Lise Öğrencilerinin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Year 2018, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 15, 30.11.2018

Gülin Yazıcı Çelebi Bülent Çelebi

https://doi.org/10.32433/eje.421904

Cited By: 4

Abstract

Ergenlik dönemi belirtilerinin en yoğun
yaşandığı zaman aralığına denk gelen lise yılları aynı zamanda önemli
kararların verildiği bir dönemdir. Bir yandan yaşanan fiziksel duygusal ve
zihinsel gelişimlere uyum sağlamak bir yandan meslek seçimine karar vermek
diğer yandan da bütün dünya ile savaş halinde olmak dönemi daha da zorlu hala
getirmektedir. Fırtınalar içinde geçen bu yıllarda yaşamdan doyum almak her
zamankinden daha zor hale gelebilmektedir. Bu araştırmanın amacı ergenlik
döneminde yaşam doyumu üzerinde etkili olabilecek faktörlerin araştırılmasıdır.
Araştırma ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu
farklı liselerde öğrenim gören 311 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama
aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ve Türkçe
uyarlaması Köker (1991) ve Yetim (1993) tarafından yapılan Yaşam Doyumu Ölçeği Kullanılmıştır. Elde edilen
veriler SPSS 20 programı ile analiz edilmiştir. Normallik analizleri sonucunda
kullanılacak istatistiksel tekniklere karar verilmiş, değişkenler arasındaki
ilişkilerin belirlenmesinde Spearman korelasyon katsayısı, ikili değişkenlerin
incelenmesinde t-testi, 3 ve daha fazla kategorili değişkenlerde Annova
kullanılmıştır. Araştırma sonuçları yaşam doyumunun  cinsiyet değişkeni, okul türü, kardeş sayısı,
akademik başarı açısından anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir. Aile ile
olan ilişkilerden duyulan memnuniyet ile yaşam doyumu arasında pozitif yönde
güçlü (.65)  bir ilişki olduğu
bulgulanmıştır. Ayrıca sınıf düzeyi yükseldikçe yaşam doyumu düzeyinin düştüğü
görülmüştür. Elde edilen bulgular literatür ışığında tartışılarak
yorumlanmıştır. 

Keywords

: Ergenlik, Yaşam Doyumu

References

• Başer-Seker, G. (2009). Lise Öğrencilerinin Bağlanma Stilleri ve Yasam Doyumlarının İncelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Çam, Z. Ve Artar, M.(2014). Ergenlikte Yaşam Doyumu: Okul Türleri Bağlamında Bir İnceleme. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bi̇limler Dergisi, 2(1)
• Çeçen, A. R. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Cinsiyet ve Yaşam Doyumu Düzeylerine Göre Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Düzeylerinin İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 180-190.
• Çivitçi, A. (2009). İlköğretim Öğrencilerinde Yaşam Doyumu. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 29-52.
• Deniz, M. E. ve Yılmaz, E. (6-9 Temmuz 2004). Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Yetenekleri ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişki, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya
• Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Buletin,95(3), 542-575.
• Diener, E. & Lucas, R. E. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276-303.
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. and Griffin, S. (1985), The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
• Dikmen, A. A. (1995). Kamu Çalışanlarında İş Doyumu ve Yaşam Doyumu (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
• Gündoğar, D., Sallan-Gül, S., Uskun, E., Demirci, S. ve Keçeci, D. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Doyumunu Yordayan Etkenlerin İncelenmesi. Klinik Psikiyatri, 10, 14-27.
• Huebner, E. S., Funk, B. A. ve Valois, R. F. (2006), Reliability and Validity of a Brief Life Satisfactıon Scale with a High School Sample, Journal of Happiness Studies, 7, 41–54.
• Kabasakal, Z. ve Uz- Baş, A. (2013). Öğretmen Adaylarında Yaşam Doyumunun Yordayıcısı Olarak Problem Çözme Becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-35.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar, İlkeler, Teknikler, İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Santrock, L. (2012). Ergenlik. (Çev. D. M. Siyez). Ankara: Nobel Yayıncılık
• Schwarz, N., Clore, G. L. (1983). Mood, Misatribution and judgements of well Being: Informative and directive functions of affective states. Journal of Personality and Social Psychology, 45, 513-523.
• Spear, L. P. (2000). The adolescent brain and age-related behavioral manifestations. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 24: 417-463.
• Sahin, S. (2008). Beden Egitimi Ögretmenlerinin Tükenmislik ve Yasam Doyumu Düzeyleri (Yayımlanmamıs yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Toprak, H.(2014). Ergenlerde Mutluluk Yaşam Doyumunun Yordayıcısı Olarak Psikolojik Sağlamlık ve Psikolojik İhtiyaç Doyumu (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Tuzgöl-Dost, M. (2010). Güney Afrika ve Türkiye’ deki Üniversite Öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Öznel İyi Oluş ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 35(158), 76-89.
• Tümkaya, S., Çelik, M. Ve Aybek, B. (2011). Lise Öğrencilerinde Boyun Eğici Davranışlar, otomatik Düşünceler, Umutsuzluk ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 20, Sayı 2, 2011, Sayfa 77-94.
• Ünal, A.Ö. ve Şahin, M.(2013). Lise Öğrencilerinin Yaşam Doyumlarının Bazı Değişkenlere Göre Yordanması. Cumhuriyet International Journal of Education Vol 2 (3), 46-63.
• Yetim, Ü. (1993). Life Satisfaction: A Study Based on the Organization of Personal Projects. Social Indicators Research, 29 (3), 277-289.