BibTex RIS Cite

THE INVESTIGATION OF ANAEROBIC TREATABILITY OF INDIGO DYES

Year 2000, Volume: 2 Issue: 3, 23 - 34, 01.09.2000

Abstract

This study was performed to examine the anaerobic treatability of textile wastewaters containing indigo dyestuffs. The anaerobic biodegradability and toxicity of indigo dyestuffs were investigated in anaerobic and granular sludge cultures. IC50 values, which represent the inhibitory concentration(as 50 %) were found to be 1070 mg/L and 510 mg/L for granular and anaerobic sludge cultures, respectively. These values showed that the granular sludge culture is more resistant to toxicity of indigo dye. Acclimation studies were carried out in both two cultures at 30, 60 and 100 mg/L of indigo concentrations. %100 colour and 45% maximum COD removal efficiencies were observed at 13 and 20 days sludge incubation period Nearly 70% COD removal efficiencies were obtained at 50 days sludge incubation period for both dye concentrations. Kinetic coefficients such as maximum substrate removal rate(Rmax), half-saturation concentration of substrate(Ks) and maximum substrate removal constant(kmax) were calculated for both cultures. Obtained lower Ks values showed that the accumulation of substrate/dye not occurred

References

  • Alan J., (1989): “The Theory of Coloration of Textiles”, Second Edition, ISBN 090 195 6481, England.
  • APHA-AWWA, (1992): “Standard Methods for Water and Wastewater”, 17th edit. Am. Publ. Hlth Assoc., Washington.
  • Brown M.A., De Vito S.C., (1993): “Predicting Azo Dye Toxicity”, Crit. Rev. Environ. Sci. Tech. 23, 249-324.
  • Charmagne O., Caste C., (1996): “Color Removal from Textile Plant Effluents”, American Dyestuff Reporter, Degremont S.A., Cedex, France.
  • Ganesh R., Boardman G.D., Michelsen D, (1994): “Fate of Azo Dye In Sludge”, Water Research, Vol. 28, No. 6, pp. 1367-1376.
  • Kabdaşlı I., Tünay O., Orhon D., (1995): “Sulfate Removal from Indigo Dyeing Textile Wastewaters”, Wat. Sci. Tech., Vol. 32, no. 12, pp. 21-27.
  • Kulla H.G., ( 1981): “Aerobic Bacterial Degradation of Azo Dyes”, FEMS symp., 12, 387- 399.
  • Özcan Y., ( 1978): “Tekstil Elyaf ve Boyama Tekniği”, İstanbul Üniversitesi yayınları, İstanbul.
  • Speece R.E., (1996): “Anaerobic Biotechnology for Industrial Wastewaters”, Archae Press, Nashville, Tennessee, USA.
  • Sponza D., “Değişik Endüstriyel Atıksularda Granül Çamurlu UASB Reaktörlerde Granül Çamur Oluşturulması ve Arıtma Verimliliklerinin İncelenmesi”, TÜBITAK Projesi, YDAB-ÇAG 485.
  • Vaidya A.A., Ve Datye K.V., (1982): “Environmental Pollution during Chemical Processing of Synthetic Fibers”, Colourate 14, 3-10.
  • Vigo T.L., (1997): “Textile Processing and Properties; Preparation, Dyeing, Finishing and Performance”, Elsevier, The Netherlands.
  • Wang Y., Yu J., ( 1998): “Adsorption and Degradation of Synthetic Dyes on the Mycelium of Trametes Versicolor”, Wat. Sci. Tech. V.38, n. 4-5, p.232-238.

İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2000, Volume: 2 Issue: 3, 23 - 34, 01.09.2000

Abstract

Bu çalışma indigo boyar maddelerini kullanan tekstil endüstrisi atıksularının anaerobik arıtımına ışık tutmak amacı ile yapılmıştır. Anaerobik ve granül çamur kültürlerinde indigo boyasının anaerobik olarak biyolojik parçalanabilirliği ve bu boyanın bu kültürlerde toksisitesi araştırılmıştır. Granül ve anaerobik çamur kültürleri için toksisiteyi gösteren IC50 değerleri sırasıyla 1070 mg/L ve 510 mg/L bulunmuştur. Bu değerler granül çamur kültürünün indigo boyasının toksisitesine daha dirençli olduğunu göstermektedir. Aklimasyon çalışmalarında her iki kültürün de 30, 60 ve 100 mg/L boya derişimlerinde 13 ve 20 günlük inkübasyonları yapılmış % 100 renk giderimi ile maksimum % 45 KOİ giderme verimi gözlenmiştir. Aynı konsantrasyon aralıkları için 50 günlük inkübasyon sonunda % 70 civarında KOİ giderimleri elde edilmiştir. Kinetik çalışmalardan her iki kültür için kinetik katsayılar; maksimum substrat giderim hızı (Rmax), yarı doygunluk substrat derişimi (Ks) ve maksimum substrat giderim hız sabiti (kmax) değerleri hesaplanmıştır. Her iki kültürde Ks’lerin başlangıç KOİ’sine kıyasla düşük çıkması ortamda substrat/boya akümülasyonunun olmadığını göstermiştir

