ÖĞRETMENLERİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 1, 0 - 0, 15.06.2016

İlker Kösterelioğlu , Mücahit Ayra , Ümit Çelen

https://doi.org/10.17218/husbed.88537

Cited By: 29

Öz

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Araştırmanın evrenini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Hakkâri ili Yüksekova ilçe merkezinde görev yapan n=362 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verileri “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinde cinsiyet, mesleğe yönelik tutum ve kitap okuma sıklığı değişkenleri açısından manidar fark vardır. Cinsiyet değişkeni açısından kadın öğretmenlerin lehine, mesleğine yönelik tutum değişkeni açısından mesleğini seven öğretmenlerin lehine ve kitap okuma alışkanlığı değişkeni açısından ise okuma sıklığı fazla olanların lehine manidar fark gözlenmiştir. Bunun yanı sıra yaş, mesleki deneyim, branş değişkenleri açısından manidar fark tespit edilmemiştir.

Kaynakça

• AÇIKGÖZ ÜN, Kamile. (2011). Aktif öğrenme. Biliş Yayıncılık, İzmir, 12. Baskı İzmir.
• AKBAŞ, Oktay ve ÖZDEMİR, Soner M. (2002). Avrupa Birliği’nde yaşam boyu öğrenme. Millî Eğitim Dergisi, S.155-156.
• AKKOYUNLU, Buket. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve yaşam boyu öğrenme. Information literacy and lifelong learning. (Açılış Konuşması). Uluslararası Eğitim Teknolojileri Kongresi'nde sunulmuştur, Eskişehir, Türkiye.
• ATACANLI, Mehmet Fevzi. (2007). Ankara üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinin öğrenme tercihi değerlendirme ölçeği aracılığıyla yaşam boyu öğrenme davranışının yıllara göre değişiminin araştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• BAĞCI, Erhan. (2011). Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde Türkiye’de yaşam boyu öğrenme politikaları. OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 139-173.
• BUDAK, Yusuf. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve ilköğretim programlarında hedeflenmesi gereken insan tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 29(3), 693-708.
• DEMİREL, Melek. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Kongre'sinde sunulmuştur, Ankara, Türkiye.
• DEMİREL, Özcan. (2010). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Pegem A Yayıncılık, Ankara.
• DİKER COŞKUN, Yelkin. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• ERSOY, A., & YILMAZ, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ve halk kütüphaneleri: kuramsal bir yaklaşım. A. Aydın. ve K.Ateş (Yay. Haz.) Bilgi Okuryazarlığı’ndan ‘Yaşam Boyu Öğrenme’ye içinde (s. 48-73). İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• FİGEL, Jan. (2007). Key competences for lifelong learning. Retrieved October 20, 2013, from European Communities, http://ec.europa.eu/dgs/educationculture/publ/pdf/lllearning/ keycomp_en.pdf. adresinden edinilmiştir.
• İZCİ, Eyüp. ve KOÇ, Sevda. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9). 101-114.
• JENKİNS, Andrew. (2004). Women, lifelong learning and employment report. centre for the economics of education. U.K. London School of Economics and Political Science.
• KARASAR, NİYAZİ. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 11. Baskı.
• KOÇ, Gürcü. (2005).Yaşam boyu öğrenme. Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde Yeni Yönelimler içinde (s. 213-225). Pegem A Yayıncılık, Ankara, 1. Baskı.
• MEB, (2009). Türkiye hayat boyu öğrenme strateji belgesi yüksek planlama kurulu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• ÖZÇİFTÇİ, Mustafa. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi standartlarına yönelik öz yeterliklerinin ilişkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Amasya Üniversitesi, Amasya.
• POLAT, Coşkun. ve ODABAŞ, Hüseyin. ( 2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: Bilgi okuryazarlığı. http://eprints.rclis.org/12661/ adresinden edinilmiştir.
• ŞAHİN, Çavuş. ve ARCAGÖK, Serdar. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 394-417.
• TEZCAN, Mahmut. (1985). Eğitim Sosyolojisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 50, Ankara.
• UZUNBOYLU, Hüseyin. ve HÜRSEN, Çiğdem. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlilik Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 41, 449-460.
• YAMAN, Fikriye. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.