Although the alliance of parties are found numerous examples from beginning of the multiparty political life, the election party alliances has failed to stay in Turkish politic agenda until the transition process to presidential system. However, the fact that the new system should have party alliances not only choice but necessitates is placed party alliances at the center of political discussions. Moreover, the fact that alliances require a relationship that is not limited to elections directs the interaction between political parties to a different medium. Cumhur and Millet alliance which formed and ongoing bilateral alliance system in Turkey since 2018 offers important data in this regard. In the study, which deals with the analysis of the Cumhur and the Millet alliance in the light of M. Duverger's party alliance theories, the issue of why and how the parties made an alliance was discussed with the qualitative research method. In this context, the number of parties in Turkey allows national traditions and historical conditions of the establishment of an alliance with the electoral system, in particular, the electoral system makes party alliances a necessity, and the methods used in the establishment of alliances have the characteristics of horizontal alliances in terms of future scenarios, it has been concluded that alliances can change direction in the bilateral alliance system and even establish a third central alliance.
Çok partili hayatın başlangıcından itibaren her ne kadar çok sayıda parti ittifakı örneklerine rastlanıyor olsa da, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçişe kadar Türkiye’de parti ittifakı konusu seçim süreci dışında gündemde kalmayı başaramamıştır. Ne var ki, yeni sistemin parti ittifaklarını tercihten ötede zorunlu kılıyor oluşu parti ittifaklarını siyasal tartışmaların odağına yerleştirmiştir. Dahası ittifakların seçim ile sınırlı olmayan bir ilişkiyi zorunlu kılması siyasi partiler arasındaki etkileşimi de farklı bir mecraya yönlendirmektedir. Türkiye’de Cumhur ve Millet ittifakı şeklinde oluşan ve 2018 yılından beri devam eden ikili ittifak sistemi bu anlamda önemli veriler sunmaktadır. Cumhur ve Millet ittifakının analizini M.Duverger’in parti ittifakı teorileri ışığında ele alan çalışmada partilerin niçin ve nasıl ittifak yaptığı hususu nitel araştırma yöntemiyle ele alınmıştır. Bu kapsamda Türkiye’de partilerin sayısı, ulusal gelenek ve tarihsel koşullar ile seçim sisteminin ittifakların kurulmasına imkan tanıdığı, özellikle seçim sisteminin parti ittifaklarını bir zorunluluk haline getirdiği ve ittifakların kurulma sürecinde kullanılan yöntemlerin yatay ittifak niteliği taşıdığı, gelecek senaryoları bakımından ikili ittifak sisteminde ittifakların yön değiştirmesinin ve hatta üçüncü bir merkez ittifakın kurulmasının mümkün olabildiği sonuçlarına ulaşılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Submission Date | March 1, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 27 |