Diyabetik ayaklı hastaların bakım verenlerinde bakım veren yükü ve yaşam kalitesi

Year 2017, Volume: 2 Issue: 3, 28 - 37, 28.12.2017

Ece Yazla Mehmet Emrah Karadere Özlem Terzi Mete Dolapçı Ahmet Yastı

https://doi.org/10.22391/fppc.336708

Cited By: 3

Abstract

Giriş:
Bakım
veren yükü, yaşlı, kronik hastalığı veya yetersizliği olan bireye bakım veren
kişinin yük altına girmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu yükün algılanma
düzeylerini çeşitli kişisel ve hastalığa ait özelliklerin etkilediği
bilinmektedir. Dâhili ve psikiyatrik hastalıkları olan hastaların bakım
verenlerinin yüklerinin karşılaştırıldığı çalışmalarda psikiyatri grubunda
bakım veren yükünün anlamlı yüksekliği bildirilmiştir. Bu çalışmamızda,
diyabetik ayaklı hastaların bakım verenlerini, yük düzeyi açısından psikotik
hastaların ve kontrol grubu kabul ettiğimiz inguinal herni ameliyatı geçiren
hastaların bakım verenlerinin yük düzeyleri ile karşılaştırmayı ve bakım veren
yükü ile ilişkili özellikleri araştırmayı amaçladık.

Yöntem: Hastanemizde yatarak
tedavi alan 30 diyabetik ayak ve 30 inguinal herni tanılı, Çorum Toplum Ruh
Sağlığı Merkezi (TRSM)’nde psikotik bozukluk tanısı ile kayıtlı 30 hastanın
bakım verenleri dâhil edildi. Gönüllülerin Zarit Bakıcı Yükü, Beck Depresyon,
Beck Anksiyete, Hastane Anksiyete ve Depresyon (HAD) ve Kısa Form-36 (SF-36)
ölçeklerini doldurmaları sağlandı.

Bulgular:  Diyabetik ayaklı grubun bakım verenlerinin
çoğunluğunun çalışmayan kadınlardan oluştuğu gözlendi. Bakım veren yükü
düzeyleri psikoz grubununkinden farksız, kontrol grubundan anlamlı yüksek
bulundu (p=0,000). Kontrol ve psikoz grubuna kıyasla, diyabetik ayak grubunda
depresyon ve anksiyete ölçekleri anlamlı yüksek, bazı yaşam kalitesi alt
ölçeklerinin puanları ise anlamlı düşük saptandı.  Sadece, diyabetik ayaklı grupta bakım verme
süresi yük ile ilişkili bulundu (r=0,421, p=0,020).

Sonuç: Diyabetik ayaklılara bakım
verenler, sosyal hayattan daha fazla izole kalmaktadırlar. Muhtemelen bakıma
ihtiyacı olan bir yaşlı ile yaşamak zorunda kalmaları buna neden olmaktadır.
Her ne sebeple olursa olsun, diyabetik ayaklı hastalara bakım verenlerde
anksiyete ve depresyon düzeyleri yüksek, hayat kalitesi azalmış ve yük
düzeyleri de psikotik grup kadar yüksek bulunmuştur. Bu nedenle, bakım
verenlerin fiziki ve ruhsal sağlıklarının korunması anlamında, dikkatle
izlenmeleri ve gereğinde destek tedavilerinin başlanması uygun olacaktır. 

Keywords

Bakım veren yükü, diyabetik ayak, hayat kalitesi

Care-giving burden and quality of life in diabetic foot patients' care givers

Abstract

Introduction: The burden of care-giving is defined as the burden
sustained by an individual who is giving care to an elderly, chronically ill or
incapacitated person; the levels of perception of the burden are known to be
affected by various personal and disease-related characteristics. Studies that
compare the burden of internal patients’ caregivers with psychiatric patients’
caregivers, reported higher caregiving burden for caregivers of psychiatric
patients. In this study, it was aimed to compare the levels of the caregiving
burden of those caring for patients with diabetic foot with care-givers of
psychotic patients. Caregivers of those with inguinal hernia were designated as
the control group to determine the characteristics that are related to the
care-giving burden.  

Methods: The study was comprised of care-givers of 30
hospital in-patients with diabetic foot, 30 in-patients with inguinal hernia,
and care givers of 30 patients with a recorded diagnosis of psychotic disorder at
Çorum Community Mental Health Centre. The evaluation was made from voluntary
completion of the Zarit Burden Interview Form and the Beck Depression, Beck
Anxiety, Hospital Anxiety and Depression (HAD) and Short Form-36 (SF-36)
scales.

Results:  The
caregivers of the diabetic foot group were found to be mostly non-working
females. No difference was found between the burden levels of psychotic and
diabetic patient groups but the burden level of caregivers of psychotic
patients was determined to be significantly higher than the control group
(p<0.001). In comparison with those of the control and psychotic group, the
depression and anxiety scales of the diabetic foot group were signficantly high
and some points of the quality of life scales were determined to be
significantly low. A correlation between the duration of care-giving and the
burden was only determined in the diabetic foot group (r=0.421, p=0.020).

