TÜRKİYE’DE MESLEKİ AÇIK ÖĞRETİM LİSELERİ: TARİHSEL GELİŞİM AÇISINDAN BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 14, 139 - 155, 30.04.2017

Mustafa Güçlü , Hasan Bozgeyikli

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de
Mesleki Açık Öğretim Lisesini kuruluş, yapı ve işleyiş yönünden ele almak,
okulun tarihsel gelişim açısından genel bir değerlendirmesini yapmaktır. Bu
amaç çerçevesinde kitap, makale ve tezler yanında okulun yönetmeliği incelenmiştir.
Amaca uygun bulunan makale, tez ve kitaplarla beraber okulun yönetmeliği
betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonunda Mesleki Açık
Öğretim Lisesinin tarihsel gelişimi ve okulun işleyişi hakkında bilgilere yer
verilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Mesleki eğitim, açık öğretim, mesleki açık öğretim

VOCATIONAL OPEN TEACHING HIGH SCHOOLS IN TURKEY: AN EVALUATION FOR HISTORICAL DEVELOPMENT

Öz

The aim of this research is to examine
the Vocational Open Teaching High School in Turkey in terms of establishment,
structure and operation and to make a general evaluation of the school in terms
of historical development. Within the scope of this aim, besides books,
articles and theses, the regulation of school is also examined.  In addidition articles, books, and theses
that are appropriate in purpose school regulation was analyzed with method of description
analyz. At the end of the research, some information is given about the
administration, historical development and processes of  Vocational Open Teaching High School.

Anahtar Kelimeler

Vocational Education, Open Teaching, Vocational Open Teaching, Distance Education

Kaynakça

• Adıgüzel, M. U. (2016). Öğrencilerin mesleki açık öğretim lisesini seçme nedenleri (Kayseri ili örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Alkan, C. (1981). Açık üniversite, uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi, Ankara.
• Alkan, C. (1996). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi. Türkiye I. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu Bildiriler (12-15 Kasım 1996), Ankara.
• Alkan, C. (1997). Eğitim teknolojisi. Ankara.
• Aşkar, P. (2003). Uzaktan eğitimde temel yaklaşımlar ve uzaktan eğitimde öğrenci(katılımcı) olmak, Uzaktan Eğitim Teknolojileri ve TCMB’de Teknoloji Destekli Bilgisayar Eğitimi Konferansı, Ankara, 3-41.
• Bozgeyikli, H. &Işıklar, A. (2011). Öğrencilerin mesleki eğitim merkezlerine yönlendirilmeleri önündeki engel: olumsuz veli görüşleri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler enstitüsü Dergisi, (25), ss. 33-45.
• DPT (1995). 7. 5 yıllık kalkınma planı, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
• Duman, A. (1992). Yetişkin eğitimi açısından Türkiye’deki uzaktan eğitim uygulamalarına bir bakış, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 25(1), S. 285-293.
• Durmuşçelebi, M. & Deliktaş, M. (2016). Eğitim bilimlerinde yenilikler ve nitelik arayışı
• “Meslek liselerinde yaşanan sorunlar ve öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri ile ilişkisi–Kayseri ili örneği” (Ed. Özcan Demirel), Ankara: Pegem Yayınları..
• Erbil, O.; Erdoğan, A.& Kılıç, S. (2006). Açık ilköğretim okulu ve açık öğretim lisesi öğrencilerinin radyo ve televizyon programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Araştırma. Ankara.
• Gelişli, G. (2015). Uzaktan eğitimde öğretmen yetiştirme uygulamaları: Tarihçe ve gelişim, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), ss. 313-321.
• Geray, C. (1978). Halk eğitimi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları Yayın No: 63.
• Güçlü, M. (2015). Türkiye’de 1950 ve 1980 Yılları Arasında Süreli Yayınlara Yansıyan Mesleki ve Teknik Öğretimle İlgili Konuların Değerlendirilmesi: Mesleki ve Teknik Öğretim Dergisi Örneği, TurkishStudies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic- Volume 10/14 Fall 2015, p. 363-386, ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9017
• Güçlü; M. (2016). Türkiye’de uzaktan eğitim uygulamaları: Tarihsel gelişim açısından bir değerlendirme, ERPA International Congress on Education 2-4 June 2016 Saraybosna, ss. 689-695.
• Hakan, A. (1991). Eğitim Sorunlarının Çözümünde Açıköğretim Eğitim Bilimlerinde Çağdaş Gelişmeler. Eskişehir.
• Hızal, A. (1983). Uzaktan öğretim süreçleri ve yazılı gereçler, Ankara.
• İşman, A. (2011), Uzaktan eğitim, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Karaağaçlı, M. (1998). Mesleki açıköğretim programında performans değerlendirme. Türkiye II. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu Bildiriler. Ankara.
• Karagöz, S. & Duman, T. (2014).1908-1928 yılları arası süreli yayınlarda yer alan eğitim görüşleri ve öneriler, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), s. 576-594.
• Kaya, Z. (1996). Uzaktan Eğitimde Ders Kitapları (Açık Öğretim Lisesi Örneği). Ankara.
• Kaya, Z. (1998). Açık öğretim lisesi televizyon programlarının değerlendirilmesi. Uzaktan eğitim. Ankara.
• Mesleki Açık Öğretim Lisesi Yönetmeliği (2005). 15.12.2016 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/html/26033_0.html adresinden alınmıştır.
• Önen, S. (2002). Mesleki ve Teknik Ortaöğretim Kurumlarının Tekstil Konfeksiyon Bölümü Mezunlarının Mesleki Yeterlikleri ile ilgili Meslek Dersi Öğretmenlerinin Düşünceleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özdil, D. (1986). Uzaktan Öğretimin Evrensel Çerçevesi ve Türk Eğitim Sisteminde Uzaktan Öğretimin Yeri. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
• Özkahveci, Ö. (2001) AÖL Mesleki Açıköğretim Programı Öğrencilerinin Akademik Başarılarının Karşılaştırılması, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
• Özkahveci, Ö. ve Ulusoy, A. (2002). Mesleki açıköğretim programı ve kız meslek lisesi öğrencilerinin başarılarının karşılaştırılması, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1), ss. 67-77.
• Ünal, M. (2016). Öğretim Elemanı ve Öğrencilerin AB Erasmus+ Programını Algılama Durumlarının İncelenmesi, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), s. 581-598.
• Selçuk, Y. (1996). Açıköğretim Lisesinde Örgütsel Etkinlik ve İletişim, Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu 12-15 Kasım 1996 Bildiriler, Uzaktan Eğitim Vakfı, Ankara, 575-582
• Teker, N. (1996). Uzaktan öğretim de yapı ve işleyiş: Açık lisesi örneği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, (26), ss. 269-280.
• Tuncer, M. (2006). Dünyada uzaktan eğitim uygulamaları. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları.
• TÜBİTAK (1997). Dört duvarın dışında bir okul: Açıköğretim Lisesi, Bilim ve Teknik Dergisi, (67),ss. 358.
• Uluğ, F. (1995). Ortaöğretimde uzaktan öğretim için model arayışı. Uzaktan Eğitim Dergisi, Yaz Sayısı, ss. 55-61.
• Uluğ, F. (1997). Ortaöğretim için bir uzaktan öğretim modeli: Açıköğretim lisesi örneği. Ankara.
• Uşun, S. (2006). Uzaktan eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.