Ortaokul Öğrencileri İçin Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Geliştirilmesi

Year 2022, Volume: 13 Issue: 25, 27 - 44, 31.07.2022

Ömer Yılmaz , Murat Tuncer

Abstract

Öğrenme stratejileri ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik analizlerine yer verilen bu çalışma 313 ortaokul öğrencisi örnekleminde gerçekleştirilmiştir. Öğrenme stratejileri konusundaki alan yazın ve bu konuda geliştirilmiş ölçeklerden yararlanılarak madde yazımı gerçekleştirilen Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin nihai formu 16 maddeden oluşmaktadır. Dörtlü likert tipindeki ölçeğin açımlayıcı faktör analizi sonucunda üç faktörlü bir yapı ortaya çıkmıştır. Açımlayıcı faktör analizine göre ölçek maddeleri not alma, ders çalışma ve üst bilişsel stratejiler olarak adlandırılan üç kümede toplanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi ile bu üç faktörlü yapı doğrulanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi uyum indeksleri iyi uyum ve kabul edilebilir uyum düzeylerindedir. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek amacıyla hesaplanan Cronbach Alfa katsayısı .886 olarak tespit edilmiştir. Öğrenme stratejileri ölçeği ortaokul öğrencileri örnekleminde geçerli ve güvenilirdir.

Keywords

Öğrenme Stratejileri, Ölçek geliştirme, Faktör analizi, Geçerlik ve Güvenirlik.

