Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 1, 75 - 81, 19.03.2022
https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1052181

Öz

Akupunktur, vücutta tanımlı belirli noktaların dış etkilerle uyarılması ile yapılan bir tedavi yöntemidir. Akupunktur genel olarak güvenli bir tedavi yöntemidir. Hastaların çok azında iğne bölgesinde hafif kanama, ağrı ve geç dönemde geçici morluk gibi hafif komplikasyonlar bildirilmektedir. Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Merkezleri’nde yapılan Akupunktur uygulamasında, hasta kadar uygulama sırasında onlarca iğne uygulaması yapan hekim de hasta kaynaklı risk altındadır. Çalışmamızın amacı uygulama sırasında hekimin maruz kaldığı mikrobiyolojik risklerin analizidir.
Haziran 2016-Mart 2018 aralarında polikliniğimize başvuran 18-50 yaş arasındakiler, başka bir hastalığı bulunmayan hastalarda Anti HIV, HbsAg, Anti Hbs ve Anti HCV markerleri bakıldı. Toplam 118 hasta değerlendirmeye alındı.
Hastaların hiçbirisinde Anti HCV ve Anti HIV pozitif bulunmadı. Yirmi beş hastada Anti Hbs pozitif bulunurken (%21) biri Anti Hbs grubunda olmak üzere beş hastada HbsAg pozitif bulunmuştur.
Kulak ve vücut akupunkturu uygulaması sırasında ortalama 4-5 seans ve 30-35 civarı iğne kullanılmaktadır. Toplumun her kesiminden hasta kabul eden GETAT polikliniğine başvuran hastalardan serolojik testler alınması uygulama öncesi doktorun sağlığı için önemlidir. Ayrıca akupunktur tedavisine başlamadan önce her doktorun ve yardımcısının Hepatit B aşısı yapması gerekmektedir.

Kaynakça

  • Shoaei, P, Lotfi, N, Hassannejad, R, Yaran, M, Ataei, B, Kassaian, N, Foroughifar, M. and Adibi, P. (2012). “Seroprevalence Of Hepatitis C Infection among Laboratory Health Care Workers İn Isfahan, Iran”. International Journal of Preventive Medicine, 3 (1), 146-149.
  • Boşnak, V.K, Karaoğlan, İ, Namıduru, M. ve Şahin, A. (2013). “Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma Ve Uygulama Hastanesi Sağlık Çalışanlarında Hepatit B, Hepatit C Ve HIV Seroprevalansı”. Viral Hepatitis Journal, 19 (1), 11-14.
  • Polat, M, Öğüt, S, Orhan, H. ve Sucaklı, M.B. (2006). “Isparta Ve Burdur’da Çalışan Hemşirelerin Hepatit B Virüs Enfeksiyonu Konusundaki Bilgi, Tutum Ve Davranışları”. Viral Hepatit Dergisi, 11 (1), 89-94.
  • Ergönül, Ö, Işık, H, Baykam, N, Erbay, A, Dokuzoğuz, B. ve Müftüoğlu, O. (2001). “Ankara Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi’nde Sağlık Çalışanlarında Hepatit B İnfeksiyonu”. Viral Hepatit Dergisi, 2, 327-329.
  • Uzun, C. (2008). “Kan Donörlerinde Hbsag, Anti-HCV, Anti-HIV Ve RPR Sonuçlarının Değerlendirilmesi”. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 38, 143-146.
  • Güzelant, A, Kurtoğlu, M.G, Kaya, M, Keşli, R. ve Baysal, B. (2008) “Kan Vericilerinde Ve Bir Ağız-Diş Sağlığı Merkezi Çalışanlarında Hepatit B, Hepatit C Ve HIV Seroprevalansı İle Vericilerde Risk Faktörlerinin Araştırılması”. İnfeksiyon Dergisi, 22 (4), 189-195.
  • Bölükbaş, F.F, Zeyrek, F.Y, Bölükbaş, C, Zeyrek Dost, C, Uzunköy, A. ve Tabur, S. (2004). “Hasta Bakımı Ve Hastane Hijyeninden Sorumlu Sağlık Personelinde HBV, HCV Ve HIV Sıklığı”. Viral Hepatit Dergisi, 9 (2), 89-92.
  • Öner, M, Güney, A, Halıcı, M, Argün, M. ve Kafadar, İ. H. (2007). “Ortopedik Cerrahi Uygulanan Olgularda Hepatit B Ve Hepatit C Prevalansı: 10 Yıllık Retrospektif Çalışma”. Genel Tıp Dergisi, 17 (3), 167-171.
  • Kermode, M, Jolley, D, Langkham, B, Thomas, M.S. and Crofts, N. (2005). “Occupational Exposure To Blood And Risk Of Bloodborne Virus İnfection Among Health Care Workers İn Rural North Indian Health Care Settings”. American Journal of Infection Control, 33 (1), 34-41.
  • Özvarış, Ş.B. (1999). “Sağlık Çalışanlarının Enfeksiyonlardan Korunması”. Sürekli Tıp, 8 (12), 455-457.
  • Pakawsko, A.G. and Gorajski, M. (2019). “Behoviors And Attidues of Polish Health Care Workers with Respect To The Hozards From Blood Borne Pathogenes: A Questionnonebased Study”. International Journal of Environmental Research and Public Health.16 (891), 3-13.
  • Lankford, M.G, Zembower, T.R, Trick, W.E, Hacek, D.M, Noskin, G.A. and Peterson, L.R. (2003). “Influence of Role Models And Hospital Design on The Hand Hygiene of Health-Care Workers”. Emerging Infectious Diseases, 9 (2), 217.
  • Erbayır, S. (1996). “İnfeksiyon Kontrol Komitesinin Örgütlenme Ve İşleyişi”. Aktüel Tıp, 1, 407-410.
  • Nagao, M, Iinuma, Y, Igawa, J, Matsumura, Y, Shirano, M, Matsushima, A, Saito, T, Takakura, S. and Ichiyama, S. (2009). “Accidental Exposures To Blood And Body Fluid İn The Operation Room And The İssue Of Underreporting”. American Journal of Infection Control, 37 (7), 541-544.
  • Girgin, S, Temiz, H, Gedik, E. ve Kadri, G.Ü.L. (2009). “Genel Cerrahi Hastalarında Preoperatif Hbsag, Anti-HCV, Anti-HIV Seroprevalansı”. Dicle Tıp Dergisi, 36 (4), 283-287.
  • Naçar, M, Ünalan, D, ve Çetınkaya, F. (1998). “Hemşirelerin Kan ve Vücut Sıvıları İle Geçen Enfeksiyonlardan Korunmaya Yönelik Genel Önlemlerle İlgili Düşünce ve Davranışları”. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 14 (2), 157-169.

