Abstract
Amaç: Ergoterapi lisans öğrencilerinin kaygı düzeylerini tespit etmek, kaygı düzeylerinin sınıflara göre değişimini
belirlemek ve öğrencilerin lisans eğitimi ve stajlar hakkındaki görüşlerini araştırmaktır. Ayrıca bu faktörlerin
yıllara göre değişimi incelemek de amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Öğrencilerin kaygı durumları
Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği (STAI) kullanılarak belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin iş deneyimleri, lisans
eğitiminin stajlar için ve stajların iş yaşantısı için yeterliliği hakkındaki görüşleri alınıp mezuniyet sonrası iş
öncelikleri sorgulanmıştır. Değerlendirmeler 28 aynı öğrenci için tekrarlanarak sonuçların yıllara göre değişimi
incelenmiştir. Sonuçlar: Öğrencilerin durumluk kaygı puanları 39,56±10,99 ve sürekli kaygı puanları
44,25±7,48’dir. Öğrencilerin kaygı düzeyleri 1.sınıftan son sınıfa doğru artmaktadır. Lisans eğitimini stajlar için
yeterli bulmayan öğrencilerin durumluk kaygı puanları 41,23±11,02 ve sürekli kaygı puanları 45,39±7.37’dir,
iki grup arasında kaygı düzeyi bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0,05). Aynı öğrencilerin
ilk değerlendirmede durumluk kaygı puanları 39,25±11,4 ve sürekli kaygı puanları 43,6±7,13 bulunurken
ikinci değerlendirmede durumluk kaygı puanları 40,25±13,44 ve sürekli kaygı puanları ise 43,57±8,44
olarak bulunmuştur. Tartışma: Lisans eğitimini ve stajları iş yaşantısı için yeterli bulmayan öğrencilerin kaygı
düzeylerinin daha yüksek olması öğrencilerin hissettiği yetersizlik duygusu nedeniyle olabileceği görüşündeyiz.