References

• Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Bekleyen, N. (2015). Dil Öğrenmede Etkili Olan Bireysel Farklılıklar. İçinde Bekleyen, N. (Ed.) Dil Öğretimi. (448-455). Ankara: Pegem Akademi.
• Bortoletto, D. & Boruchovitch, E. (2013). Learning strategies and emotional regulation of pedagogy students. Paidéia, 23(55), 235-242.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö.E., Özkahveci, Ö. & Demirel, F. (2014). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni spss uygulamaları ve yorum. Ankara: PegemA Yayıncılık, Genişletilmiş 18. Baskı, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temle kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(1), 470-48.
• Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Costello, A.B. & Osborne, J. (2005). Best practices in explatory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment Research & Evaluation, 10, 7.
• Çelik, S., Yıldırım, D., Batur, Ö., Çime, E., Çapraz, F. & Kubat, N. (2014). Öğrenci hemşirelerin öğrenme stratejileri ve stillerinin belirlenmesi. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt 13, Sayı 1, 2014.
• Çelikkaya, T. (2010). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının kullandıkları öğrenme stratejileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 65-84.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
• Çögenli, A.G. & Güven, M. (2014). Bilişüstü öğrenme stratejilerini belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 283-297.
• Dikbaş, Y. & Hasırcı, Ö. K. (2008). Öğrenme stratejileri öğretiminin ve ders işlenişinde kullanımının öğrencilerinin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 69-76.
• Erdem, A.R. (2005). Öğrenmede etkili yollar: Öğrenme stratejileri ve öğretimi. İlköğretim Online, 4(1), 1-6.
• Eroğlu, E. (2005). Müşteri Memnuniyeti Ölçüm Modeli, İ.Ü. İşletme Fakültesi İşletme Dergisi, 34(1), 7–25.
• Gagne, R.M. & Driscoll, M. (1988). Essentials of learning for instruction. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Harmanlı, Z. (2000). Öğrenme stratejileri (Etkili Öğrenme Eğitimi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
• Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
• İlhan, T. (2011). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları, öğrenme stratejileri ve ilgili sınıflamalar. Ed. Behçet Oral. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Kadıoğlu, C., Uzuntiryaki, E. & Aydın, Y.Ç. (2011). Development of self-regulatory scale (SRSS). Education and Science, 36(160), 11-23.
• Kılınçer, Ö. & Uygun, M.A. (2013). Piyano dersinde kullanılan öğrenme stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 468-493.
• Kopp, C. B. (1989). Regulation of distress and negative emotions: A developmental view. Developmental Psychology, 25 (3), 343-354. doi:10.1037/0012-1649.25.3.343
• Köksal, D. & Dündar, S. (2018). Developing a scale for self-regulated L2 learning strategy use. Hacetepe University Journal of Education, 33(2), 337-352.
• Kuzu, S., Balaman, F. & Canpolat, M. (2014). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğrenme stratejilerinin belirlenerek bölümlere göre karşılaştırılması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 257-264.
• Ledesma, R.B., Valero-Mora, P. & Macbeth, G. (2015). The scree test and the number of factors: A dynamic graphics approach. Spanish Journal of Psychology, 18, e11, 1-10.
• Leech, N. L., Barrett, K. C. & George, A. M. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. NJ: Lawrence Erlbaum Associates, itc.
• Liu, L., O. (2009). Evaluation of a learning strategies scale for middle school students. Journal of Psychoeducational Assessment, 27, 312-322.
• Mariani, L. (2002). Learning strategies, teaching strategies and new curricular demands: A critical view. A Journal of TESOL-Italy, 29(2), 45-56.
• Mayer, R.E. (1989). Models for understanding. Review of Educational Research, 59(1), 43-64.
• Namlu, A.G. (2004). Bilişüstü öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 123-136.
• Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (2. Cilt). Eskişehir: Nisan Kitabevi.
• Özer, B. (1998). Öğrenmeyi Öğretme. Eğitim Bilimlerinde Yenilikler. Ed.: Ayhan Hakan. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, ss. 146-164.
• Özer, B. (2002). İlköğretim ve ortaöğretim okullarının eğitim programlarında öğrenme stratejileri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1), 717-32.
• Pintrich, P. R., Smith, D. A. F., Garcia, T. & McKeachie, W. J. (1991). A Manual for the use of the motivated strategies for learning. Michigan: School of Education Building, The University of Michigan. (ERIC Document Reproduction Service No. ED338122).
• Rennie, K. M. (1997). Exploratory and Confirmatory Rotation Strategies in Exploratory Factor Analysis. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED406446.pdf (Erişim tarihi; 6 Ocak 2022)
• Saban, İflazoğlu, A., & Tümkaya, S. (2008). Öğretmen adaylarının öğrenme stratejileri ile sosyo-demografik özellikler ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi 2008 (9) 1: 1–22.
• Schreiber, J. B., Nora. A., Stage, F., K., Barlow, E., A. & Kıng, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: a review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323-38.
• Sönmez, B., Gündüz, G.F.K. & Selvi, K. (2015). ACRA-Kısaltılmış öğrenme stratejileri ölçeğinin lise öğrencilerine uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 14(2), 1241-1259.
• Sübaşı, G. (2001). Etkili öğrenme: Öğrenme stratejileri. Milli Eğitim Dergisi. https://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/146/subasi.htm (Erişim tarihi; 21 Aralık 2021).
• Sümer, N. (2000). Structural equation models: basic concepts and applications. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 74-79.
• Şahin, Y. (2016). Öğrenme stratejileri. İçinde Mustafa Onur, Levent Yaycı, Mustafa Şanal (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri (pp.193-216). Ankara: Pegem Akademi.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Allyn and Bacon. Boston. USA.
• Tay, B. & Yangın, B. (2008). 4. Sınıf öğrencilerinin sosyal bilgiler dersinde sınıf ortamında kullandıkları öğrenme stratejileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 73 – 88.
• Yeşilyurt, E. (2021). Öğrenme stratejileri. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18 (Eğitim Bilimleri Özel Sayısı), 5116-5139.
• Yüksel, S. (2011). Öğrenme stratejileri ve sınıflamalar. S. Fer (Ed.) Öğrenme ve Öğretme Kuram ve Yaklaşımları. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Weinstein, C.E. & Mayer R.E. (1986). The teaching of learning strategies. (Ed. M.C. Wittrock) Handbook of research on teaching, 3rd. Edition. New York: Mac Milan Company, 135-327.
• Zimmerman, B.J. & Schunk, D.H. (2011). Handbook of self-regulation of learning and performance. New York, NY: Routledge.
• Zwick, W.R., & Velicer, W.F. (1986). Comparison of five rules for determining the number of components to retain. Psychological Bulletin, 99, 432-442.