HEALTH COMMUNICATION ON SOCIAL MEDIA: AN ANALYSIS ON THE TWITTER USE OF THE MINISTRY OF HEALTH IN TERMS OF PUBLIC RELATIONS MODELS

Year 2020, Volume: 8 Issue: 2, 805 - 828, 30.09.2020

Mikail Batu Zülfiye Acar Şentürk Onur Tos

https://doi.org/10.19145/e-gifder.716760

Cited By: 2

Abstract

Considering public institutions in Turkey, it is seen that "Ministry of Health" uses communication activities effectively and organizedly via Twitter. In addition to its announcements, the Ministry of Health also creates contents about health communication in their messages. In this context, within the scope of this study, the tweets published by the Ministry of Health from the official twitter account between September 1 and October 1 in 2019 are analyzed in historical order. Qualitative data-based quantitative coding is made on tweets published by the official account of the Ministry of Health. The aim of the study is to examine how the Ministry of Health uses social media as a public institution in the terms of public relations models and to determine their communication perspective with the principles that they reflect. Within the scope of the study, how the Ministry of Health uses the twitter account in terms of public relations models, how it benefits from twitter account from the perspective of health communication, and which information it provides people with the contents including health communication are sought to be answered. As a result of the analyzes conducted in the focus of health communication based on public relations models of Grunig and Hunt, it was found that the Ministry of Health generally shared its messages unilaterally, did not interact with its followers other than a tweet, and mostly used the public information model.

Keywords

Health Communication, Ministry of Health, Public Relations Models, Social Media, Twitter

SOSYAL MEDYADA SAĞLIK İLETİŞİMİ: HALKLA İLİŞKİLER MODELLERİ TEMELİNDE SAĞLIK BAKANLIĞININ TWITTER KULLANIMI ÜZERİNE BİR İNCELEME

Abstract

Türkiye’deki kamu kurumları ele alındığında, “Sağlık Bakanlığı’nın” twitter aracılığı ile iletişim faaliyetlerini etkili ve planlı bir şekilde kullandığı ve mecrayı yönettiği görülmektedir. Sağlık Bakanlığı mesajlarında, duyurularının yanında sağlık iletişimine yönelik içerikler de sunmaktadır. Bu doğrultuda, bu çalışma kapsamında Sağlık Bakanlığı’nın, 1 Eylül – 1 Ekim 2019 tarihleri arasında bir aylık dönemde resmi twitter hesabından yayınladığı tweetler tarihsel sıralamayla incelenmektedir. Bakanlığın resmi hesabından yayınladığı tweetler üzerinde niteliksel veriye dayalı niceliksel kodlama yapılmaktadır. Çalışmanın amacı; kamu kurumu olarak “Sağlık Bakanlığı’nın” sosyal medyayı halkla ilişkiler modelleri bağlamında nasıl kullandığını incelemek ve iletişim perspektifini hangi ilkeler doğrultusunda yansıttığını belirlemektir. Çalışma kapsamında, “Sağlık Bakanlığı twitter hesabını halkla ilişkiler modelleri açısından nasıl kullanmaktadır; twitter hesabından sağlık iletişimi perspektifinde nasıl yararlanmaktadır; topluma, sağlık iletişimine zemin hazırlayan içeriklerle hangi enformasyonu sağlamaktadır” sorularına cevaplar aranmaktadır. Grunig ve Hunt’ın halkla ilişkiler modelleri temel alınarak sağlık iletişimi odağında yapılan analizlerin sonucunda, Sağlık Bakanlığı’nın iletilerini genellikle tek taraflı paylaştığı, takipçileri ile bir tweet dışında herhangi bir etkileşimde bulunmadığı, çoğunlukla kamuoyu bilgilendirme modelini kullanarak sosyal medyada sağlık iletişimi gerçekleştirdiği saptanmıştır.

Keywords

Sağlık İletişimi, Sağlık Bakanlığı, Halkla İlişkiler Modelleri, Sosyal Medya, Twitter

