EVALUATION OF BRANDS USING SOCIAL MEDIA EFFECTIVELY IN TERMS OF DIALOGIC COMMUNICATION

Year 2020, Volume: 8 Issue: 2, 863 - 899, 30.09.2020

Ayhan Doğan , Fatih Aksoy

https://doi.org/10.19145/e-gifder.716163

Cited By: 4

Abstract

Nowadays, it is possible to communicate with various channels with developing communication technologies. These developments have enabled communication in the style of interpersonal communication in the relations between company-consumer-, public-state, individual-individual, individual-state, etc individuals, public, institutions and organizations. In this way, a communication channel that provides a communication environment is social media. In bilateral relations with social media, communication is bi-directional, there is mutual interaction and an active role is played. In addition to communicating on social media, relations are established. In today's global market, it is no longer enough to communicate with the target audience. A relationship with the target audience is now needed. Because the target audience expects brands to ask their own thoughts. Want to get detailed information about the brand. In this study, it is aimed to determine the extent of the dialogical communication principles of Twitter, Instagram and Facebook accounts of five brands that use social media effectively. Qualitative research method was used in the study. Between 01-15 July 2019, social media shares of brands were analyzed by content analysis method. According to the findings obtained from the research, brands have not been able to successfully use the principles of dialogical loop and generation of return visits principle. Brands have applied the principles of usefulness of information and conservation of visitors principle more successfully than other principles. As a result, it was observed that brands successfully applied some of the dialogic communication principles while others did not use them effectively. Therefore, it is possible to say that brands cannot adequately evaluate social media tools in terms of dialog communication.

Keywords

Dialogue, Dialogical Communication, Social Media

SOSYAL MEDYAYI ETKİN KULLANAN MARKALARIN DİYALOJİK İLETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Günümüzde gelişen iletişim teknolojileri ile birlikte çeşitli kanallarla iletişim kurmak mümkün hale gelmiştir. Bu gelişmeler, şirket-tüketici-, kamu-devlet, birey-birey, birey-devlet vb. birey, kamu, kurum ve kuruluşlar arasındaki ilişkilerde kişilerarası iletişim tarzında iletişimin sağlanmasına imkân vermiştir. Bu şekilde iletişim ortamı sağlayan bir iletişim kanalı da sosyal medya olmaktadır. Sosyal medya ile birlikte ikili ilişkilerde, iletişim çift yönlü olmaktadır, karşılıklı etkileşim söz konusudur ve aktif bir rol oynanmaktadır. Sosyal medyada iletişim kurmanın yanı sıra ilişkilerde kurulmaktadır. Günümüzdeki küresel pazarda artık hedef kitlelerle sadece iletişim kurmak yeterli olmamaktadır. Hedef kitleler ile artık bir ilişki oluşturulması gerekmektedir. Çünkü hedef kitleler markalardan kendi düşüncelerini sormasını istemektedir. Bu çalışmada sosyal medyayı etkin kullanan beş markanın Twitter, Instagram ve Facebook hesaplarının diyalojik iletişim ilkelerinin ne kadarını kapsadığı tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. 01-15 Temmuz 2019 tarihleri arasında markaların sosyal medya paylaşımları nicel içerik analiz yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre markalar, diyalojik döngü ve yeniden ziyareti sağlama ilkelerini başarılı şekilde kullanamamıştır. Markalar, bilginin işe yararlılığı ve ziyaretçilerin korunması ilkelerini, diğer ilkelere göre daha başarılı uygulamıştır. Sonuç olarak markaların bazı diyalojik iletişim ilkelerini başarılı şekilde uygularken bazılarını ise etkin şekilde kullanmadığı görülmüştür. Dolayısıyla markaların diyalojik iletişim açısından sosyal medya araçlarını yeterince değerlendiremediklerini söylemek mümkündür.

