Research Article
BibTex RIS Cite

Problems in Education Services and Readiness of Local Governments for Decentralization of Education

Year 2024, Issue: 62, 3127 - 3147, 30.12.2024
https://doi.org/10.53444/deubefd.1495270

Abstract

In this study, it is aimed to reveal which of the problems experienced in education services can be experienced less with the contribution of local governments and whether local governments are ready for decentralization of education. Phenomenology design used in qualitative research was utilized in the study. The study group consisted of the administrators of Izmir Metropolitan Municipality and 14 district municipalities. The data of the study were obtained using a semi-structured interview form. A semi-structured interview form was developed for this purpose. The data were collected through face-to-face interviews with the participants. The data were analyzed using descriptive and content analysis. Participants stated that local governments can contribute to education in areas such as construction, maintenance and repair of schools; meeting the expenses of students such as stationery, clothing and nutrition; providing free or discounted transportation to students; organizing activities that encourage the social and emotional development of students and increase the motivation of teachers; support in training intermediate staff needed by the business world; taking an active role in the development and implementation of educational policies. The majority of the participants think that local governments are not ready for decentralization of education because they do not have the necessary authority, they do not have enough qualified personnel and budget in the field of education, the physical infrastructure of schools is insufficient and local governments cannot make the necessary investments in this regard. Some participants, on the other hand, think that local governments are ready for decentralization of education because although they do not have the authority to decentralize education, they carry out important studies on this issue and they are the institutions that know the people best.

