Investigation of The Reflection of 0-6 Years Old Child Abuse on Printed Media

Year 2022, Volume: 3 Issue: 5, 31 - 40, 30.06.2022

Seda Nur Özbey Serpil Pekdoğan

https://doi.org/10.51503/gpd.1026450

Abstract

The research was carried out to examine the news of child abuse between the ages of 0-6, which was reflected in the printed media in the last five years. Since the research was carried out by examining the news in the media, it was carried out using the document analysis model, one of the qualitative research methods. While the universe of the research consists of news about child abuse for the age of 0-6, the sample is the news reached. In the research, an information form developed by the researcher was used as a data collection tool, and information forms were filled one by one for each news analyzed. The data collected within the scope of the research were analyzed by converting them into frequency and percentage tables using the SPSS 24.0 program. As a result of research reflected in the news media showed more abuse of girls in the last 5 years, the average age of children who have been abused 2,69 is more of the types of abuse physical abuse in the printed media of the news involving the parents of the victims in the aftermath of abuse, and abuse of those who hide/ unable to express they were found in the behavior results that have been achieved.

Keywords

child abuse, 0-6 years, printed media

0-6 Yaş Çocuk İstismarının Basılı Medyaya Yansımasının Araştırılması

Abstract

Araştırma son beş yıl içerisinde basılı medyaya yansıyan 0-6 yaş dönemi çocuk istismar haberlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma medyada yer alan haberlerin incelenmesi amacı ile gerçekleştiğinden nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini 0-6 yaş dönemi çocuk istismar haberleri oluştururken, örneklemini ise ulaşılan haberler oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen bilgi formu kullanılmış olup, incelenen her bir haber için bilgi formları tek tek doldurulmuştur. Araştırma kapsamında toplanan veriler SPSS 24.0 programı kullanılarak frekans ve yüzde tablolarına dönüştürülerek incelenmiştir. Araştırma sonucunda medyaya son 5 yıl içerisinde yansıyan haberlerde kız çocuklarının daha çok istismara maruz kaldığı, istismara maruz kalan çocukların yaşlarının ortalama 2,69 olduğu, basılı medyada istismar çeşitlerinden daha çok fiziksel istismar haberlerinin yer aldığı, istismarı uygulayanların daha çok ebeveynler olduğu ve mağdurların istismar sonrasında gizleme/ifade edememe davranışında bulundukları sonuçlarına ulaşılmıştır.