References

  • Alan J., (1989): “The Theory of Coloration of Textiles”, Second Edition, ISBN 090 195 6481, England.
  • APHA-AWWA, (1992): “Standard Methods for Water and Wastewater”, 17th edit. Am. Publ. Hlth Assoc., Washington.
  • Brown M.A., De Vito S.C., (1993): “Predicting Azo Dye Toxicity”, Crit. Rev. Environ. Sci. Tech. 23, 249-324.
  • Charmagne O., Caste C., (1996): “Color Removal from Textile Plant Effluents”, American Dyestuff Reporter, Degremont S.A., Cedex, France.
  • Ganesh R., Boardman G.D., Michelsen D, (1994): “Fate of Azo Dye In Sludge”, Water Research, Vol. 28, No. 6, pp. 1367-1376.
  • Kabdaşlı I., Tünay O., Orhon D., (1995): “Sulfate Removal from Indigo Dyeing Textile Wastewaters”, Wat. Sci. Tech., Vol. 32, no. 12, pp. 21-27.
  • Kulla H.G., ( 1981): “Aerobic Bacterial Degradation of Azo Dyes”, FEMS symp., 12, 387- 399.
  • Özcan Y., ( 1978): “Tekstil Elyaf ve Boyama Tekniği”, İstanbul Üniversitesi yayınları, İstanbul.
  • Speece R.E., (1996): “Anaerobic Biotechnology for Industrial Wastewaters”, Archae Press, Nashville, Tennessee, USA.
  • Sponza D., “Değişik Endüstriyel Atıksularda Granül Çamurlu UASB Reaktörlerde Granül Çamur Oluşturulması ve Arıtma Verimliliklerinin İncelenmesi”, TÜBITAK Projesi, YDAB-ÇAG 485.
  • Vaidya A.A., Ve Datye K.V., (1982): “Environmental Pollution during Chemical Processing of Synthetic Fibers”, Colourate 14, 3-10.
  • Vigo T.L., (1997): “Textile Processing and Properties; Preparation, Dyeing, Finishing and Performance”, Elsevier, The Netherlands.
  • Wang Y., Yu J., ( 1998): “Adsorption and Degradation of Synthetic Dyes on the Mycelium of Trametes Versicolor”, Wat. Sci. Tech. V.38, n. 4-5, p.232-238.
There are 13 citations in total.

Details

Other ID JA27TY57PN
Journal Section Research Article
Authors

Delya Sponza This is me

Mustafa Işık This is me

Hülya Atalay This is me

Publication Date September 1, 2000
Published in Issue Year 2000 Volume: 2 Issue: 3

Cite

APA Sponza, D., Işık, M., & Atalay, H. (2000). İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, 2(3), 23-34.
AMA Sponza D, Işık M, Atalay H. İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ. DEUFMD. September 2000;2(3):23-34.
Chicago Sponza, Delya, Mustafa Işık, and Hülya Atalay. “İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi 2, no. 3 (September 2000): 23-34.
EndNote Sponza D, Işık M, Atalay H (September 1, 2000) İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 2 3 23–34.
IEEE D. Sponza, M. Işık, and H. Atalay, “İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ”, DEUFMD, vol. 2, no. 3, pp. 23–34, 2000.
ISNAD Sponza, Delya et al. “İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi 2/3 (September 2000), 23-34.
JAMA Sponza D, Işık M, Atalay H. İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ. DEUFMD. 2000;2:23–34.
MLA Sponza, Delya et al. “İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ”. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen Ve Mühendislik Dergisi, vol. 2, no. 3, 2000, pp. 23-34.
Vancouver Sponza D, Işık M, Atalay H. İNDİGO BOYAR MADDELERİNİN ANAEROBİK ARITILABİLİRLİKLERİNİN İNCELENMESİ. DEUFMD. 2000;2(3):23-34.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dekanlığı Tınaztepe Yerleşkesi, Adatepe Mah. Doğuş Cad. No: 207-I / 35390 Buca-İZMİR.