THE EFFECTS OF POULTRY MANURE AND INORGANIC FERTILIZER ON YIELD, QUALITY AND LEAF COMPOSITION OF TOMATOES

Year 2004, Volume: 21 Issue: 1, 21 - 29, 01.03.2004

Semiha Güler

Abstract

Organic fertilisers not only supply nutrients to the plant but also create a good root media for plants by improving the soil physical structure. Poultry manure (PM) is one of the most important fertiliser source for organic fertilisation. This study was carried out to determine the best rate of PM for tomatoes. In the study 6 rates of PM (0-200-400-600-800-100 kg/da) and inorganic fertiliser (15+5+20 kg/da NPK, resp.) were used. Also a commercial PM was included in the study at recommended level (300 kg/da). Treatments were evaluated in terms of total, early and marketable yield, total soluble solid (TSS) and titratable acidity (TA) in fruit, chlorophyll, nitrogen (N), phosphorus (P) and potassium (K) contents in leaf. The highest total yield (5.55 ton/da) was obtained from NPK, followed by 600 kg/da PM (5.17 ton/da). In PM treatments there was no additional increase in yield above 600 kg/da PM. The highest early yield was recorded in NPK treatment (1.44 ton/da), followed by PM treatments. There were no significant differences among treatments in mean fruit weight, TSS and TA contents of fruit. The highest chlorophyll content was found in NPK and 600 kg/da PM. Nitrogen, P and K contents of the leaf were within the sufficient levels. It was concluded that poultry manure having the same nutritional value as used in this study (1.19% N, 2.31% P, 4.5% K and 43.5% dry matter) can be used at a rate of 600 kg/da with no additional fertilisers.

Keywords

Poultry manure; Inorganic fertiliser; Tomatoes; Yield; Quality; Chlorophyll

TAVUK GÜBRESİ VE İNORGANİK GÜBRE UYGULAMASININ DOMATESTE VERİM, KALİTE VE YAPRAĞIN BESİN ELEMENT İÇERİĞİ ÜZERİNE ETKİLERİ

Abstract

Organik gübreler bitkiye sadece besin elementi sağlamakla kalmaz, toprağın fiziksel yapısını düzelterek bitkiye iyi bir kök ortamı da sağlarlar. Organik gübrelemede kullanılabilecek önemli kaynaklardan biri de tavuk gübresidir. Tavuk gübresinin en uygun dozunu belirlemek amacıyla yürütülen bu çalışmada tavuk gübresinin artan dozları (0-200-400-600-800-1000 kg/da) ile NPK’nın sırasıyla 15+5+20 kg/da dozu denenmiştir. Ayrıca piyasada bulunan ve bu amaçla üretilmiş olan hazır tavuk gübresi önerildiği dozda (300 kg/da) denenmiştir. Uygulamalar; toplam, erkenci ve kalite sınıflarına göre verim, meyvede suda çözünebilir kuru madde (SÇKM) ve titre edilebilir asitlik (TA), yaprakta azot (N), fosfor (P), potasyum (K) ve klorofil açısından değerlendirilmiştir. Buna göre en fazla toplam verim NPK uygulamasında (5.55 ton/da) belirlenmiş, bunu 600 kg/da tavuk gübresi dozu (5.17 kg/da) izlemiştir. Tavuk gübresinin bu dozu üzerindeki artış verimde artışa sebep olmamıştır. En fazla erkenci verim yine NPK uygulamasından (1.44 ton/da) elde edilmiş, bunu tavuk gübresi uygulaması izlemiştir. Ortalama meyve ağırlığı açısından uygulamalar arasında fark belirlenmemiştir. Yine meyvede SÇKM ve TA açısından farklılık bulunmamıştır. Yaprağın klorofil içeriği NPK uygulaması ile tavuk gübresinin 600 kg/da dozunda en yüksek değeri vermiştir. Yaprağın N, P ve K içeriği normal sınır değerler arasında yer almıştır. Sonuç olarak denemede kullanılan tavuk gübresinin bileşimine yakın (%1.19 N, 2.31 P ve 4.5 K, kuru madde %43.5) nitelikte olan tavuk gübresinin 600 kg/da dozunun herhangi bir inorganik gübre kullanımına gerek kalmadan kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Keywords

Tavuk gübresi; İnorganik gübre; Domates; Verim; Kalite; Klorofil