References

  • Akhundova, J. (2014). Karşılaştırmalı kamu yönetimi reformları. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Akyıldız, S. (1999). Eğitim Hizmetlerinin yürütülmesinde belediye yönetimlerine yetki verilmesi konusunda il belediye başkanlarının görüşleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi
  • Anbarlı Bozatay, Ş. & Kızılkaya, K. (2016). Merkezden yönetim-yerinden yönetim tartışmalarının odağında bir düzenleme: 6360 sayılı yasa hakkındaki değerlendirmeler. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1),609-637.
  • Arıkboğa, E. (2018). Yerinden yönetim ve merkezileşmiş büyükşehir sisteminde yetkilerin dağıtılması. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 6(1), 1-34. DOI:10.14782/marusbd.412624
  • Arslan, M. M. & Atasayar, H. H. (20087). Milli Eğitim Bakanlığı taşra örgütü yöneticilerinin yerelleşme konusundaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 59-79.
  • Aydın, A. H. (2018a). Türk kamu yönetimi (8.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Aydın, A. H. (2018b). Yönetim bilimi (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Balcı, A. (2021). Açıklamalı eğitim yönetimi terimleri sözlüğü (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Başdemir, H. Y. (2012). Türk eğitim sisteminin yapısal sorunları ve bir öneri. Liberal Düşünce Dergisi (67), 35-52.
  • Behrman, J. R., Deolalikar, A. B. & Soon, L. (2002). Conceptual ıssues in the role of education decentralization in promoting effective schooling in asian developing countries. ERD Working Peper Series No.22, Asian Development Bank Bernbaum, M. (2011). Equip2 lessons learned in education. Decentralization. Washington, DC: USAID, EQUIP 2 and FHI 360. https://www.epdc.org/sites/default/files/documents/EQUIP2%20LL%20Decentralization%20AAR.pdf Bircan, İ. (1991). Türk eğitim sisteminde yerinden yönetim modelleri. Türk İdare Dergisi, 63(391), 229-236.
  • Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2022). Eğitimde nitel araştırma: Teori ve metodlara giriş (Çev. S. Balcı & B. Ahi). Pegem Akademi
  • Bolman, L. G., & Deal, T. E. (2013). Organizasyonları yeniden yapılandırmak (Çev. A. Aypay, A. Tanrıöğen). Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Boydak Özan, M., Polat, H., Gündüzalp, S. & Yaraş, Z. (2015). Eğitim örgütlerinin etkililiğinin arttırılmasında yerel yönetimler: Elazığ ili örneği. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, 2(2), 71-84.
  • Bozan, M. (2002). Merkeziyetçi yönetimden yerinden yönetime geçişte alternatif yaklaşımlar (Milli Eğitim Bakanlığı Örneği). [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. İnönü Üniversitesi
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry reserch design: Choosing among five approaches. (2. Baskı). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Çörtük, M. M., & Çörtük, G. (2023). Türk eğitim politikaları sorunları. BENGİ Dünya Yörük-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 2023(1), 151-172. https://doi.org/10.58646/bengi.1233810
  • Çetin, K., & Koçak, S. (2024). Dört çerçeve liderlik eğilimleri ile okul etkililiği arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Balkan and Near Eastern Journal of Social Sciences, 10(2), 112-123.
  • Demir, D. (2024). Taşımalı eğitim ve sosyo-eşitsizlik: Eğitimdeki ulaşım engellerinin üstesinden gelme çabaları. Journal of Multidisciplinary Studies in Education, 8(1), 23-35.
  • Duman, A. (1998). Yerinden yönetim mi, yoksa yerelleşme mi?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(16), 467- 483.
  • Ergun, T. & Polatoğlu, A. (1988). Kamu yönetimine giriş (3. Baskı). TODAİE Yayını No.222
  • Eryılmaz, B. (2006). Kamu yönetimi. İstanbul: Erkam Matbaası.
  • Faguet, J. (2021). Understanding decentralization theory, evidence and method, with a focus on least-developed countries. Working Paper Series, No. 21-203, London School of Economics and Political Science (LSE), Department of International Development, London.
  • Fişek, K. (1979). Yönetim. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No. 437.
  • Geçit, Y. (2008). Eğitimde yerinden yönetim yaklaşımı (Bursa ili örneği). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Yeditepe Üniversitesi
  • Genç, F. N. (2012). Giriş. Kamu yönetimi içinde (1-7). Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Göksoy, S. (2017). Okulların altyapı yeterliliği. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi, 1(1), 9-15.
  • Gülşen, C. (2005). Türkiye’de eğitim hizmetlerinin yerinden yönetimi. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]Gazi Üniversitesi.
  • Günal, V. A. (2010). Türkiye’de merkezi yönetim- belediye ilişkileri 1999-2006 arası siyasal, yönetsel, ekonomik ilişkiler. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Gürel, K., & Gül, İ. (2024). Eğitimde yerelleşme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 23(89), 325-343. https://doi.org/10.17755/esosder.1357637
  • Güven, A. (2017). Kamu yönetiminin dönüşümü (1. Baskı). Ankara: Orion Kitapevi
  • Karataş, S., Eşberk Başyayla, Y., Taş, A. & Topçu, B. (2016). Okul yöneticilerinin eğitimle ilgili kararlara katılmada karar mercileri ve yerinden yönetim anlayışına ilişkin görüşleri. Kuramsal Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1). 73-94.
