysiler, farklı özellik ve tasarımlarda çeşitli kumaşlar kullanılarak üretilmektedir. Vücuda oturan giysilerin giysi kalıbının doğru ölçülerde hazırlanması, bol giysilere göre daha zordur. Giysinin vücuda uyumunun en iyi olduğu giysi kalıbını belirleyebilmek için birçok prototipin hazırlanması gerekebilmekte ve süreler uzamaktadır. Bu nedenle, 3 boyutlu açınım sistemleri, özellikle spor giyim üreticileri için bir çıkış yolu sağlamaktadır. Bu çalışmada öncelikle, bir sanal erkek manken oluşturulmuştur. Ardından, bu sanal model üzerinde Optitex 3 Boyutlu Açınım Sistemi kullanılarak bölüntülü bir sweatshirt modeli tasarlanmıştır. Bu sistem ile sanal manken üzerinde model tasarlandığında, aynı anda giysi kalıpları da hazırlanmaktadır. Tasarım tamamlandığında, 2 boyutlu giysi kalıpları açınım işlemi ile otomatik olarak elde edilmiştir. Daha sonra elde edilen bu 2 boyutlu kalıplar sanal dikiş ile bir araya getirilerek manken üzerinde sanal giydirme işlemi gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında tasarlanan modelin vücuda uyumu değerlendirilmiştir.
Giysi Tasarımı Vücuda oturan giysiler 3 boyutlu açınım Bilgisayar destekli kalıp tasarımı Bilgisayar destekli tasarım
Nowadays aesthetics, comfort and functionality are the most important characteristics of sports garments. To achieve comfort, sports garments are manufactured as combined fractions made of different fabrics providing different characteristics and designs. Preparing patterns which provide the best fit for the tight-fit garments is much harder than the loose fit ones. To find the best fit, many prototypes have to be made, but the manufacturers do not have the necessary time. Thus, 3D Flattening systems provide a way out for the industry, but especially for the sportswear manufacturers.
In this study, firstly, a virtual male model was formed. Afterwards, a fractioned tight-fit male sweatshirt model was designed on this virtual model via Opititex 3D Flattener. As the model was created, the pattern was obtained simultaneously. When the design was completed, 2D patterns were obtained automatically. After virtual stitches and other details were applied, the sweatshirt was dressed on the created male model in order to determine the fit. Eventually, fit of the created design was evaluated.
Apparel design Tight-fit garments 3D flattening Computer-aided pattern preparation Computer-aided design
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | October 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 31 Issue: ÖS2 |