Algısal etkiye müdahale eden en önemli dış faktör ışıktır. Diğer bir deyişle ışık, mimari eserin algılanmasında en etkili unsurdur. Gün ışığı mimari mekan tasarımında bir yapı elemanı olarak düşünülmelidir. Bu sayede bina tasarımlarında farklı ve özgün sonuçlar elde etmek mümkündür. Bu amaçla son dönemde yaşamış ya da yaşamakta olan 5 ünlü mimarın tanınmış dini yapılarında gün ışığının kullanımı incelenmiş, gün ışığının tasarım ve mekanla ilişkisi analiz edilmiştir. Bu analiz, gün ışığının yapıya dahil edilmesi (yatay-dikey veya doğrudan-yansıyan ışık) ve kullanım şekli (sembolik-fiziksel) açısından karşılaştırılmıştır. Seçilen mimarlar tarafından tasarlanan dini yapılarda ışığın bir sembole atıfta bulunularak mekanda kullanıldığı görülmüştür. Bu mimarların günışığını bir tasarım ilkesi olarak kullandıkları, yapılarında bazen fiziksel bazen de sembolik anlamlar yükledikleri, gün ışığının ise tasarlanan mekana zenginlik katacak bir unsur olarak yorumlandığı gözlemlenmiştir. Bu nedenle dini yapılarda tasarım öğesi olarak gün ışığının kullanılması, iç mekanlarda farklı anlamların ve özgün sonuçların ortaya çıkmasına katkı sağlamıştır.
The most important external factor that interferes with the perceptual effect is light. In other words, light is the most effective element for the perception of architectural work. Daylight should be considered as a building element in architectural place design. In this way, it is possible to obtain different and original results in building designs. For this purpose, the use of daylight in the well-known religious buildings of 5 famous architects who lived or still live in the recent period was examined, and the relationship of daylight with design and place was analyzed. This analysis has been compared in terms of the incorporation of daylight into the structure (horizontal-vertical or directly-reflected light) and the way it is used (symbolic-physical). In the religious buildings designed by the selected architects, it has been seen that the light is used in the place by referring to a symbol. It has been observed that these architects used daylight as a design principle, sometimes giving physical and sometimes symbolic meanings in their buildings, and daylight was interpreted as an element that would add richness to the designed place. Therefore, the use of daylight as a design element in religious buildings contributed to the emergence of different meanings and original results in the interior.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 7, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 35 |