B1, B2 ve C1 Düzeyindeki Yabancı Öğrencilere Türkçedeki Kalıp İfadelerin Öğretiminde Televizyon Reklamlarının Kullanılması
Yıl 2017,
Cilt: 6 Sayı: 18, 799 - 814, 20.12.2017
Mehmet Kara
,
Şafak Altunsoy
Öz
Kalıp ifadeler, her dilde olan ve az sözle çok şey anlatmaya, anlamı pekiştirmeye
ve akıcılığı sağlamaya yarayan unsurlardır. Bu ifadeleri bilmek ve kullanmak, bir
dili tam anlamıyla öğrenme hususunda hayati önem taşımaktadır. Bir dildeki kalıp
ifadelerin öğrenilmesi o dilin kültür ögelerini de öğrenmeyi sağlar. Bu nedenle bir
dildeki kalıp ifadelere hâkim olmak o dili öğrenen yabancı öğrenciler için önemli
bir gelişimdir. Dil öğretiminde birçok teknik ve materyaller kullanılmaktadır. Son
yıllarda teknolojinin gelişmesiyle birlikte dil öğretiminde görsel-işitsel araçlardan
televizyonun kullanımı yaygınlaşmıştır. Reklamların genel amaçları akılda kalıcı
olmaktır. Reklamlarda kullanılan kalıp ifadelerin bireylere görsel ve işitsel şekilde
gösterilmesi, bireylerde bu ifadelerin öğrenilmesini kolaylaştırır. Bu çalışmada
Gazi Üniversitesi TÖMER programı temel alınarak kalıplaşmış ifadelerle ilgili kazanımlar
belirlenmiştir. Bu kazanımlar çerçevesinde reklamlardaki kalıplaşmış
ifadeler tespit edilmiştir
Kaynakça
- AKSAN, D. (1996). Türkçenin Sözvarlığı. Bilgi yayınları. Ankara.
AYVERDİ, İ. (2011). Misalli Büyük Türkçe Sözlük, Bilnet Matbaacılık, İstanbul.
BARIN, E. (2003). “Yabancılara Türkçenin Öğretiminde Temel Söz Varlığının
Önemi”, TÜBAR, XIII, Bahar 2003, s. 311-317.
BATI, U. (2010). Reklamların Dili, Alfa Yayınları, İstanbul.
BOYRAZ, Ş. (2001). “Halk Kültürü Unsurlarının Televizyon Reklamlarında
Kullanılması”, Milli Folklor, Sayı: 49, Ankara 2001, s. 93-108.
DİLEK, G. F. (2007). “Altay Türkçesinde Sözeylemler”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat
Araştırmaları Dergisi, (21), 39-49.
Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi. Telc. 15.07.2017 tarihinde https://
www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_
oneriler_AEeraevesi.pdf adresinden elde edildi.
GÖKDAYI, H. (2008). “Türkçede Kalıp Sözler”, Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler
Dergisi, (44), 89-110.
GÖNEN, S. (2011). Batı Türklerinin Manzum Atasözleri, Kömen Yayınları,
Konya.
HENGİRMEN, M. (2007). Atasözleri Sözlüğü, Engin Yayınevi, Ankara.
KAPLAN, M. (2000). Kültür ve Dil, Dergâh Yayınları, İstanbul.
KARA, M. ve YILDIRIM Betül (Şıhlaroğlu) (2017). “Nasreddin Hoca Fıkralarında
Kalıp Sözler”, International Journal of Languages’ Education and Teaching,
Volume 5, Issue 1, April 2017, p. 487-498
KARA, M. ve MEMİŞ, M. R. (2015). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin
Kalıp İfadeleri Kullanmadaki Yeterlilik Düzeyleri”, International Journal of Languages
Education and Teaching, UDES 2015 Özel sayısı, s. 1670-1681.
