Book Review
BibTex RIS Cite

ANA ÇİZGİLERİYLE OSMANLI TÜRKÇESİNDE ARAPÇA ETKİLERİN GRAMERİ KİTAP İNCELEMESİ

Year 2020, Volume: 3 Issue: 1, 211 - 222, 30.04.2020

Abstract

İlk baskısı 2015 yılında yapılmış olan Muna Yüceol Özezen tarafından yazılmış "Ana Çizgileriyle Osmanlı Türkçesinde Arapça Etkilerin Grameri", 2019 yılının eylül ayında ikinci baskısını yapmıştır. Kitap, yararlanıcılara yalnızca Osmanlı Türkçesinde görülen Arapça etkiler hakkında temel bir bilgi düzeyi değil aynı zamanda hem Arap grameri, hem çerçevesi belli bir temel kültürel bilgi düzeyi sunacaktır. Özelde bakıldığında çalışma, Osmanlı Türkçesinde görülen Arapça etkilerin öğrenilmesi ve öğretilmesi hususunda çok yönlü bir temel kaynak olacak niteliktedir.

References

  • Atlı, H. H. (2013). Örnek Çözümlemelerle Osmanlıca Edebî Metinler ve Arşiv Belgeleri. İstanbul: Hâyrat Neşriyat.
  • Demir, N. ve Yılmaz E. (2002). Osmanlı Türkçesi. Türkler Ansklopedisi C11, 475-488. Ankara: Yeni Türkiye Yay.
  • Deny, J. (1921). Grammaire de la Langue Turque (Dialecte-Osmanlı). Paris.
  • Develi, H. (1999). Osmanlı Türkçesi. Osmanlı Ansiklopedisi C.9, 427-437. Ankara: Yeni Türkiye Yay.
  • Develi, H. (2001). Osmanlı Türkçesi Kılavuzu 1-2. İstanbul: 1. Baskı Bilimevi Yay.
  • Devellioğlu, F. (2010). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: 26. Baskı Aydın Kitabevi Yay.
  • Gökalp, H. (2018). Osmanlıca. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Meninski, F.M. (1980). Lingurium Orientalium Turcice-Arabice-Persice Grammatica Turcica. Viyana.
  • Toparlı, R. ve Çögenli, M. S. (1990). Osmanlıcada Kullanılan Arapça ve Farsça Edat Zarf Deyim ve Terkipler. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yay.
  • Vaughan, T. (1709). A Grammar of the Turkish Language. Londra.
  • Yüceol Özezen, M. (2015). Tenvin ve Osmanlı Türkçesi-Türkiye Türkçesi Bağlamındaki Görünümleri. Adana: Karahan Kitabevi.
Year 2020, Volume: 3 Issue: 1, 211 - 222, 30.04.2020

Abstract

References

  • Atlı, H. H. (2013). Örnek Çözümlemelerle Osmanlıca Edebî Metinler ve Arşiv Belgeleri. İstanbul: Hâyrat Neşriyat.
  • Demir, N. ve Yılmaz E. (2002). Osmanlı Türkçesi. Türkler Ansklopedisi C11, 475-488. Ankara: Yeni Türkiye Yay.
  • Deny, J. (1921). Grammaire de la Langue Turque (Dialecte-Osmanlı). Paris.
  • Develi, H. (1999). Osmanlı Türkçesi. Osmanlı Ansiklopedisi C.9, 427-437. Ankara: Yeni Türkiye Yay.
  • Develi, H. (2001). Osmanlı Türkçesi Kılavuzu 1-2. İstanbul: 1. Baskı Bilimevi Yay.
  • Devellioğlu, F. (2010). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: 26. Baskı Aydın Kitabevi Yay.
  • Gökalp, H. (2018). Osmanlıca. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Meninski, F.M. (1980). Lingurium Orientalium Turcice-Arabice-Persice Grammatica Turcica. Viyana.
  • Toparlı, R. ve Çögenli, M. S. (1990). Osmanlıcada Kullanılan Arapça ve Farsça Edat Zarf Deyim ve Terkipler. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yay.
  • Vaughan, T. (1709). A Grammar of the Turkish Language. Londra.
  • Yüceol Özezen, M. (2015). Tenvin ve Osmanlı Türkçesi-Türkiye Türkçesi Bağlamındaki Görünümleri. Adana: Karahan Kitabevi.
There are 11 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Eser İnceleme
Authors

Esin Al 0000-0001-7581-9529

Publication Date April 30, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 3 Issue: 1

Cite

APA Al, E. (2020). ANA ÇİZGİLERİYLE OSMANLI TÜRKÇESİNDE ARAPÇA ETKİLERİN GRAMERİ KİTAP İNCELEMESİ. Folklor Akademi Dergisi, 3(1), 211-222.