Abstract
1900’lerin ilk yarısında uç veren ve ikinci yarısında Viyana Aksiyonistleri ile birlikte umulmadık noktala¬ra ulaşan Performans Sanatı, Fütürizm, Dadaizm, Sürrealizm gibi avangart akımların içerisinde kavram¬sal sanatın bir uzantısı veya kolu olarak var olur. 1960’lara gelindiğinde ise Performans Sanatı, bedensel ve zihinsel sınırları zorlayan bir yapıya bürünür.
1900’lerin ilk yarısında tuvalin üzerindeki imgenin parçalanışı ve figürün tuvalden atılışı, canlı bedenle¬rin birer görsel ve eylemci olarak izleyicinin karşısına çıkmasına neden olmuştur. Böylelikle hem sanatçı¬nın malzemesi hem de malzemenin olanakları doğrultusunda sanatçının kendini ve dünyayı yorumlayış biçimi değişmiştir.
1. Dünya “Sömürü” Savaşının etkileri, 2. Dünya “Sömürü” Savaşına tanıklık etmek ve diktatör rejim¬lere maruz kalmak, bir yandan sanatta malzemenin değişmesini zorunlu kılarken öte yandan “şiddet” olgusunun öne çıkmasına neden olmuştur. Performans Sanatında ise bu değişimin izlenebileceği en keskin ve sert sanatçılar; Hermann Nitsch, Otto Müehl, Günter Brus ve Rudolf Schvvarzkogler’den oluşan Viyana Aksiyonistleri’dir.
Eylemlerinde ölü balık, ölü tavuk, jilet, sargı bezi, ampul, şırınga gibi nesnelerle yetinmeyip sahnede hayvanları canlı canlı kesip eylemlerinin parçası haline getiren Viyana Aksiyonistleri, son aşamada ise kendi bedenlerine zarar vermişlerdir. Dolayısıyla Viyana Aksiyonistleri her ne kadar seyirciye katharsis yaşatmak istemiş olsalar da bir süre sonra şiddetin malzemesine dönüşmüşlerdir.
Abstract
Performing Art, pointing at the first half of 1900s and reaching unexpected stages together with Vien¬nese Actionists at the second half of it, have existed as a branch or prolongation of conceptual art vvithin avant-garde movement such as Futurism, Dadaism and Surrealism. Hovvever, when the time comes 1960s, Performance Art have played the role of a structure compelling to physical and intellectual boun- dary.
That the image, vvhich is on toile, breaks up with and the figüre withdraws from have brought forth to confront animate bodies as each Virtual and activist at the first half of 1900s. Thus the artist’s execution of the earth and themselves has changed in the direction of materials facilities and material of artist alike.
Effects of First World Exploitation War, vvitnessing Second VVorld Exploitation and exposing dictator regimes have obliged on one hand changing of materials in art, on the other hand it has caused to be- come prominent fact of ‘violence’. As for that in Performance Art, sharpest and severest artists vvhose alteration are Viennese Actionists composed of Hermann Nitsch, Otto Müehl, Günter Brus ve Rudolf Schvvarzkogler.
Viennese Actionists not only have used dead fish, dead chicken, razor, gauze, lamp, syringe on their action, but they also have made the animals a piece of their action by slaying them. Viennese Actionists, at the final stage, have self-harmed. Consequently, although Viennese Actionists have vvanted to carry on catharsis to the audiences, they have turned into the material of violence after a vvhile.
Details
| Other ID | JA25FM62JZ |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | August 5, 2016 |
| Submission Date | August 5, 2016 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 1 |
İndex Bilgisi
Asos İndex