  • Kaya, Y. K. (1993). Eğitim yönetimi (5. Basım). Ankara: Bilim Yayınları. Kıran, H. (2001). Milli Eğitim Bakanlığı taşra örgütü yöneticilerinin eğitimde yerinden yönetime ilişkin tutumları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(9), 1-9.
  • Kirk, J., & Miller, M. L. (1986). Reliability and validity in qualitative research. Beverly Hills, CA:Sage.
  • Korkmaz, N. (2010). Ortaöğretim kurumları müdürlerinin eğitimin yerinden yönetimine ilişkin görüşleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Köksal, K. (1997). Türkiye’de eğitim hizmetlerinin yerelleşmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Hacettepe Üniversitesi.
  • Kurt, T. (2006). Eğitim öğretimde yerelleşme eğilimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 61-72.
  • Lavonen, J. (2017). Governance decentralisation in education: Finnish innovation in education. Revista de Educación a Distancia, 53(1)
  • LeCompte, M. D., & Goetz, J. P. (1982). Problems of reliability and validity in ethnographic research. Review of Educational Research, 52(1), 31–60. Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, CA:Sage.
  • Marshall, C., & Rossman, G. B. (2006). Designing qualitative research (4th ed.). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Marume, S. B. M & Jubenkanda, R. R. (2016). Centralization and decentralization. Quest Journals Journal of Research in Humanities and Social Science, 4(6), 106-110 ISSN (Online: 2321-9467). McGinn, N. & Twelsh, T. (1997). Decentralization of education: Why, when, what and how?.unesco: International Institute for Educational Planning https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000120275
  • MEB (2024). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2021-2022. https://sgb.meb.gov.tr/www/ mill-egitim-istatistikleri-orgun-egitim-20222023/icerik/508
  • Miles, M. B, Huberman, A. M. & Saldana, J. (2023). Qualitative data analysis: A methods sourcebook (3. Baskı). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Odabaş, H., Tekdere, M., & Aktepe, E., (2016). Eğitim hizmetlerinin yerelleşmesinin muhtemel etkileri: Türkiye’de uygulanabilirliği. Üçüncü Uluslararası Ekonomi Konferansı (pp.1-30). Barcelona, Spain Ortiz, E. H. (2007). The ımpect of education decentralization on education output: A crosscountry study. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Georgia State University.
  • Öz, Y. (2013). Eğitim paydaşlarının türk eğitim sisteminin yerelleşme süreci hakkında görüşlerine ilişkin bir araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Ege Üniversitesi.
  • Rondinelli, D. , Nellis, J. & Cheema, G. (1983). Decentralization in developing countries: A review of recent experience. Staff Working Paper; no. SWP 581 Washington, D.C.: World Bank Group. http://documents.worldbank.org/curated/en/868391468740679709/ Decentralizationin-developing-countries-a-review-of-recent-experience
  • Rondinelli, D.A., & Nellis, J.R. (1986). Assessing decentralization policies in developing countries: The case for cautious optimism. Development Policy Review, 4(1), 3-23. http://dx.doi.org/10.1111/j.1467-7679.1986.tb00494.x
  • Sarıbaş, S., & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
  • Stewart, C. J. & Cash, W. B. (2011). Interviewing: Prenciples and practices (13 th ed.). NY:McGraw Hill.
  • Şahin, İ. (2022). Eğitime toplum bilim penceresinden bakış. İzmir: Dinozor Kitabevi.
  • Şahin, İ. (2007). Türkiye eğitim sisteminde değişim. Eğitim, Bilim, Toplum Dergisi, 3(20), 54
  • Taşçı, H. (2008). Yerel yöneticiler ve okul yöneticilerinin eğitimde yerelleşmeye ilişkin kendilerini hazır görme durumları. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
  • Tonbul Y. & Ata Çiğdem F., (2024). Uluslararası bilim fuarları (ISEF ve EUCYS) yolculuğunda TÜBİTAK 2204 uygulamasının okullara yansımaları. Kapadokya Eğitim Dergisi, 5(1),172-195. DOI: 10.69643/kaped.1458354 https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3819328
  • Tutar, H. & Erdem, A. T. (2022). örnekleriyle bilimsel araştırma yöntemleri ve SPSS uygulamaları (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • Usluel (Koçak), Y. (1995). Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütü yöneticilerinin yerelleşme konusundaki görüşleri. [Yayımlanmış Doktora Tezi] Hacettepe Üniversitesi
  • Van der Wal, A. (2007). Decentralization of education in chile: A case of institutionalized class segregation. [Yayımlanmış Doktora Tezi]. Leiden University https://download.ei-ie.org/Docs/IRISDocuments/EI%20Campaigns/EFAIDS%20Programme/2008-00011-01-E.pdf
  • Weidman, J. C. & DePietro-Durman, R. (2011). Equıp2 state-of-the-art knowledge in education: Decentralization. https://www.researchgate.net/publication/280447334_EQUIP2_State-of-the-Art_Knowledge_in_Education_Decentralization Yavuz, Y. (2001). Lise yöneticilerinin ve öğretmenlerinin okulda yerinden yönetim ve merkezden yönetim yaklaşımlarına ilişkin görüşlerinin karar verme sürecine etkileri. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yolcu, H. (2011). Türkiye’de eğitimde yerelleşme ve ailelerin okul yönetimine katılımının güçlendirilmesi: Değişen ne?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 11(3). 1229-1251

