Türk sermaye piyasası hukukunda, ‘Kira Sertifikalarına ve Varlık Kiralama Şirketlerine İlişkin Esaslar Hakkında Tebliğ’ ile ilk kez ihracına olanak tanınan kira sertifikaları, önceleri, yalnızca sukuk’un bir türü olan ijara sukuk’un yansıması şeklinde piyasalarda yer aldı. ‘6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu’ ve ‘III-61.1 Kira Sertifikaları Tebliği’ ile, ‘sahipliğe dayalı kira sertifikası’ da dahil olmak üzere beş farklı kira sertifikası türü düzenlenerek, kira sertifikaları terimi, yalnızca ijara sukuk’u yansıtacak şekilde değil, sukuk terimine karşılık gelecek şekilde kullanılmış oldu. Literatürde, sahipliğe dayalı kira sertifikalarının hukuki niteliği ve sertifika ihracını gerçekleştiren Varlık Kiralama Şirketi (VKŞ)’nin portföyünde yer alan varlığın mülkiyetinin veya hakkın sahipliğinin kime ait olduğu konusu tartışmalıdır. Kanaatimizce, kaynak kuruluş, VKŞ ve sertifika sahibi yatırımcılar olmak üzere üç sacayağına dayanan ve kendine özgü yapıya sahip olan sahipliğe dayalı kira sertifikası işlemleri saf inançlı işlem niteliğindedir. Kaynak kuruluş ile VKŞ arasında gerçekleştirilen inanç anlaşması çerçevesinde, varlığını ve/veya hakkını, vade sonunda geri almak inancıyla VKŞ’ye devreden kaynak kuruluş inanan; ihraca dayanak varlık ve/veya hakkı vade boyunca yatırımcıların menfaatine yönetmek amacıyla kaynak kuruluştan devralan VKŞ inanılan ve kira sertifikasının itfasına kadar inanç konusu kendi menfaatine VKŞ tarafından yönetilecek olan yatırımcılar ise yararlanan konumundadır. Kaynak kuruluş ile VKŞ arasında gerçekleştirilen inanç anlaşmasına, en yakın tipik sözleşme olarak vekalet hükümleri kıyasen uygulanmalıdır.
Sukuk Sahipliğe Dayalı Kira Sertifikası Varlık Kiralama Şirketi Geri Alım Hakkı Saf İnançlı İşlem
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 10 Issue: 1 |