Öz
İzafet Türkçenin sözdiziminin çok temel ve karakteristik bir bölümü olmasına rağmen, çok az sayıda ayrıntılı çalışmaya konu olmuştur. Pratik ve tasvirî gramerin uygun bölümlerindeki referansların dışında, izafete ilişkin yalnızca üç monografi bulunmaktadır.
Bunlar: A.K. Borovkov, Priroda turetskogo izafeta [Türkçe İzafetin Doğası], Sbornik ANSSSR N. Ya Marru, 1937. S.S. Mayzel’, Izafet v Turetskom Yazıke [Türkçede İzafet], ANSSSR 1957. V. G. Kondratyev, “Konstruktsiya izafeta i prıamoe dopolnıenie v yazıke pamyatnikov tyurkskoy runiçeskoy pismennosti” [Türk Runik Yazını Anıtlarının Dilinde İzafetin Kurulumu ve Belirli Nesne], Uçenniye Zapiski, Leningradskogo Gosudarstvennogo Universiteta, no: 306, 1952.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Çevirmenler |
Sinan Güzel Bu kişi benim |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 9 Sayı: 17 |
