Critique of Information Society and What Modern Education Have Failed to Perform in Turkey

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 1, 72 - 84, 31.05.2012

Okan Sarıgöz

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Bilgi Toplumunun Eleştirisi ve Türkiye’de Modern Eğitimin Gerçekleştiremedikleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, toplumsal ve kültürel değişim sürecinde olan Türkiye’deki, bilgi toplumu ve modern eğitim hakkında daha önce yapılan çalışmaları inceleyerek analizlerini yapmak ve modern eğitimin gerçekleştiremediği bazı eğitimsel konuları sentezleyerek temel yargılara varmaya çalışmaktır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada, bilgi toplumu ve modern eğitimin gerçekleştiremediği bazı temel konulara değinilmiştir. Nitel bir yaklaşımla yapılan araştırmada, öğrenci merkezli bir öğretim anlayışına geçilen Türkiye’de, eğitim-öğretimde fırsat eşitliği gibi hala düzeltilemeyen bazı eksiklikler vurgulanmak istenmiş ve eğitimdeki bu temel eksikliklerin farkına vardırılarak, tüm dikkatler bu eksikliklerin üzerine çekilmeye çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Bilgi Toplumu, Modern Eğitim, Modernleşme, Toplumsal Değişim

Kaynakça

• AECT (Association for Educational Communications and Technology). (2001). EDTECH “Island and Island Second Life Contributions Considered for National Educational Technology Plan”. Web: http://www.aect.org/Default.asp 13.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• Albayrak, H. (2006). “Eğitim Tarihi Üzerine”. Web: http://www.oflular.com/yazi/egitim-tarihi-uzerine 15.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• Akar, Z. (2007). “Yaşama Sürecine Sivil Toplum Katılımı: Bir Sistem Arayışı”. Konulu Panel Tutanağı, Ankara: TBMM Eski Cumhuriyet Senatosu Salonu.
• Akın, B. (2006). “2000 Yılına Doğru Bilgi Toplumu Üzerine Genel Bir Değerlendirme ve bilgi Ekonomisinin Özellikleri”. Web: http://bilgitoplumu.blogspot.com/2006/10/2000-ylna-doru-bilgi-toplumu-zerine.html 04.09.2011 tarihinde alınmıştır.
• Aktan, C. C. ve Tunç, M. (1998). “Bilgi Toplumu ve Türkiye”. Yeni Türkiye Dergisi, 4(19): 118–134.
• Avcı, N., Taşçı, C., Derman, D. Erdoğan, N. ve Köymen, Ü. (1992). “Enformasyon Toplumu ve Eğitim Sistemine Etkileri”. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Aydede, M. N. (2006). “İlköğretim Altıncı Sınıf Fen Bilgisi Dersinde Aktif Öğrenme Yaklaşımını Kullanmanın Akademik Başarı, Tutum ve Kalıcılık Üzerine Etkisi”. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Balay, R. (2004). “Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim”. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2): 61-82.
• Baykan, V. (1995). “Enformasyon Toplumunda Eğitim”. IV. Ulusal Sosyal Bilimler Kongresi, 1-3 Kasım 1995, Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Beijer, Mai ve Bolin, Staffan (2001). “Curriculum Development for Social Inclusion”. Final Report Of Regional Seminar Held In Vilnius, Lithuania, 5-8 December 2001.
• Binbaşıoğlu, C. (2003). Eğitim ve Öğretim Üzerine Yazılar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Cleveland, H. (1985). “The Twilight of Hierarchy: Speculations on the Global Information Society”. Public Administration Review, 45(1): 188.
• Cohen, L. ve Manion, L. (1997). Research Methods in Education. London: Routledge.
• Çelik, A. (1998). “Bilgi Toplumu Üzerine Bazı Notlar”. Hacettepe Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Dergisi, 15(1): 53-59.
• Çelik, M. (2004). Bilgi ve Hikmet, Enformasyon Toplumunun Belleği. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Çoban, H. (1996). Bilgi Toplumuna Planlı Geçiş, Bilgi Toplumuna Geçmek İçin Stratejik Planlama ve Yönetim Bilgi Sistemi Uygulaması. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
• Çötok, A. N. (2006). “Sanayi Toplumundan Bilgi Toplumuna Geçiş Sürecinde Eğitim Olgusu”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Dura, C. (1990). Bilgi Toplumu. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Duran, H. (2002). Endüstri Çağının Dinamikleri. İstanbul: Değişim Yayınları.
• Drucker, P. (1993). Kapitalist Ötesi Toplum. İstanbul: İnkılap Kitapevi. Erkan, H. (1992). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Erkan, H. (1992). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Erkan, H. (1998). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme. (Bilim Dizisi). Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Erkan, H. (2000). Ekonomi Sosyolojisi. İzmir: Barış Yayınları.
• Ersoy, N. ve Bayram, H. (2004). “Kavram Haritası ve Deney Yönteminin Fen Öğretiminde Başarıya Etkisi”. VI. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Kongresi, Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi, İstanbul.
• Eskicumalı, A. ve İşman, A. (2001). Eğitimde Planlama ve Değerlendirme. Adapazarı: Değişim Yayınları.
