Aim:
Incisional
hernias are one of the most common problems seen after abdominal operations.
About 2 – 11% of abdominal incisions result in incisional hernia. The
recurrence rate is about 30-50% after primary repair. Recently with the use of
prostethic materials recurrence rate decreased to 0-15%. The aim of this study
to determine the risk factors that may have a role in incisional hernia
recurrence.
Material and method: We retrospectively analyses the
files of 60 cases that had incisional hernia and repaired with a prosthetic
material. Cases were evaluated for the risk factors for hernia recurrence.
Statistical analysis was performed by SPSS sotware. The mean follow up of the
study was 33.8 months.
Findings: Thirty two cases underwent onlay reapir and 28 cases
underwent sublay repair. The overall
recurrence rate was 20%. Risk factors for recurrence were found to be; chronic
constipation, history of malignancy, wound site infection and seroma formation.
Conclusion: Postoperative close follow of co-morbidities and a
good wound care can be affective in prevention of recurrence after incisional
hernia repair.
Giriş
ve amaç:
Karın ön duvarı hernileri (ventral herniler)
arasında yer alan insizyonel
herniler, karında uygulanan cerrahi girişimlerden sonra sık karşılaşılan
sorunlardan biridir. Kapatılan abdominal insizyonların % 2 ile % 11 ‘i
insizyonel herni ile sonuçlanmaktadır. İnsizyonel hernilerin primer tamirinden
sonra % 30-50 oranında nüks bildirilmektedir; herni onarımı mesh uygulaması ile
yapıldığında bu oran % 0-15 oranına düşmektedir. Bu çalışmadaki amacımız insizyonel
herni onarımında kullanılan tekniklerin ve predispozan faktörlerin insizyonel
herni nüksü üzerine etkisini araştırmaktı.
Materyal ve metod: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma
Hastanesi 2. Genel Cerrahi kliniğinde Mart 2003 - Mayıs 2007 yılları arasında
protezli tamir uyguladığımız ardışık 60 insizyonel hernili olgu çalışmamıza
dahil edildi. Olgularımız insizyonel herni nüksüne etki eden parametreler
açısından incelendi. Verilerimizin istatiksel değerlendirilmesi ki-kare testi
ve çok değişkenli ikili lojistik regresyon testi ile yapıldı. Takip sürelerimiz
ortalama 33,8
aydır (12-63 ay).
Bulgular: Prostetik materyalle tamir uyguladığımız hastalarımızın
32 ‘sine onlay yöntemle, 28 ‘ine sublay yöntem ile yama yerleştirilmiş idi.
Olgularımızın toplam % 20 ‘sinde nüks izlendi. Nükse etki eden faktörler
arasında; kronik kabızlık öyküsü, malignite varlığı, yara yeri enfeksiyonu ve
seroma oluşumu istatiksel olarak anlamlı bulundu.
Sonuç: Kronik kabızlık, malignite öyküsü, postoperatif
yarayerinde enfeksiyon ve seroma oluşumu insizyonel herni operasyonu sonrasında
nükse sebep olabilecek faktörler arasındadır. Preoperatif dönemde ek
hastalıkların kontrol altına alınması ve postoperatif dönemde yara bakımının
iyi yapılması ile nükslerin engellenebileceğini düşünmekteyiz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Orijinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Aralık 2018 |
Kabul Tarihi | 11 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 3 |