Farklı Organik Uygulamaların Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi

Year 2015, Volume: 19 Issue: 3, 162 - 171, 09.12.2015

Recep Kodaş , Neslihan Şengül Muzaffer Avcı Esra Akçelik

Abstract

Bu çalışma Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü İkizce/Haymana Araştırma ve Uygulama İstasyonunda organik olarak yetiştiriciliği yapılan bazı ekmeklik buğday çeşitlerinin 2012-2013 yetiştirme sezonu verilerini içermektedir. Araştırmada 3 faklı organik uygulama ve 8 farklı ekmeklik buğday çeşidi kullanılmıştır. Uygulamalar; Organik Sertifikalı Ticari Ahır Gübresi(AG), Yeşil Gübre(YG) ve Karışım(AG+YG) ile kontrol olarak Konvansiyonel yetiştiriciliktir. Ekmeklik Buğday Çeşitleri; Tosunbey, İkizce-96, Gün-91, Sönmez-2001, Bezostaja-1, Bayraktar-2000, Köse 220/39 ve Sivas 111/33. Deneme Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur. İncelenen özellikler; Bitki Boyu, m² Bitki Sayısı, m² Başak Sayısı, Başakta Tane Sayısı, Biyolojik Verim, Hasat İndeksi ve Verim(kg da^-1). İstatistiki analiz sonucuna göre uygulamalar arasında; Bitki Boyu, m² Bitki Sayısı, m² Başak Sayısı, Başakta Tane Sayısı, Biyolojik Verim ve Verim(kg da^-1) özelliklerinde p<0.01 ve Hasat İndeksi(%) de p<0.05 önemlilik bulunmuştur. En yüksek verim 329 kg da^-1 ile Konvansiyonel yetiştiricilikten alınırken; en düşük verim 190 kg da^-1 ile Sertifikalı Organik Ticari Gübre(AG) uygulamasından alınmıştır. Çeşitler arasında ise Bitki Boyu, m² Bitki Sayısı, m² Başak Sayısı, Hasat İndeksi ve Verim(kg da^-1) özelliklerinde p<0.01; Başakta Tane Sayısı’nda p<0.05 istatistiki olarak önemlilik bulunurken; Biyolojik Verim özelliğinde ise çeşitler arasında istatistiki olarak bir önem bulunmamıştır. En yüksek verim 295 kg da^-1 ile Tosunbey çeşidinden alınırken; en düşük verim 216 kg da^-1 ile Bezosyaja-1 ve 217 kg da^-1 ile Köse 220/39 çeşitlerinden alınmıştır. Sonuç olarak beklenildiği gibi Konvansiyonel yetiştiricilikte daha fazla verim alınmıştır; Organik uygulamalardan yeşil gübre uygulamasında konvansiyonele göre %27 verim düşüklüğü gözlemlenmiştir. Ancak bu fark organikteki fiyat farkı ile kapatılabilecektir.

Keywords

Organik tarım; organik buğday yetiştiriciliği; buğday çeşitleri; verim

References

• Anonim, 2014. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri.
• Baresel, J.P., Zimmermann, E.G., and Reents, E.H.J., 2008. Effects of genotype and environment on N uptake and N partition in organically grown winter wheat (Triticum aestivum L.) in Germany. Euphytica, 163: 347–354.
• Bulut, S., 2009. Farklı Gübre Kaynakları ve Ekim Sıklığının Organik Buğdayda Bitki Gelişmesi, Verim ve Kalite Üzerine Etkileri, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Carcea, M., Salvatorelli S., Turfani, V., and Mellara, F., 2006. Influence of growing conditions on the technological performance of bread wheat (Triticum aestivumL.). International Journal of Food Science and Technology, 41 (2): 102–107.
• Er, C., ve Başalma, D., 2008. Organik Tarımdaki Gelişmeler. Nobel Yayın Dağıtım, Yayın No: 1354
• Er, C., 2009. Organik Tarım Bakımından Türkiye’nin Potansiyeli, Bugünkü Durumu ve Geleceği. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Sektörel Yayınlar, Yayın No: 2009-3.
• Kodaş, R., 2011. Tahıllarda Organik Yetiştiricilik, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tezsiz Yüksek Lisans Dönem Projesi.
• Olesen, R.K., 1998. Exporting Organic Foods. İnternational Trade Forum 3/1998, 6-9 s., ITC UNCTAD/WTO.