Eğitim Hizmetlerinde Yaşanan Sorunlar ve Yerel Yönetimlerin Eğitimin Yerinden Yönetimine Hazır Olma Durumu

Year 2024, Issue: 62, 3127 - 3147, 30.12.2024
https://doi.org/10.53444/deubefd.1495270

Abstract

Bu çalışmada, eğitim hizmetlerinde yaşanan sorunlardan hangilerinin yerel yönetimlerin katkısıyla daha az yaşanabileceği ve yerel yönetimlerin eğitimin yerinden yönetimine hazır olup olmadıklarının ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmada fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu, İzmir Büyükşehir Belediyesi ile 14 ilçe belediyesinin yöneticilerinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplamak üzere yarı yapılandırılmış bir görüşme formu geliştirmiştir. Veriler bu form kullanılarak katılımcılarla yüz yüze görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Veriler betimsel ve içerik analizi yapılarak çözümlenmiştir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre katılımcılar, yerel yönetimlerin okulların yapımından, bakım ve onarımına; öğrencilerin, kırtasiye, giyim ve beslenme gibi giderlerinin karşılanmasına, ücretsiz ulaşımlarının sağlanmasına; öğrencilerin sosyal, duygusal gelişimini teşvik eden ve öğretmenlerin motivasyonunu yükseltebilecek etkinliklerin düzenlenmesine; ihtiyaç duyulan ara elemanların yetiştirilmesine; eğitim politikalarının geliştirilmesinde ve uygulanmasında aktif rol alma vb. konularda eğitime katkıda bulunabileceklerini ifade etmişlerdir. Bununla birlikte katılımcıların çoğunluğu, yerel yönetimlerin hem gerekli yetkiye hem de eğitim alanında yeterli kalifiye personele ve bütçeye sahip olmadıklarını ifade etmiştir. Ayrıca bu katılımcılar, okulların fiziki altyapısının yetersiz olduğunu, yerel yönetimlerin bu konuda gerekli yatırımları yapamadığını, eğitimin yerinden yönetimine hazır olmadıklarını düşünmektedir. Bazı katılımcılar ise, eğitimin yerinden yönetimi konusunda yerel yönetimlerin yetkisi olmamasına karşın önemli çalışmalar yürüttüklerini, halkı en iyi tanıyan kurumlar olduklarını ve eğitimin yerinden yönetimine hazır olduklarını vurgulamıştır.