Conclusion: Care-givers of diabetic foot patients remained more
socially isolated. This was probably due to having to live with an elderly person
requiring care. For various reasons, care-givers of diabetic foot patients were
found to have high levels of anxiety and depression, low quality of life, and
burden levels as high as those of the psychotic group. Therefore, in the
context of protecting the physical and emotional health of care-givers, careful
monitoring and when necessary, supportive treatment would be appropriate.

Keywords

Care-giving burden, diabetic foot, quality of life

References

• 1. Archbold PG, Stewart BJ, Greenlick MR, et al. Mutuality and preparedness as predictors of caregiver role strain. Research in nursing & health. 1990;13(6):375-384.
• 2. Silver HJ, Wellman NS. Family caregiver training is needed to improve outcomes for older adults using home care technologies. Journal of the American Dietetic Association. 2002;102(6):831-836.
• 3. Kasuya RT, Polgar-Bailey P, Takeuchi R. Caregiver burden and burnout. A guide for primary care physicians. Postgraduate medicine. 2000;108(7):119-123.
• 4. Atagün Mİ, Balaban ÖD, Atagün Z, et al. Kronik hastalıklarda bakım veren yükü. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2011;3(3):513-552.
• 5. Ampalam P, Gunturu S, Padma V. A comparative study of caregiver burden in psychiatric illness and chronic medical illness. Indian journal of psychiatry. 2012;54(3):239-243.
• 6. Gupta A, Sharma R. Burden and coping of caregivers of physical and mental illnesses. Delhi Psychiatry Journal. 2013;16(2):367-374.
• 7. Magliano L, Fiorillo A, De Rosa C, et al. Family burden in long-term diseases: a comparative study in schizophrenia vs. physical disorders. Social science & medicine. 2005;61(2):313-322.
• 8. Awad AG, Voruganti LN. The burden of schizophrenia on caregivers: a review. PharmacoEconomics. 2008;26(2):149-162.
• 9. Arslantaş H, Adana F. The Burden of Schizophrenia on Caregivers. Current Approaches in Psychiatry. 2011;3(2):251-277.
• 10. Brod M. Quality of life issues in patients with diabetes and lower extremity ulcers: patients and care givers. Quality of life research : an international journal of quality of life aspects of treatment, care and rehabilitation. 1998;7(4):365-372.
• 11. Zarit SH, Reever KE, Bach-Peterson J. Relatives of the impaired elderly: correlates of feelings of burden. The Gerontologist. 1980;20(6):649-655.
• 12. Özlü A, Yıldız M, Aker T. Zarit Bakıcı Yük Ölçeğinin şizofreni hasta yakınlarında geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi. 2009;46:38-42.
• 13. Beck AT. An inventory for measuring depression. Archives General Psychiatry. 1961;4:561-571.
• 14. Hisli N. Beck Depresyon Envanterinin üniversite öğrencileri için geçerliliği, güvenilirliği. Psikoloji Dergisi. 1989;7:3-13.
• 15. Beck AT, Epstein N, Brown G, et al. An inventory for measuring clinical anxiety: psychometric properties. Journal of consulting and clinical psychology. 1988;56(6):893-897.
• 16. Ulusoy M. Beck Anksiyete Envanteri: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi Istanbul: Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi. Istanbul 1993.
• 17. Zigmond AS, Snaith PR. The hospital anxiety and depression scale. Acta Psychiatrica Scandinavica. 1983;67:361-370.
• 18. Aydemir Ö, Güvenir T, Küey L, et al. Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi. 1977;8:280-287.
• 19. Ware JE, Sherbourne CD. The MOS 36-item short-form health survey (SF-36). I. Conceptual framework and item selection. Medical care. 1992;30(6):473-483.
• 20. Koçyiğit H, Aydemir Ö, Ölmez N, et al. Kısa Form-36 (KF-36)’nın Türkçe versiyonunun güvenilirliği ve geçerliliği. İlaç ve Tedavi Dergisi. 1999;12:102-106.
• 21. Ukpong DI. Demographic factors and clinical correlates of burden and distress in relatives of service users experiencing schizophrenia: a study from south-western Nigeria. International journal of mental health nursing. 2006;15(1):54-59.
• 22. Gulseren L, Cam B, Karakoc B, et al. [The perceived burden of care and its correlates in schizophrenia]. Turk psikiyatri dergisi = Turkish journal of psychiatry. 2010;21(3):203-212.
• 23. Şengün F. Şizofreni hastasına bakım verenlerin ruhsal sağlık durumlarını etkileyen etmenlerin incelenmesi (Psikiyatri hemşireliği yüksek lisans tezi). İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi 2007.
• 24. Caqueo-Urizar A, Gutierrez-Maldonado J. Burden of care in families of patients with schizophrenia. Quality of life research : an international journal of quality of life aspects of treatment, care and rehabilitation. 2006;15(4):719-724.
• 25. McDonell MG, Short RA, Berry CM, et al. Burden in schizophrenia caregivers: impact of family psychoeducation and awareness of patient suicidality. Family process. 2003;42(1):91-103.
• 26. Karlikaya G, Yuksek G, Varlibas F, et al. Caregiver Burden In Dementia: A Study In The Turkish Population. The Internet Journal of Neurology. 2004;4:2.