References

• AKAR, Erkan (2010). Sosyal Medya Pazarlaması (Sosyal Web’de Pazarlama Stratejileri). Ankara: Efil Yayınevi.
• AKGÜN, Meftun (2012). “Hastanede Yatan Yaşlı Hastalarda İletişim Güçlükleri ve Sağlık Çalışanlarının Yaklaşımı”, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9 (2), s.51-56.
• ALBAYRAK, Mehmet, TOPAL, Kamil ve ALTINTAŞ, Volkan (2017). “Sosyal Medya Üzerinde Veri Analizi: Twıtter”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 22 (Kayfor 15 Özel Sayısı), s.1991-1998.
• AVANER, Tekin ve AVANER, Esra, Bengü (2018). “Yazılım Teknolojileri ve Sağlık Yönetimi: HIMSS ya da Dijital Hastane Hizmetleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Yasama Dergisi, 37, s.5-28.
• AVANER, Tekin ve FEDAİ, Recep (2017). “Sağlık Hizmetlerinde Dijitalleşme: Sağlık Yönetiminde Bilgi Sistemlerinin Kullanılması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 22 (Kayfor Özel Sayısı), s.1533-1542.
• AVCİ, İlknur, Aydın, ALTAY, Birsen, UĞUR, Hacer, Gök, YILMAZ, Ayten ve GÜZEL, Nesime (2012). “Temel Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Ebelerin İletişim Becerileri”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 15 (3), s.161-166.
• AYAN, Büşra, CAN, Mustafa ve GÜRSOY, Umman, Tuğba (2019). “Sosyal Medya Madenciliği İle Firmaların Twıtter Verilerinin İncelenmesi”, UİİİD-IJEAS, 23, s.237-256.
• AYDINALP, Ş., Güzin, Ilıcak (2013). “Sosyal Medyaya Halkla İlişkiler Perspektifinden Eleştirel Bir Bakış. The Turkish Online Journal of Design”, Art and Communication – TOJDAC, 3 (4), s.1-11.
• BECERİKLİ, Sema, Yıldırım (2013). “Türkiye’de Sağlık İletişimi Üzerine Yazılan Lisansüstü Tezlerin Bibliyometrik Analizi: Eleştirel Bir Bakış”, Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 12 (2), s.25-36.
• BECERİKLİ, Sema, Yıldırım (2012). “Sağlık İletişimi Çalışmalarında Alımlama Analizinin Kullanımı: Odak Grup Çalışması Yoluyla Kamu Kampanyaları ve Reklam Metinlerine İlişkin Çapraz Bir Okuma Pratiği”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 43, s.163-177.
• BENHARDUS, James ve KALİTA, Jugal (2013). “Streaming trend detection in Twitter”, Int. J. Web Based Communities, 9 (1), p.122-139. BÜYÜKÖZTÜRK, Şener, ÇAKMAK, Ebru, Kılıç, AKGÜN, Özcan, Erkan, KARADENİZ, Şirin ve DEMİREL, Funda (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: PEGEM Akademi.
• COPPERSMİTH, Glen, DREDZE, Mark ve HARMAN, Craig (2014). “Quantifying Mental Health Signals in Twitter”, Workshop on Computational Linguistics and Clinical Psychology: From Linguistic Signal to Clinical Reality, 51–60, Baltimore, June 27, USA: Maryland.
• ÇALIŞIR, Gülsüm (2015). “Kişilerarası İletişimde Kullanılan Bir Araç Olarak Sosyal Medya: Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma”, NWSA-Humanities, 10 (3), s.115-144. ÇETİN, Muharrem ve TOPRAK, Yunus, Emre (2016). “Kriz İletişimi ve Sosyal Medya: Emisyon Krizinde Volkswagen’in Facebook Kullanımı”, Selçuk İletişim, 9 (3), s.54-68.
• ÇETİNTAŞ, H., Buluthan (2019). “Diyalojik Paydaş İletişimi İçin Twitter Kullanımı”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (3), s.83-96. ÇEVİK, Müge, ÖZTÜRKCAN, Selcen ve KASAP, Nihat (2015). “Sosyal Medya Analitiği: Twitter için Büyük Veri Yaklaşımı”, 20. Ulusal Pazarlama Kongresi, 145-148 10-13 Haziran, Eskişehir.
• ÇINAROĞLU, Songül ve AVCI, Keziban (2013). “Yönetim Biliminde Sistem Yaklaşımı ve Sağlık Alanı Özelinde Bir Değerlendirme”, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 17 (1), s.83-101.
• ÇİMEN, Mesut (2010). “Sağlık Yönetimi ve Sağlık Yönetim Eğitimi”, Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1 (3), s.136-139.
• ÇOBANER, Aslıhan, Ardıç (2013). “Sağlık İletişiminde Korku Öğesinin Kullanımı: Sigara Paketlerinde Kullanılan Sigara Karşıtı Görsellerin Göstergebilimsel Analizi”, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 37, s.211-232.
• DOĞRU, Yusuf, Bahadır ve DOĞRU, Sema (2015). “Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Twitter: Rektörlerin Twitter Kullanım Analizi”, 1.Ulusal Toplumsal ve Kurumsal Çatışmalar/Çözümler Kongresi, 291-308, 8-10 Ekim, Düzce.
• EREN, Esra, Şişman (2014). “Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Bazı Kişisel Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (4), s.230-243.