References

  • Akhundova, J. (2014). Karşılaştırmalı kamu yönetimi reformları. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Akyıldız, S. (1999). Eğitim Hizmetlerinin yürütülmesinde belediye yönetimlerine yetki verilmesi konusunda il belediye başkanlarının görüşleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi
  • Anbarlı Bozatay, Ş. & Kızılkaya, K. (2016). Merkezden yönetim-yerinden yönetim tartışmalarının odağında bir düzenleme: 6360 sayılı yasa hakkındaki değerlendirmeler. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1),609-637.
  • Arıkboğa, E. (2018). Yerinden yönetim ve merkezileşmiş büyükşehir sisteminde yetkilerin dağıtılması. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 6(1), 1-34. DOI:10.14782/marusbd.412624
  • Arslan, M. M. & Atasayar, H. H. (20087). Milli Eğitim Bakanlığı taşra örgütü yöneticilerinin yerelleşme konusundaki görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 59-79.
  • Aydın, A. H. (2018a). Türk kamu yönetimi (8.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Aydın, A. H. (2018b). Yönetim bilimi (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Balcı, A. (2021). Açıklamalı eğitim yönetimi terimleri sözlüğü (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Başdemir, H. Y. (2012). Türk eğitim sisteminin yapısal sorunları ve bir öneri. Liberal Düşünce Dergisi (67), 35-52.
  • Behrman, J. R., Deolalikar, A. B. & Soon, L. (2002). Conceptual ıssues in the role of education decentralization in promoting effective schooling in asian developing countries. ERD Working Peper Series No.22, Asian Development Bank Bernbaum, M. (2011). Equip2 lessons learned in education. Decentralization. Washington, DC: USAID, EQUIP 2 and FHI 360. https://www.epdc.org/sites/default/files/documents/EQUIP2%20LL%20Decentralization%20AAR.pdf Bircan, İ. (1991). Türk eğitim sisteminde yerinden yönetim modelleri. Türk İdare Dergisi, 63(391), 229-236.
  • Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2022). Eğitimde nitel araştırma: Teori ve metodlara giriş (Çev. S. Balcı & B. Ahi). Pegem Akademi
  • Bolman, L. G., & Deal, T. E. (2013). Organizasyonları yeniden yapılandırmak (Çev. A. Aypay, A. Tanrıöğen). Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Boydak Özan, M., Polat, H., Gündüzalp, S. & Yaraş, Z. (2015). Eğitim örgütlerinin etkililiğinin arttırılmasında yerel yönetimler: Elazığ ili örneği. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, 2(2), 71-84.
  • Bozan, M. (2002). Merkeziyetçi yönetimden yerinden yönetime geçişte alternatif yaklaşımlar (Milli Eğitim Bakanlığı Örneği). [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. İnönü Üniversitesi
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry reserch design: Choosing among five approaches. (2. Baskı). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Çörtük, M. M., & Çörtük, G. (2023). Türk eğitim politikaları sorunları. BENGİ Dünya Yörük-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 2023(1), 151-172. https://doi.org/10.58646/bengi.1233810
  • Çetin, K., & Koçak, S. (2024). Dört çerçeve liderlik eğilimleri ile okul etkililiği arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Balkan and Near Eastern Journal of Social Sciences, 10(2), 112-123.
  • Demir, D. (2024). Taşımalı eğitim ve sosyo-eşitsizlik: Eğitimdeki ulaşım engellerinin üstesinden gelme çabaları. Journal of Multidisciplinary Studies in Education, 8(1), 23-35.
  • Duman, A. (1998). Yerinden yönetim mi, yoksa yerelleşme mi?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(16), 467- 483.
  • Ergun, T. & Polatoğlu, A. (1988). Kamu yönetimine giriş (3. Baskı). TODAİE Yayını No.222
  • Eryılmaz, B. (2006). Kamu yönetimi. İstanbul: Erkam Matbaası.
  • Faguet, J. (2021). Understanding decentralization theory, evidence and method, with a focus on least-developed countries. Working Paper Series, No. 21-203, London School of Economics and Political Science (LSE), Department of International Development, London.
  • Fişek, K. (1979). Yönetim. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No. 437.
  • Geçit, Y. (2008). Eğitimde yerinden yönetim yaklaşımı (Bursa ili örneği). [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Yeditepe Üniversitesi
  • Genç, F. N. (2012). Giriş. Kamu yönetimi içinde (1-7). Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Göksoy, S. (2017). Okulların altyapı yeterliliği. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi, 1(1), 9-15.
  • Gülşen, C. (2005). Türkiye’de eğitim hizmetlerinin yerinden yönetimi. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]Gazi Üniversitesi.
  • Günal, V. A. (2010). Türkiye’de merkezi yönetim- belediye ilişkileri 1999-2006 arası siyasal, yönetsel, ekonomik ilişkiler. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Gürel, K., & Gül, İ. (2024). Eğitimde yerelleşme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 23(89), 325-343. https://doi.org/10.17755/esosder.1357637
  • Güven, A. (2017). Kamu yönetiminin dönüşümü (1. Baskı). Ankara: Orion Kitapevi
  • Karataş, S., Eşberk Başyayla, Y., Taş, A. & Topçu, B. (2016). Okul yöneticilerinin eğitimle ilgili kararlara katılmada karar mercileri ve yerinden yönetim anlayışına ilişkin görüşleri. Kuramsal Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1). 73-94.
  • Kaya, Y. K. (1993). Eğitim yönetimi (5. Basım). Ankara: Bilim Yayınları. Kıran, H. (2001). Milli Eğitim Bakanlığı taşra örgütü yöneticilerinin eğitimde yerinden yönetime ilişkin tutumları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(9), 1-9.