Keywords

çocuk istismarı, 0-6 yaş, basılı medya

References

• Aktepe, E. (2009). Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(2), 95- 119.
• Alexandre, G. C., Nadanovsky, P., Moraes, C. L., & Reichenheim, M. (2010). The presence of a stepfather and child physical abuse, as reported by a sample of Brazilian mothers in Rio de Janeiro. Child Abuse & Neglect,34(12), 959-966.
• Aral, N. (1997). Fiziksel istismar ve çocuk. Ankara: Tekışık Ofset.
• Badoe, E. (2017). A critical review of child abuse and its management in Africa. African journal of emergency medicine, 7, 32-35.
• Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, Atik, B. ve San, P. (1991). Türkiye'nin 16 ilinde 4-12 yaşlar arasındaki 50.473 çocuğa fiziksel ceza verme sıklığı ve buna ilişkin problem durumlarının incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 1(1).
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analiz kitabı. (10. baskı). Ankara:Pegema Yayıncılık.
• Carr, A. (1999). The handbook of child and adolescent clinical psychology: A contextual approach. London & Newyork: Routledge.
• Child Welfare Information Gateway. (2019). What is child abuse and neglect? Recognizing the signs and symptoms. Washington, DC: U.S. Department of Health and Human Services, Administration for Children and Families, Children’s Bureau.
• Corbin, J. & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks: Sage.
• DiPietro, E. K., Runyan, D. K., & Fredrickson, D. D. (1997). Predictors of disclosure during medical evaluation for suspected sexual abuse. Journal of Child Sexual Abuse, 6(1), 133-142.
• Erdogan, A., Tufan, E., Karaman, M. G., Atabek, M. S., Koparan, C., Özdemir, E., ... ve Ankarali, H. (2011). Türkiye'nin dört farkli bölgesinde çocuk ve ergenlere cinsel tacizde bulunan kisilerin karakteristik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(1), 55-61.
• Ersanlı, K., Yılmaz, M. ve Özcan, K. (2013). Algılanan duygusal istismar ölçeği (ADİÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 135-152.
• Finkelhor, D. (1984). Child sexual abuse. New York, 186f.
• Finkelhor, D. (1993). Epidemiological factors in the clinical identification of child sexual abuse. Child abuse & neglect, 17(1), 67-70.
• Fis, N. P., Arman, A., Kalaca, S., & Berkem, M. (2010). Psychiatric evaluation of sexual abuse cases: A clinical representative sample from Turkey. Children and Youth Services Review, 32(10), 1285-1290.
• Glaser, D. (2002). Emotional abuse and neglect (psychological maltreatment): A conceptual framework. Child abuse & neglect, 26(6-7), 697-714.
• Göker, Z., Aktepe, E., Hesapçıoğlu, S. T. ve Kandil, S. (2010). Cinsel istismar mağduru olan çocukların başvuru şekilleri, klinik ve sosyodemografik özellikleri. SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 17(4), 15-21.
• Güler, N., Uzun, S., Boztaş, Z. ve Aydoğan, S. (2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24(3), 128-134. http://app.speedmedya.com/Report/ReportDetail?ReportCode=110.
• Işık, Ü., Aktepe E., Şimşek F., Akyıldız A. ve Yıldız, A. (2019). Isparta ilinde bir üniversite hastanesinde değerlendirilen cinsel istismar mağdurlarının sosyodemografik, klinik ve ailevi özellikleri: 2014 – 2018 verileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi,10(1), 53-57.
• Kaplan, S. J., Pelcovitz, D., & Labruna, V. (1999). Child and adolescent abuse and neglect research: A review of the past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 38(10), 1214- 1222.
• Keary, K., & Fitzpatrick, C. (1994). Children's disclosure of sexual abuse during formal investigation. Child Abuse & Neglect, 18(7), 543-548.
• Kempe, C. H., & Helfer, R. E. (Eds.). (1972). Helping the battered child and his family (Vol. 1). Philadelphia: Lippincott.
• Kempe, C. H., & Helfer, R. E. (Eds.). (1972). Helping the battered child and his family (Vol. 1). Philadelphia: Lippincott.
• Koç, F., Aksit, S., Tomba, A., Aydın, C., Koturoğlu, G., Aslan, A., ... ve Solak, U. (2012). Çocuk istismarı ve ihmali olgularımızın demografik ve klinik özellikleri: Ege Üniversitesi çocuk Koruma Birimi’nin bir yıllık deneyimi. Turkish Pediatrics Archive/Turk Pediatri Arsivi, 47(3), 119-124.
• Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental? The Qualitative Report, 8(1).
• McCoy, M. L., & Keen, S. M. (2013). Child abuse and neglect. Psychology Press.
• McMurray, A. (2009). Healing the scars of emotional abuse. Revell.
• Myers, J. E. B. (1998). Interpersonal violence.Legal issues in child abuse and neglect practice (2nd ed.). Sage Publications, Inc.
• Polat, O. (2019). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı-2 Önleme ve rehabilitasyon [e-kitap sürümü] https://ws1.turcademy.com/ww/webviewer.php?doc=71192 adresinden edinilmiştir.
• Sedlak, A. J., Mettenburg, J., Basena, M., Peta, I., McPherson, K., & Greene, A. (2010). Fourth national incidence study of child abuse and neglect (NIS-4). Washington, DC: US Department of Health and Human Services, 9.
• Terzi, S. ve Özbay, Y. (2014). Çocuk istismarı ile ilgili gazete haberlerinin istismarın türü, istismarcı ile mağdurun cinsiyeti ve bağlam açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(2), 126-133.
• UNICEF. (2016). Çocuklara kötü muamelenin önlenmesi: bu konuda harekete geçilmesine ve kanıt toplanmasına yönelik bir kılavuz. Dünya Sağlık Örgütü Yayınları.
• Urazel, B., Fidan, S. T., Gündüz, T., Şenlikli, M. ve Asfuroğlu, B. Ö. (2017). Çocuk ve Ergen Cinsel İstismarlarının Değerlendirilmesi, Osmangazi Tıp Dergisi, 39(2), 18-25.
• Uslu, N. (2010). Multidisipliner ekipte yer alan meslek gruplarının çocuk ihmal ve istismarına ilişkin görüş ve tutumları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Wach, E., & Ward, R. (2013). Learning about qualitative document analysis.
• Wolfe, D. A. (1999). Child abuse: Implications for child development and psychopathology. Sage Publications.
• World Health Organization (2020). “Child Maltreatment”. Erişim: 15.02.2020. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/child-maltreatment.
• World Health Organization. (2002). World report on violence and health; child abuse and neglect by parents and other caregivers.
• Yılmaz, G., İşiten, N., Ertan, Ü. ve Öner, A. (2003). Bir çocuk istismarı vakası. Çocuk sağlığı ve Hastalıkları dergisi, 46(4), 295-298.
• Ziyalar, N. (1998). Çocukların cinsel istismardan korunması bir eğitim model önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.