• Foucault, M. (1992). Hapishanenin Doğuşu. Çev. Mehmet Ali Kılıçbay, Ankara: İmge Kitabevi.
• Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Göker, A. (2009). “Bilim ve Teknoloji Politikalarına Giriş İçin ‘Enformasyon Toplumu’ Üzerine Kavramsal Bir Yaklaşım Denemesi”. Mülkiye Dergisi. 25(230).
• Gür, B. (2006) “Öğrenci Merkezli Eğitimin Çıkmazları”. Eskiyeni Dergisi, (3): 34-35.
• Hardt, Negri Michael (2001). Antonio: İmparatorluk. Çev. Abdullah Yılmaz, İstanbul: Afa Yayınları.
• Irzık, G. (2002). “Bilgi Toplumu mu, Enformasyon Toplumu mu, Günce, 24(6): 6.
• ISTE (International Society for Technology in Education) (2000). “Technology Performance Profiles for Teacher Preparation, International Society of Technology in Education”. http://cnets.iste.org/index3.html 15.11.2009 tarihinde alınmıştır.
• Jonassen, D., Howland, J., Moore, J. ve Marra, R. (2003). “Learning to Solve Problems with Technology: A Constructivist Perspective”. (2nd ed.). Columbus, OH: Merrill, p. 21-24.
• Kocacık, F. (2003). Toplumbilim Ders Notları. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları.
• Koç, O. ve Şen, A. (2006). “Bilgi Toplumunun Taşıdığı Risk Unsurları”. Web: http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl_gos.php?nt=197 18.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• Koschmann, T. (1996). “Paradigm Shifts and İnstructional Technology”. Web: http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:NzBv1As5IEJ:www.ascilite.org.au/conferences/melbourne01/pdf/papers/koschmannt.pdf+Paradigm+shifts +and+instructional+technology&hl=tr&gl=tr&sig=AHIEtbTZ0NpPpO870PIvp40aJohFUK3Bew 10.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• Kumon, S. (1992). “From Wealth to Wisdom: A Change in the Social Paradigm”. Web: http://portal.acm.org/results.cfm?coll=Portal&dl=GUIDE&CFID=17162071&CFTOKEN=67500004 01.05.2011 tarihinde alınmıştır.
• Kumtepe, A. (2006). “The Effects of Computers on Kindergarten Chıldren’s Social Skills”. The Türkish Online Journal of Educational Technology. 5(4): 2.
• Kurtulmuş, N. (1996). Sanayi Ötesi Dönüşüm. İstanbul: İz Yayıncılık. Mason, R. (1986). “Four Ethical Issues of the Information Age”. Management Information Systems Quarterly, 10(1): 8.
• Mattelart, A. (2004). Bilgi Toplumunun Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Merter, F. (2008). Bilgi Toplumunun Eğitim Anlayışı. Bilgi Toplumu ve Eğitim Dersi, Doktora Ders Notları, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Nair, G. (2001). “Bilgi’nin Değişen Anlamı ve Kavram Tartışmaları”. Cumhuriyet Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, p. 329–336, April 2001.
• Poloma, M. (1993). Çağdaş Sosyoloji Kuramları. Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Senge, P. (1990). The Fifth Discipline: The Art and Practice of the Learning Organization. New York. Stewart, A. T. “Bilgi Toplumu ve Özellikleri,” Web: http://www.canaktan.org/yeni-trendler/bilgitoplumu/bilgi_toplumu-ozellik.htm 03.01.2011 tarihinde alınmıştır.
• Şaylan, G. (1999). Değişim Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi. Ankara: İmge Yayınevi.
• Tanyeri, T. (2006). Bilgisayar Destekli Öğretim ile İlgili Temel Kavramlar Öğeleri Kuramsal Temelleri ve Uygulama Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Törenli, N. (2004). Enformasyon Toplumu ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Türkiye Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, (2009). “e-tarım ve 2023 Yılı,” Web: http://www.tarim.gov.tr/arayuz/10/icerik.asp?efl=bilgi_islem/index.htm&curdir=%5Csanal_kutuphane %5Cbilgi_islem&fl=etarim_2023.htm 11.01.2010 tarihinde alınmıştır.
• Tütengil, C. O. (1998). Atatürk’ü Anlamak ve Tamamlamak. Ankara: Yenigün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık.
• Varol, N. (2002). “Bilişim Teknolojilerinin Eğitim Kurumlarında Kullanımları ve Eğitimcileri Rolü”. Akademik Bilişim Konferansları, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Yıldırım, İ. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yücel, İ. H. (2006). Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikaları ve İktisadi Gelişmenin Yönü. Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Yayınları.
• Wenger, E. (1987). “Artificial İntelligence and Tutoring Systems: Computational and Cognitive Approaches to the Communication of Knowledge”. http://portal.acm.org/citation.cfm?id=42185 14.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• World Summit on the İnformation Socity, (2003). Cenova. Web: http://209.85.229.132/search?q=cache:dDuMCPKE1S8J:www.iccwbo.org/businessatwsis/wsis2003/mai npages/position/preparations/WSIS%2520Summary.pdf+World+Summit+on+the+Information+Society+ 10-12+December+2003&hl=tr&ct=clnk&cd=7&gl=tr 27.12.2010 tarihinde alınmıştır.
• Zijderveld, A. (1985). Soyut ve Toplum. Çev. Cevdet Cerit, İstanbul: Pınar Yayınları.