20. yüzyılın ortalarında başlayan yeşil devrim ile bitkisel ve hayvansal üretimde yoğun üretim tekniklerinin kullanımı tarımda önemli verim artışları sağlamıştır. Verimi artırmak amacıyla kullanılan aşırı kimyasal girdiler toprağı, suyu ve havayı kirletmiş, ekosistemi tehdit ederek çevre ve insan sağlığının hızlı bir şekilde bozulmasına neden olmuştur. Bu yüzden, dünyanın birçok yerinde ve ülkemizin batı ve güney bölgelerinde tarımsal açıdan sürdürülemeyen bir gelişmenin eşiğine gelinmiştir. Doğu Karadeniz Bölgesi, tarımsal amaçlı kimyasal girdi kullanımı ve çevreyi tehdit eden türden sanayileşmenin en az olduğu bölgelerden biridir.Bununla birlikte, Doğu Karadeniz Bölgesi farklı coğrafik yapısı, korunmuş zengin flora ve faunası yanında kültür bitkisi çeşitliliği ile organik tarım açısından önemli bir potansiyele sahiptir. 2010 yılı verilerine göre, organik tarımla uğraşan çiftçi sayısının ülke genelinin %5.4’ünü (2.289 çiftçi) oluşturduğu Doğu Karadeniz Bölgesi, süt ve süt ürünleri, çay, fındık, kivi, yem bitkileri ve bal gibi ürünlerin organik üretiminde ülke genelinde lider konumdadır. Ayrıca, yeşil coğrafyası, temiz suları ve çok sayıda yaylası ile Türkiye’nin eko-turizm yapılabilecek yerlerinin başında gelmektedir. Bölge,mevcut yapısı, organik bitkisel ve hayvansal üretim potansiyeli ile gelecekte Türkiye’nin organik vadi olma yolunda en önemli adayıdır.
Other ID | JA84EU38SB |
---|---|
Journal Section | Collection |
Authors | |
Publication Date | February 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Year: 2013 Issue: 1 |