This paper asserts that, described as a small
state in view of its hard and soft power capacity as well as impact on
international relations, Armenia’s failure in qualifying as a
resource-extractive state leads to vulnerability in its foreign policy
autonomy, while its relations with the diaspora and Russia provide partial
viability in foreign policy via remittances, foreign
direct investment and political/military support. However, since such
activities have not provided a grass-roots reconstruction and self-sufficiency,
it is argued that Armenia is not likely to emulate the autonomous foreign
policies of the successful actors in the system and is likely to
sustain/reinforce the existing, mostly diaspora- and Russia-oriented foreign
policy strategies and practices in the short- and medium-terms.
Armenia resource-extractive state diaspora Russia foreign policy
Mevcut
çalışmada, sert ve yumuşak güç kapasitesi bakımından uluslararası ilişkilerde
etki sahibi olmak bağlamında küçük devlet olarak tanımlanan Ermenistan’ın,
kaynak elde eden devlet olamamasının dış politika otonomisinde zafiyete sebep
olduğu; diaspora ve Rusya ile ilişkilerinin ise; para transferleri, doğrudan
yabancı yatırımı (DYY) ve siyasi/askeri destek ile dış politikada kısmen
dirençlilik sağladığı ileri sürülmektedir. Ancak, söz konusu faaliyetler köklü
bir yeniden yapılanma ve öz yeterlilik temin etmediğinden, Ermenistan’ın sistemdeki
başarılı aktörlerin otonom dış politikalarını taklit edemeyeceğinin ve ağırlıklı
olarak mevcut diaspora ve Rusya yönelimli dış politika strateji ve
uygulamalarını kısa ve orta vadede devam ettirmesinin/pekiştirmesinin, yüksek
olasılık olduğu belirtilmektedir.
Ermenistan kaynak elde eden devlet diaspora Rusya dış politika
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 61 |