Analysis of Microbiological Risks Taken by the Doctor During Acupuncture Treatment: Single Centered Study

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 1, 75 - 81, 19.03.2022
https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1052181

Öz

Acupuncture is a method of treatment that is applied needle penetration with certain point defined in the body. Acupuncture is generally a safe method of treatment. Mild complications such as mild bleeding, pain and late-onset temporary bruising are reported in about 10% of patients. In Acupuncture application performed at Traditional and Complementary Medicine Centers, the physician who performs needle application as many as during the application is under the risk of patient infections. The aim of our work is to analyze the microbiological risks that the physician is exposed to during the application.
Anti HIV, HbsAg, Anti Hbs and Anti HCV markers were examined in patients between the years of June 2016 and March 2018 who were between the ages of 18-50 and who did not have any other illness among the patients who applied to our polyclinic. A total of 118 patients were evaluated. None of the patients had Anti HCV and Anti HIV positive.
Twenty-five patients were positive for anti-Hbs (21%) while 5 were positive for HbsAg in one of the anti-Hbs group.
An average of 4-5 sessions, 30-35 needles are used during ear and body acupuncture application. It is important for the health of the doctor, taking serological tests from patients who admit to the GETAT polyclinic before that patients from all walks of society. In addition, before the acupuncture treatment begins, every doctor and assistant must make Hepatitis B vaccination.