Keywords

Diyalog, Diyalojik İletişim, Sosyal medya

References

• Aslan, Aslan (2017). ‘Web Sitelerinin Birer Diyalojik İletişim Aracı Olarak Kullanımı Üzerine Bir Değerlendirme: Türkiye’deki Büyükşehir Belediyeleri Örneği’, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(15), s. 2425-2436. Baumgarten, Carolyn (2011). ‘Chirping for Charity: How U.S. Nonprofit Organizations are Using Twitter to Foster Dialogic Communication’, The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, 2(2), p. 5-14. Bilgin, N. (2014). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar (3. Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi. Bohm, D. (2003). On Dıalogue (Ed. Lee Nichol). London: Routledge. Büyüköztürk, Şener; Çakmak Kılıç, Ebru; Akgün Erkan, Özcan; Karadeniz, Şirin ve Demirel, Funda. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (21. Baskı), Ankara: Pegem Akademi. Dijk, Jan, Van. (2016). The Network Society (Second edition). London: Sage Published Ltd. http://user.orav.org.tr/blogger/mehmetali-akis/page/43589/web-teknolojisi, Erişim Tarihi: 18.06.2019 Glen M. Broom , Shawna Casey & James Ritchey (1997). ‘Toward a Concept and Theory of Organization-Public Relationships’, Journal of Public Relations Research, 9(2), p. 83-98. Gordon, Joye ve Berhow, Susan (2009). ‘University Websites And Dialogic Features For Building Relationships With Potential Students’, Public Relations Review 35, p.150–152. Grunig, E.James (2005). Halkla İlişkilerde ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, Elif Özsayar (Çev.), İstanbul: Rota Yayınları. How Often Should You Post On Social Media?. https://www.socialreport.com/insights/article/115003574046-How-Often-Should-You-Post-On-Social-Media- Erişim Tarihi: 26.06.2019 http://tdk.gov.tr/ Erişim tarihi: 20.06.2019. https://wearesocial.com/uk/digital-2019 Erişim Tarihi: 19.06.2019 Grunig, E.James. (2000). ‘Collectivism, Collaboration, And Societal Corporatism, As Core Professional Values İn Public Relations’, Journal Of Public Relations Research, 12(1), p. 23-48. Kent, L. Michael and McAllister-Spooner, Sheila (2009). ‘Dialogic Public Relations and Resource Dependency: New Jersey Community Colleges as Models for Web Site Effectiveness’, Atlantic Journal of Communication, 17, p.220–239. Kent, L. Michael and Taylor, Maureen (1998). ‘Building Dialogic Relationships Through the Worl Wide Web’, Public Relations Review, 24(3), p.321-334. Kent, L. Michael and Taylor, Maureen (2002). ‘Toward A Dialogic Theory Of Public Relations’, Public Relations Review, 28, p. 21–37. Kent, Michael L. and Taylor, Maureen (2016). ‘From Homo Economicus to Homo Dialogicus: Rethinking Social Media Use in CSR Communication’, Public Relations Review, 42, p. 60–67. Koçak, Abdullah ve Arun, Özgür (2006). ‘İçerik Analizi Çalışmalarında Örneklem Sorunu’, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 4(3), s. 21-28. Köseoğlu, Özgür ve Köker, Nahit (2014). ‘Türk Üniversiteleri Twıtter’ı Diyalogsal İletişim Açısından Nasıl Kullanıyor: Beş Türk Üniversitesi Üzerine Bir İçerik Analizi’, Global Media Journal: TR Edition, 4(8), s.214-239. Leıva, Francisco Muñoz; Montoro Ríos, Francisco Javier and Martınez, Teodoro Luque (2006). “Assessment of Interjudge Reliability in the Open-Ended Questions Coding Process”, International Journal of Methodology, 40, p.519–537. Akbulut, Eyyüp; Sönmez, Büşra ve Okumuş, Merve (2014). ‘Türkiye’de Fortune 500 Listesinde Yer Alan Kuruluşların Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Düzeylerine Yönelik Bir Analiz’, Atatürk Üniversitesi İletişim Dergisi, 6, s. 89-104. Luca, Pihilip (2011). Social media dialogue: An analysis of the social media presence of selected fortune 500 compaines (Unpublished master dissertation). Liberty University Communication Faculty, USA. Madichie, O. Nnamdi ve Hinson, Robert (2014). ‘Reviewa Critical Analysis Of The “Dialogic Communications” Potentialof Sub-Saharan African Police Service Websites’ Public Relations Review 40, s.338–350. Mayfıeld, A. What is Social Media, http://www.icrossing.co.uk /fileadmin/uploads/eBooks/What_is_Social_Media_iCrossing_ebook.pdf, Erişim Tarihi: 01.07.2019 Mazıcı Tanyeri, Emel (2016). ‘Marka Konumlandırmada İlişki Yönetimi: Bankacılık Sektöründe Web Sayfaları Üzerinden Bir Değerlendirme’, İnternational Journal of Socail Science, 44, s.73-90. McAllister-Spooner, Sheila (2009). ‘Fulfilling the Dialogic Promise: A Ten-Year Reflective Survey on Dialogic Internet Principles’, Public Relations Review’, 35, 320–322. McHugh, Mary (2012). ‘Interrater reliability: the kappa statistic. Biochemia Medica’, 22(3), p. 276-282. Morton, Krystalyn (2016). Communicating Food Reform Through Instagram: A Grounded Theoretical Assessment of Dialogic Engagement on Jamie Oliver’s ‘Food Revolution’ Instagram Account (Published Master's thesis). State University, Virginia Polytechnic Institute. Erişim Adresi: https://vtechworks.lib.vt.edu/handle/10919/72903. Özdemir, Pınar ve Yamanoğlu Aktaş, Melike (2010). ‘Türkiye’deki Sivil Toplum Kuruluşları Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Kapasiteleri Üzerine Bir İnceleme’, Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), s.3-36. Ryan, Michael (2003). ‘Public Relations and The Web: Organizational Problems Gender, and in Situation Type’, Public Relations Review, 29, 335-349. Rybalko, Svetlana ve Seltzer, Trent (2010). ‘Dialogic Communication İn 140 Characters Or Less: How Fortune 500 Companies Engage Stakeholders Using Twitter. Public Relations Review’, 36, 336–341. Taylor, Maureen; Kent, Michael ve White, William (2001). ‘How Activist Organizations Are Using The Internet To Build Relationships’, Public Relations Review, 27, 263–284. Türkal, İhsan. ve Güllüpınar Hasan. (2017). ‘Diyalogsal Halkla İlişkiler Bağlamında Sosyal Medya Kullanımı: Türkiye’de İlk 100’de Yer Alan Şirketler Üzerine Bir İnceleme’, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), s. 591-618. Weber, Robert, Philip (1989). Basic Content Analysis (2nd edition), London; Sage. Yağmurlu, Aslı (2013). ‘Diyalojik İletişim Çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi Sosyal Medya Uygulamaları’, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1), s. 95-115.