Objective: The most important follow-up method for differentiated thyroid carcinoma patients is I-131 whole body scintigraphy (WBS). We retrospectively investigated findings of patients who were referred for WBS with incidentally performed concurrent (1-14 day interval) Tc-99m pertechnetate thyroid scintigraphy (TS) findings in order to compare two methods. Materials and Methods: Thirty five patients (25 Female, 10 Male; 19-67 years; mean age: 45 years) with diagnosis of differentiated thyroid carcinoma were included into the study. Their thyroid hormone replacement were stopped and iodine free diet was applied 3 weeks prior to the WBS. Iodine-131 WBS of 35 patients and concurrent TS of 12 patients were evaluated. Results: Pathological diagnoses of patients were: papillary (n=29), follicular (n=3), medullary and papillary (n=2) and follicular variant of papillary carcinoma (n=1). The thyroid stimulating hormone (TSH) levels prior to the WBS were 31-143mIU/L (mean: 60 mIU/L) and thyroglobulin (TG) levels were 0.2-102 ng/mL (mean: 14 mIU/L). Results of 9 out of 12 patients who were evaluated with both WBS and TS were in agreement. One patient had one more focus of residual tissue at WBS which was not seen on TS and 2 patients had residue tissue on WBS but there was no activity on their TS. Additionally 6 patients out of 35 patients had extrathyroidal involvement on WBS. Conclusion: Although statistical analysis couldn't be performed because of inadequate number of subjects, WBS was found to be superior to TS for showing residual tissue. Additionally in terms of opportunity of scanning whole body, WBS has to be the preferred method to prefer in follow-up of differentiated thyroid cancer patients.
Amaç: Diferansiye tiroid kanseri hastalarının takibinde kullanılan en önemli yöntem I-131 tüm vücut tarama sintigrafisidir. I-131 tarama sintigrafisi için gönderilen hastalarda tesadüfen eş zamanlı (1-14 gün ara ile) olarak yapılan Tc-99m perteknetat tiroid sintigrafisi bulgularını iki tetkiki birbiriyle karşılaştırmak amacıyla retrospektif olarak araştırdık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya diferansiye tiroid kanseri tanısı olan 35 hasta (25 Kadın, 10 Erkek; 19-67 yaş; ortalama yaş: 45) dahil edildi. Tarama öncesi en az 3 hafta tiroid hormon replasmanı kesildi ve iyotsuz diyete alındılar. 35 hastaya tarama sintigrafisi ve 12 hastaya eş zamanlı tiroid sintigrafisi yapıldı. Bulgular: Hastaların patolojik tanıları 29 hasta papiller, 3 hasta folliküler, 2 hasta medüller-papiller ve 1 hasta papiller karsinom folliküler varyant olarak belirlendi. Tarama öncesi TSH düzeyleri 31-143 mIU/L (ortalama: 60 mIU/L) aralığında ve eş zamanlı tiroglobulin düzeyleri 0.2-102 ng/mL (ortalama: 14 mIU/L) aralığındaydı. Her iki çekimin yapıldığı 12 hastadan 9'unda iki tetkik birbiriyle uyumlu bulundu. 1 hastanın tarama sintigrafisinde, tiroid sintigrafisinde izlenenden bir fazla odakta tutulum izlendi. 2 hastada tiroid sintigrafisinde hiç tutulum izlenmezken tarama sintigrafisinde rezidü doku izlendi. Çalışmaya dahil edilen 35 tarama hastasından 6'sında boyun dışı dokularda tutulum saptandı. Sonuç: Hasta sayısının düşük olması nedeniyle istatistiksel karşılaştırma yapılamamakla birlikte literatürle uyumlu olarak I-131 tüm vücut tarama sintigrafisinin rezidü dokuyu göstermede tiroid sintigrafisine üstün bulundu. Ayrıca tüm vücudu tarama olanağı sağlaması bakımından tarama sintigrafisi bu hastaların takibinde tercih edilmesi gereken yöntemdir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 17 Issue: 2 |