KARA, M. (2010). “Oyunlarla Yabancılara Türkçe Öğretimi”, Türklük Bilimi
Arastırmaları. 2010, Vol. 15 Issue 27, p407-421. 15p. 2 Charts.
KARADAĞ, E. (2010). “Eğitim Bilimleri Doktora Tezlerinde Kullanılan Araş-
tırma Modelleri: Nitelik Düzeyleri ve Analitik Hata Tipleri”, Educational Administration:
Theory and Practice 2010, Vol. 16, Issue 1, pp: 49-71.
SELÇUK, A. (2005). “Kültürlerarası İletişim Açısından Gündelik İletişim Davranışları”,
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), 1-17
YILMAZ, F. ve ŞENDEN E. Y (2015). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Kalıp
Sözler: Babam ve Oğlum Film Örneği”, The Journal of Academic Social Science Studies,
Number: 32, p. 187-202, Winter III 2015.
Yıl 2017,
Cilt: 6 Sayı: 18, 799 - 814, 20.12.2017
Mehmet Kara
,
Şafak Altunsoy
Kaynakça
- AKSAN, D. (1996). Türkçenin Sözvarlığı. Bilgi yayınları. Ankara.
AYVERDİ, İ. (2011). Misalli Büyük Türkçe Sözlük, Bilnet Matbaacılık, İstanbul.
BARIN, E. (2003). “Yabancılara Türkçenin Öğretiminde Temel Söz Varlığının
Önemi”, TÜBAR, XIII, Bahar 2003, s. 311-317.
BATI, U. (2010). Reklamların Dili, Alfa Yayınları, İstanbul.
BOYRAZ, Ş. (2001). “Halk Kültürü Unsurlarının Televizyon Reklamlarında
Kullanılması”, Milli Folklor, Sayı: 49, Ankara 2001, s. 93-108.
DİLEK, G. F. (2007). “Altay Türkçesinde Sözeylemler”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat
Araştırmaları Dergisi, (21), 39-49.
Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi. Telc. 15.07.2017 tarihinde https://
www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_
oneriler_AEeraevesi.pdf adresinden elde edildi.
GÖKDAYI, H. (2008). “Türkçede Kalıp Sözler”, Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler
Dergisi, (44), 89-110.
GÖNEN, S. (2011). Batı Türklerinin Manzum Atasözleri, Kömen Yayınları,
Konya.
HENGİRMEN, M. (2007). Atasözleri Sözlüğü, Engin Yayınevi, Ankara.
KAPLAN, M. (2000). Kültür ve Dil, Dergâh Yayınları, İstanbul.
KARA, M. ve YILDIRIM Betül (Şıhlaroğlu) (2017). “Nasreddin Hoca Fıkralarında
Kalıp Sözler”, International Journal of Languages’ Education and Teaching,
Volume 5, Issue 1, April 2017, p. 487-498
KARA, M. ve MEMİŞ, M. R. (2015). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin
Kalıp İfadeleri Kullanmadaki Yeterlilik Düzeyleri”, International Journal of Languages
Education and Teaching, UDES 2015 Özel sayısı, s. 1670-1681.
KARA, M. (2010). “Oyunlarla Yabancılara Türkçe Öğretimi”, Türklük Bilimi
Arastırmaları. 2010, Vol. 15 Issue 27, p407-421. 15p. 2 Charts.
KARADAĞ, E. (2010). “Eğitim Bilimleri Doktora Tezlerinde Kullanılan Araş-
tırma Modelleri: Nitelik Düzeyleri ve Analitik Hata Tipleri”, Educational Administration:
Theory and Practice 2010, Vol. 16, Issue 1, pp: 49-71.
SELÇUK, A. (2005). “Kültürlerarası İletişim Açısından Gündelik İletişim Davranışları”,
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), 1-17
YILMAZ, F. ve ŞENDEN E. Y (2015). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Kalıp
Sözler: Babam ve Oğlum Film Örneği”, The Journal of Academic Social Science Studies,
Number: 32, p. 187-202, Winter III 2015.