• FAN, Weiguo ve GORDON, Michael, D. (2014). “Unveiling the Power of Social Media Analytics”, Artıcle in Communıcatıons Of The Acm. s.1-26. DOI: 10.1145/2602574.
• FEELEY, Thomas, Hugh ve CHEN, Cindy, Yixin (2013). An Introduction to Health Communication, (Editör), Brian Reynolds. Principles of Communication Readings in Communication, Buffalo: Hayden – McNeil Sustainability.
• GAZİOĞLU, Kubilay ve ŞEKER, Şadi, Evren (2017). “Veri Madenciliği Yöntemleri ile Twitter Üzerinden Girişimcilik Analizi”, YBS Ansiklopedi, 4 (4), s.3-10. GRUNİG, James, E. ve HUNT, Todd (1984). Managing Public Relations. New York: Holt, Rinehart ve Winston.
• HACIEFENDİOĞLU, Şenol (2014). “Sosyal Medyanın Marka Bağlılığına Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, KOSBED, 28, s.59-70.
• KARABULUT, Yunus, E. ve KÜÇÜKSİLLE, Ecir, U. (2018). “Twitter Profesyonel İzleme ve Analiz Aracı”, Teknik Bilimleri Dergisi, 8 (2), s.17-24.
• KIRIK, Ali, Murat ve KARAKUŞ, Murat, Kazım (2013). “Sosyal Medya ve İnternet Teknolojisi ile Yöndeşen Televizyon Yayıncılığı: Sosyal Tv”, AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology, 4 (12), s.61-73.
• KOÇAK, Abdullah ve BULDUKLU, Yasin (2010). “Sağlık İletişimi: Yaşlıların Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programlarını İzleme Motivasyonları”, Selçuk İletişim Dergisi, 6 (3), s.5-17.
• MAANİ, Kambiz, E. ve CAVANA, Robert, Y. (2007) Systems Thinking, Systems Dynamics Managing Change and Complexity, New Zealand: Pearson Prentice Hall.
• MADDEN, Mary (2012). “Privacy Management on Social Media Sites”, Pew Research Center’s Internet & American Life Project, p.1-20.
• MAİBACH, Edward, Wile ve HOLTGRAVE, David, R. (1995). “Advances in Publıc Health Communıcatıon”, Annual Reviews Further Public Healt, 16, p.219-238.
• MARWİCK, Alice ve BOYD, Danah (2011). “To See and Be Seen: Celebrity Practice on Twitter”, Convergence: The International Journal of Research - New Media Technologies, 17 (2), p.139-158.
• MAYFİELD, Anthony (2008). What is Social Media?. iCrossing . OYMAN, Nihat (2016). “Sosyal Medya Dindarlığı”, KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, 28, s.125 167. WRİGHT, Kevin, Bradley, SPARKS, Lisa ve O’HAİR, H., Dan (2013). Health Communication in the 21st Century, UK: Wiley – Blackwell.
• PARROTT, Roxanne (2004). “Emphasizing “Communication” in Health Communication”, Journal of Communication, 54 (4), p.751-787.
• RAİNİE, Lee, SMİTH, Aaron, SCHLOZMAN, Kay, Lehman, BRADY, Henry ve VERBA, Sidney (2012). “Social Media and Political Engagement”, Pew Research Center’s Internet & American Life Project, October 19, p.1-13.
• RATZAN, Scott, C., PAYNE, J., Gregory ve MİLLS, Carol, Bishop (1996). “The Status and Scope of Health Communication”, Journal of Health Communication, 1, p.25-41.
• SAĞLIK BAKANLIĞI; (2019). https://twitter.com/saglikbakanligi?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Esrp%7Ctwgr%5Eauthor Erişim Tarihi: 01.09 – 01.10 2019.
• SARAVANAKUMAR, Murugesan ve SUGANTHALAKSHMİ, Thangavelu (2012). “Social Media Marketing. Life Science Journal”, 9 (4), p.4444-4451.
• SELWYN, Neil (2011). Social Media in Higher Education. Retrieved 5 May 2012 from http://www.educationarena.com/pdf/sample/sample-essay-selwyn.pdf, Erişim Tarihi: 07.10.2019.
• SCHİAVO, Renata (2013). Health Communication From Theory to Practice. USA: PB Printing.
• SUTTON, Jeannette, PALEN, Leysia ve SHKLOVSKİ, Irina (2008). “Backchannels on the Front Lines: Emergent Uses of Social Media in the 2007 Southern California Wildfires”, Proceedings of the 5th International ISCRAM Conference, 1-9, 4-7 May 2008, USA: Washington DC.
• TESS, Paul, A. (2013). “The Role of Social Media in Higher Education Classes (Real and Virtual) – A literature review”, Computers in Human Behavior, 29 (5), p.60-68.
• TOSYALI, Hikmet ve SÜTÇÜ, Cem, Sefa (2016). “Sağlık İletişiminde Sosyal Medya Kullanımının Bireyler Üzerindeki Etkileri”, Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3 (2), s.3-22.
• TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU; (2019). http://tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist Erişim Tarihi: 01.10.2019.
• WATERS, D., Richard and JAMAL, Y., Jia (2011). “Tweet, Tweet, Tweet: A Content Analysis Of Nonprofit Organizations Twitter Updates”, Public Relations Review, 37 (3), p.321-324.