Kaynakça

  • Shoaei, P, Lotfi, N, Hassannejad, R, Yaran, M, Ataei, B, Kassaian, N, Foroughifar, M. and Adibi, P. (2012). “Seroprevalence Of Hepatitis C Infection among Laboratory Health Care Workers İn Isfahan, Iran”. International Journal of Preventive Medicine, 3 (1), 146-149.
  • Boşnak, V.K, Karaoğlan, İ, Namıduru, M. ve Şahin, A. (2013). “Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma Ve Uygulama Hastanesi Sağlık Çalışanlarında Hepatit B, Hepatit C Ve HIV Seroprevalansı”. Viral Hepatitis Journal, 19 (1), 11-14.
  • Polat, M, Öğüt, S, Orhan, H. ve Sucaklı, M.B. (2006). “Isparta Ve Burdur’da Çalışan Hemşirelerin Hepatit B Virüs Enfeksiyonu Konusundaki Bilgi, Tutum Ve Davranışları”. Viral Hepatit Dergisi, 11 (1), 89-94.
  • Ergönül, Ö, Işık, H, Baykam, N, Erbay, A, Dokuzoğuz, B. ve Müftüoğlu, O. (2001). “Ankara Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi’nde Sağlık Çalışanlarında Hepatit B İnfeksiyonu”. Viral Hepatit Dergisi, 2, 327-329.
  • Uzun, C. (2008). “Kan Donörlerinde Hbsag, Anti-HCV, Anti-HIV Ve RPR Sonuçlarının Değerlendirilmesi”. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 38, 143-146.
  • Güzelant, A, Kurtoğlu, M.G, Kaya, M, Keşli, R. ve Baysal, B. (2008) “Kan Vericilerinde Ve Bir Ağız-Diş Sağlığı Merkezi Çalışanlarında Hepatit B, Hepatit C Ve HIV Seroprevalansı İle Vericilerde Risk Faktörlerinin Araştırılması”. İnfeksiyon Dergisi, 22 (4), 189-195.
  • Bölükbaş, F.F, Zeyrek, F.Y, Bölükbaş, C, Zeyrek Dost, C, Uzunköy, A. ve Tabur, S. (2004). “Hasta Bakımı Ve Hastane Hijyeninden Sorumlu Sağlık Personelinde HBV, HCV Ve HIV Sıklığı”. Viral Hepatit Dergisi, 9 (2), 89-92.
  • Öner, M, Güney, A, Halıcı, M, Argün, M. ve Kafadar, İ. H. (2007). “Ortopedik Cerrahi Uygulanan Olgularda Hepatit B Ve Hepatit C Prevalansı: 10 Yıllık Retrospektif Çalışma”. Genel Tıp Dergisi, 17 (3), 167-171.
  • Kermode, M, Jolley, D, Langkham, B, Thomas, M.S. and Crofts, N. (2005). “Occupational Exposure To Blood And Risk Of Bloodborne Virus İnfection Among Health Care Workers İn Rural North Indian Health Care Settings”. American Journal of Infection Control, 33 (1), 34-41.
  • Özvarış, Ş.B. (1999). “Sağlık Çalışanlarının Enfeksiyonlardan Korunması”. Sürekli Tıp, 8 (12), 455-457.
  • Pakawsko, A.G. and Gorajski, M. (2019). “Behoviors And Attidues of Polish Health Care Workers with Respect To The Hozards From Blood Borne Pathogenes: A Questionnonebased Study”. International Journal of Environmental Research and Public Health.16 (891), 3-13.
  • Lankford, M.G, Zembower, T.R, Trick, W.E, Hacek, D.M, Noskin, G.A. and Peterson, L.R. (2003). “Influence of Role Models And Hospital Design on The Hand Hygiene of Health-Care Workers”. Emerging Infectious Diseases, 9 (2), 217.
  • Erbayır, S. (1996). “İnfeksiyon Kontrol Komitesinin Örgütlenme Ve İşleyişi”. Aktüel Tıp, 1, 407-410.
  • Nagao, M, Iinuma, Y, Igawa, J, Matsumura, Y, Shirano, M, Matsushima, A, Saito, T, Takakura, S. and Ichiyama, S. (2009). “Accidental Exposures To Blood And Body Fluid İn The Operation Room And The İssue Of Underreporting”. American Journal of Infection Control, 37 (7), 541-544.
  • Girgin, S, Temiz, H, Gedik, E. ve Kadri, G.Ü.L. (2009). “Genel Cerrahi Hastalarında Preoperatif Hbsag, Anti-HCV, Anti-HIV Seroprevalansı”. Dicle Tıp Dergisi, 36 (4), 283-287.
  • Naçar, M, Ünalan, D, ve Çetınkaya, F. (1998). “Hemşirelerin Kan ve Vücut Sıvıları İle Geçen Enfeksiyonlardan Korunmaya Yönelik Genel Önlemlerle İlgili Düşünce ve Davranışları”. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 14 (2), 157-169.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Ali Erdal Güneş 0000-0003-2723-2285

Yayımlanma Tarihi 19 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güneş, A. E. (2022). Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(1), 75-81. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1052181
AMA Güneş AE. Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. Mart 2022;11(1):75-81. doi:10.37989/gumussagbil.1052181
Chicago Güneş, Ali Erdal. “Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 11, sy. 1 (Mart 2022): 75-81. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1052181.
EndNote Güneş AE (01 Mart 2022) Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 11 1 75–81.
IEEE A. E. Güneş, “Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma”, Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 11, sy. 1, ss. 75–81, 2022, doi: 10.37989/gumussagbil.1052181.
ISNAD Güneş, Ali Erdal. “Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 11/1 (Mart 2022), 75-81. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1052181.
JAMA Güneş AE. Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. 2022;11:75–81.
MLA Güneş, Ali Erdal. “Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 11, sy. 1, 2022, ss. 75-81, doi:10.37989/gumussagbil.1052181.
Vancouver Güneş AE. Akupunktur Tedavisi Sırasında Doktorun Aldığı Mikrobiyolojik Risklerin Analizi: Tek Merkezli Çalışma. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. 2022;11(1):75-81.