  • Kirk, J., & Miller, M. L. (1986). Reliability and validity in qualitative research. Beverly Hills, CA:Sage.
  • Korkmaz, N. (2010). Ortaöğretim kurumları müdürlerinin eğitimin yerinden yönetimine ilişkin görüşleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Köksal, K. (1997). Türkiye’de eğitim hizmetlerinin yerelleşmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Hacettepe Üniversitesi.
  • Kurt, T. (2006). Eğitim öğretimde yerelleşme eğilimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 61-72.
  • Lavonen, J. (2017). Governance decentralisation in education: Finnish innovation in education. Revista de Educación a Distancia, 53(1)
  • LeCompte, M. D., & Goetz, J. P. (1982). Problems of reliability and validity in ethnographic research. Review of Educational Research, 52(1), 31–60. Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, CA:Sage.
  • Marshall, C., & Rossman, G. B. (2006). Designing qualitative research (4th ed.). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Marume, S. B. M & Jubenkanda, R. R. (2016). Centralization and decentralization. Quest Journals Journal of Research in Humanities and Social Science, 4(6), 106-110 ISSN (Online: 2321-9467). McGinn, N. & Twelsh, T. (1997). Decentralization of education: Why, when, what and how?.unesco: International Institute for Educational Planning https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000120275
  • MEB (2024). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2021-2022. https://sgb.meb.gov.tr/www/ mill-egitim-istatistikleri-orgun-egitim-20222023/icerik/508
  • Miles, M. B, Huberman, A. M. & Saldana, J. (2023). Qualitative data analysis: A methods sourcebook (3. Baskı). Beverly Hills, CA:Sage.
  • Odabaş, H., Tekdere, M., & Aktepe, E., (2016). Eğitim hizmetlerinin yerelleşmesinin muhtemel etkileri: Türkiye’de uygulanabilirliği. Üçüncü Uluslararası Ekonomi Konferansı (pp.1-30). Barcelona, Spain Ortiz, E. H. (2007). The ımpect of education decentralization on education output: A crosscountry study. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Georgia State University.
  • Öz, Y. (2013). Eğitim paydaşlarının türk eğitim sisteminin yerelleşme süreci hakkında görüşlerine ilişkin bir araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Ege Üniversitesi.
  • Rondinelli, D. , Nellis, J. & Cheema, G. (1983). Decentralization in developing countries: A review of recent experience. Staff Working Paper; no. SWP 581 Washington, D.C.: World Bank Group. http://documents.worldbank.org/curated/en/868391468740679709/ Decentralizationin-developing-countries-a-review-of-recent-experience
  • Rondinelli, D.A., & Nellis, J.R. (1986). Assessing decentralization policies in developing countries: The case for cautious optimism. Development Policy Review, 4(1), 3-23. http://dx.doi.org/10.1111/j.1467-7679.1986.tb00494.x
  • Sarıbaş, S., & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
  • Stewart, C. J. & Cash, W. B. (2011). Interviewing: Prenciples and practices (13 th ed.). NY:McGraw Hill.
  • Şahin, İ. (2022). Eğitime toplum bilim penceresinden bakış. İzmir: Dinozor Kitabevi.
  • Şahin, İ. (2007). Türkiye eğitim sisteminde değişim. Eğitim, Bilim, Toplum Dergisi, 3(20), 54
  • Taşçı, H. (2008). Yerel yöneticiler ve okul yöneticilerinin eğitimde yerelleşmeye ilişkin kendilerini hazır görme durumları. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
  • Tonbul Y. & Ata Çiğdem F., (2024). Uluslararası bilim fuarları (ISEF ve EUCYS) yolculuğunda TÜBİTAK 2204 uygulamasının okullara yansımaları. Kapadokya Eğitim Dergisi, 5(1),172-195. DOI: 10.69643/kaped.1458354 https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3819328
  • Tutar, H. & Erdem, A. T. (2022). örnekleriyle bilimsel araştırma yöntemleri ve SPSS uygulamaları (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • Usluel (Koçak), Y. (1995). Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütü yöneticilerinin yerelleşme konusundaki görüşleri. [Yayımlanmış Doktora Tezi] Hacettepe Üniversitesi
  • Van der Wal, A. (2007). Decentralization of education in chile: A case of institutionalized class segregation. [Yayımlanmış Doktora Tezi]. Leiden University https://download.ei-ie.org/Docs/IRISDocuments/EI%20Campaigns/EFAIDS%20Programme/2008-00011-01-E.pdf
  • Weidman, J. C. & DePietro-Durman, R. (2011). Equıp2 state-of-the-art knowledge in education: Decentralization. https://www.researchgate.net/publication/280447334_EQUIP2_State-of-the-Art_Knowledge_in_Education_Decentralization Yavuz, Y. (2001). Lise yöneticilerinin ve öğretmenlerinin okulda yerinden yönetim ve merkezden yönetim yaklaşımlarına ilişkin görüşlerinin karar verme sürecine etkileri. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yolcu, H. (2011). Türkiye’de eğitimde yerelleşme ve ailelerin okul yönetimine katılımının güçlendirilmesi: Değişen ne?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 11(3). 1229-1251
There are 58 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Education Management
Journal Section Articles
Authors

Mustafa Kaçmaz 0000-0003-0564-2814

İdris Şahin 0000-0003-0228-5014

Publication Date December 30, 2024
Submission Date June 3, 2024
Acceptance Date December 3, 2024
Published in Issue Year 2024 Issue: 62

Cite

APA Kaçmaz, M., & Şahin, İ. (2024). Eğitim Hizmetlerinde Yaşanan Sorunlar ve Yerel Yönetimlerin Eğitimin Yerinden Yönetimine Hazır Olma Durumu. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi(62), 3127-3147. https://doi.org/10.53444/deubefd.1495270