YAŞAM MEMNUNİYETİ ÖLÇEĞİ (YMÖ) TÜRKÇE FORMU: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Year 2015, Volume: 14 Issue: 54, 95 - 102, 16.02.2015

Ahmet Akın Abdullah Yalnız

https://doi.org/10.17755/esosder.68461

Cited By: 31

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Yaşam Memnuniyeti Ölçeğini (Lavallee, Hatch, Michalos, & McKinley, 2007) Türkçe’ye uyarlamaktır. Araştırma Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören 295 öğrenci (156 kız ve 139 erkek) üzerinde yürütülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizinde tek boyutlu modelin iyi uyum verdiği görülmüştür (x²= 11.46, sd= 4, p= 0.02, RMSEA= .080, CFI= .98, IFI= .98, GFI= .98, AGFI= .94, SRMR= .033). Ölçeğin madde toplam korelasyon katsayıları ise .31 ile .61 arasında sıralanmaktadır. Ölçeğin iç tutarlık katsayısı .73 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlar YMÖ’nün Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir.

Keywords

Yaşam memnuniyeti, geçerlik, güvenirlik, doğrulayıcı faktör analizi

TURKISH VERSION OF CONTENTMENT WITH LIFE SCALE (CLAS): THE STUDY OF VALIDITY AND RELIABILITY

Abstract

The aim of this research is to examine the validity and reliability of the Turkish version of the Contentment With Life Scale (CLAS); (Lavallee, Hatch, Michalos, & McKinley, 2007). Participants were 295 university students. Results of confirmatory factor analysis demonstrated that this scale yielded one factor, as original form (x2= 11.46, df= 4, RMSEA= .080, CFI= .98, IFI= .98, GFI= .98, AGFI= .94, SRMR= .033). Corrected item-total correlations ranged .31 to .61. The Cronbach alpha internal consistency coefficient of the scale was .73. Thus Contentment With Life Scale can be used as a valid and reliable instrument in psychology and education

Keywords

Contentment with life, validity, reliability, confirmatory factor analysis

References

• Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demir, İ. (2011). Gençlerde yaşam doyumu ile kimlik işlevleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(38), 99-113.
• Diener, E., & Seligman, M. E. P. (2004). Beyond money: Toward an economy of well-being. Psychological Science in the Public Interest, 5(1), 1-31.
• Dursun, S., & İştar, E. (2014). Kadın çalışanların yaşamış oldukları iş aile yaşamı çatışmasının iş ve yaşam doyumu üzerine etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,28(3), 127-137.
• Gülcan, A. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı: İstanbul.
• Hamarat, E., & Steele, D. (2002). Coping resource availability and level of perceived stress as predictors of life satisfaction in a cohort of Turkish college students - statistical data included. College Student Journal, 36, 129-141.
• Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cut-off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
• Işık, E. (2014). Relationship of childhood career development to life satisfaction, and state anxiety. Elementary Education Online, 13(2), 682-693.
• Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1996). LISREL 8 Reference guide. Lincolnwood, IL: Scientific Software International.
• Karatekin, H. (2013). Benlik yapılarına göre başa çıkma stratejileri ve yaşam doyumunun incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
• Keser, A. (2003). Çalışmanın anlamı, insan yaşamındaki yeri ve yaşam doyumu üzerine bir uygulama. Yayınlanmamış doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Bursa.
• Koydemir, S., & Schütz, A. (2014). Almanya’daki Türk göçmenlerde yaşam doyumu: kültürel kimlik ve benlik kurgularının rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 208-220.
• Lavallee, L. F., Hatch, P. M., Michalos, A. C., & Mckinley, T. (2007). Development of the contentment with life assessment scale (clas): Using daily life experiences to verify levels of self-reported life satisfaction. Social Indicators Research, 83, 201-244.
• Marsh, H. W., & Hocevar, D. (1988). A new more powerful approach to multitrait‐multimethod analyses: Application of second‐order confirmatory factor analysis. Journal of Applied Psychology, 73, 107‐117.
• Mert, M., & Ardahan, F. (2014). Yaşam doyumu duygusal zeka ve rekreatif doğa sporları yapmanın bireylerin ekolojik algısı üzerine etkisi: Türkiye örneği. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 12(4), 50-69.
• Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6, 10-19.
• Neugarten, B. J., Havighurst, R. J., & Tobin, S. S. (1961). The measurement of life satisfaction. Journal of Gerontology, 16, 134-143.
• Marsh, H. W., Balla, J. R., & McDonald, R. P. (1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103, 391-410.
• Sapmaz, F., & Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak iyimserlik. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 63-69.
• Selçukoğlu, Z. (2001). Araştırma görevlilerinde tükenmişlik düzeyi ile yalnızlık düzeyi ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
• Tezbaşaran. A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Ülker Tümlü, G., & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 205-213.
• Vara, S. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
• Yetim, Ü. (1991). Kişisel projelerin organizasyonu ve örüntüsü açısından yaşam doyumu. Yayınlanmamış doktora tezi. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.