Bu çalışmanın amacı, Tip 2 Diyabetes
Mellitus (T2DM) hastalarında ayak taban duyusunun fonksiyonel ambulasyon düzeyi
ile ilişkisini incelemektir. Çalışmaya
38 T2DM hastası (yaş ort±ss=54,60±16,19 yıl) ve 17 sağlıklı (yaş
ort±ss=52,35±8,25 yıl) birey alındı. Bireylerin ayak tabanı hafif
dokunma-basınç eşiği (Semmes-Weinstein monoflament) ve iki nokta ayrımı
mesafesi (esteziometre) ayak tabanının 6 farklı bölgesinden (başparmak, 1.
metatars, 5. metatars, orta ayak mediali ve laterali, topuk) bilateral olarak
değerlendirildi. Fonksiyonel ambulasyon düzeylerinin belirlenmesinde ise Süreli
kalk ve yürü testi kullanıldı. Sağlıklı kontroller ile karşılaştırıldığında,
T2DM hastalarının hafif dokunma-basınç duyu eşiğinin ve iki nokta ayrımı
mesafesinin anlamlı derecede arttığı belirlendi (p<0,05). T2DM hastalarında
ayak tabanı hafif dokunma-basınç duyu eşiği (r=0,400-0,569, p<0,05) ve iki
nokta ayrım mesafesi arttıkça (r=0,329-0,414, p<0,05), fonksiyonel
ambulasyon düzeyinin azaldığı gözlendi. Ayak taban duyusu azalan T2DM’li
hastaların fonksiyonel ambulasyon düzeyleri de azalmaktadır. T2DM’li hastalarda
fonksiyonel ambulasyon düzeyindeki azalmada ayak tabanı derin ve yüzeyel
duyularındaki kayıp da dikkate alınmalıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 28, 2018 |
Submission Date | March 6, 2018 |
Acceptance Date | March 13, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 3 Issue: 1 |