Introduction: The major aim of paramedic training is to provide quality patient care. However, the frequency of ambulance accidents constantly increases and constitutes one of the main occupational risks in our country and the world.
Objective: The study aims to retrospectively evaluate the effectiveness of ambulance driving techniques training given to paramedic students.
Materials and Methods: The sample consists of 178 paramedic students participating in an ambulance driving techniques training between 2015 and 2019 and responded to the questionnaire. The students were given a 4-day training, including safe ambulance driving knowledge and practice, and the data were collected using a questionnaire form applied before and after the training. Frequency, mean, Mann Whitney U test, Kruskal Wallis Variance Analysis, Wilcoxon t-test, McNemar chi-square analysis was used in the statistical evaluation of the data, and Spearman correlation analysis was performed to analyze the relationships between variables.
Results: The study revealed that 34.8% of the students had increased self-confidence in ambulance driving, the stress caused by ambulance driving decreased in 27% of them, and the students’ knowledge levels of traffic rules increased by 31% after the training. While the ratio of students who were aware of their deficiencies about traffic rules was 1.6% before training, it increased up to 12.9% after training, thus students were given the opportunity to realize their lack of knowledge in ambulance driving.
Conclusion: The ambulance driving techniques training and similar driving experience positively contribute to the students’ knowledge and practice, and this type of training needs to be widespread.
We thank to Düzce and Kocaeli TDTA trainers.
Giriş: Paramedik eğitiminde asıl odaklanılan konu hasta bakım kalitesidir. Oysa ambulans kazalarının yaygınlığı artarak ülkemizde ve dünyada önemli mesleki risklerden birini oluşturmaktadır.
Amaç: Paramedik öğrencileri için düzenlenen ambulans sürüş teknikleri eğitimi sonrasında, yapılan eğitimlerin etkinliğinin retrospektif olarak değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Araştırma örneklemini, 2015-2019 yılları arasında ambulans sürüş teknikleri eğitimine katılan ve anket sorularını cevaplayan 178 paramedik öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilere 4 günlük güvenli ambulans sürüş bilgilerini ve pratiğini içeren eğitim verilmiş ve veriler eğitim öncesi ve sonrası uygulanan anket formu ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde frekans, ortalama, Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis Varyans Analizi, Wilcoxon t testi, McNemar ki-kare analizi ve değişkenler arasındaki ilişkilerin analizinde Spearman korelasyon analizleri kullanılmıştır.
Bulgular: Ambulans sürüş teknikleri eğitimi sonrasında, öğrencilerin %34.8’inde ambulans sürüşü konusunda kendilerine güvenlerinin arttığı, ambulans sürmenin kendilerinde yarattığı stresin ise öğrencilerin %27’sinde azaldığı belirlenmiştir. Ambulans sürüş teknikleri eğitimi sonrasında öğrencilerin trafik kuralları bilgi düzeyinde %31’lik artış meydana gelmiştir. Trafik kuralları konusundaki eksikliklerini bilen öğrenci sayısı ambulans sürüş teknikleri eğitimi öncesinde %1,6 iken bu yaygınlık ambulans sürüş teknikleri eğitimi sonrasında %12,9’a yükselmiş; öğrencilere ambulans sürüşü konusunda eksikliklerini fark etme imkânı tanınmıştır.
Sonuç: Ambulans sürüş teknikleri eğitimi ve benzer nitelikteki, ambulans sürüş deneyiminin öğrencilerin bilgi ve pratiklerine olumlu katkıları olduğu ve bu tür eğitimlerin yaygınlaştırılmasına gereksinim duyulduğu görülmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Primary Health Care |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2021 |
Submission Date | September 20, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 6 Issue: 1 |