DOI:10.17681/hsp.450302
Purpose:
The aim of this study is to investigate
the physical activity levels of disabled individuals who take special
education and caregivers.
Materials
and Methods: Between the ages of 5-18 who
meet the inclusion criteria for our study; 45 handicapped individuals who had
15 bodily handicaps, 15 mild mental retardations and 15 autism and their care
givers were taken. For the assessment of disabled individuals; the Childhood and Adolescent Physical Activity
Forms Questionnaire (CPA) and pedometer were used. Caregivers were evaluated
with; International Physical Activity Questionnaire Short Form (IPAQ-SF),
Cooper Survey and pedometer.
Results: İn
the motor part of the CPA (1-8 part)
used in disabled individuals, there was a significant difference between
the scores of intra-group evaluation results in the CPA (p= 0.006). There was
no significant difference between the inter-group pedometer results of disabled
individuals (p>0.05). A significant difference found in the motor part of
the CPA (1-8 part) between the inter-group evaluation results of individuals
with physical disabilities and
individuals with autism (p = 0.004). Used in caregivers; there was no
significant difference intra-group and inter-group between IPAQ-SF, pedometer,
Cooper Questionnaire (p> 0.05).
Conclusion:
İt is possible for children to be more
independent in active and social life by physical activity. Caregivers
are inactive because of several factors. We believe that the awareness level
should be increased by organizing various seminars on this subject.
DOI:10.17681/hsp.450302
Amaç: Çalışmamızın amacı; özel eğitim alan engelli bireylerin ve bakım verenlerinin fiziksel aktivite düzeylerini araştırmaktır.
Gereç: Çalışmaya 5-18 yaşları arasında olan 15 bedensel engelli, 15 hafif mental retarde ve 15 otizm tanısı almış 45 engelli birey ve bakım vereni dahil edildi.
Yöntem: Engelli bireylerde değerlendirme için Çocukluk ve Ergenlik Fiziksel Aktivite Biçimleri Anketi (ÇFA) ve pedometre kullanılırken bakım verenlerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu (UFAA-KF), Cooper Anketi ve pedometre kullanıldı.
Bulgular: Engelli bireylerde kullanılan ÇFA’nın motor kısmında (1-8 arası kısım) grup içi değerlendirme sonuçları arasında anlamlı fark bulunmuştur (p=0,006). Engelli bireylerde gruplar arası pedometre sonuçları arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Engelli bireylerde gruplar arası ÇFA’nın motor kısmında (1-8 arası kısım) bedensel engelli bireylerle otizmli bireyler arasında anlamlı fark bulunmuştur (p=0,004). Bakım verenlerde kullanılan; UFAA-KF, pedometre, Cooper Anketinde grup içi ve gruplar arası sonuçlar arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05).
Sonuç: Çocukların aktif ve sosyal yaşamda daha bağımsız olmaları fiziksel aktivite ile mümkündür. Bakım verenler çeşitli faktörler nedeniyle inaktif durumdadır. Bu konu ile ilgili çeşitli seminerler düzenlenerek bilinç düzeyinin arttırılması gerektiği görüşündeyiz.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | RESEARCH ARTICLE |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 2 |