Abstract
This study is an experimental study to test the effect of a model study for musical performance in traditional Turkish music on enhancing students’ musical-technical skills and on being able to perform a selectedballad in a desirable way. The sample are the fourth year students who have taken violoncelloinstruction at department of Music education at faculty of education, Atatürk University in 2010-2011 academic year. In the experimental design, six students were randomly chosen for the experimental and control groups, each group consisted of three students. In the study, 2x2 split-plot design was used, and through this design performance evaluation scale was applied to both group for pretestposttest scores. To analyze the data, Mann Whitney U test and the Wilcoxon signed-ranks test were used. In the findings, while the differences between the pre and post test results in the experimental group were seen significant in favor of posttest results, the differences between the pretest and posttest scores of the control group were found to be insignificant. According to findings, the research design prepared for musical performance, it can be said that this study design has an important effect in enhancing students’ musical and technical skills in the experimental group.
References
- Budak, O. A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi.
- Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Çilden, Ş. (2008). İki viyolonsel için Anadolu ezgileri. Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.
- Çilden, Ş. (2006). Müzik öğretmeni yetiştirme sürecinde çalgı eğitminin nitelik sorunlarının irdelenmesi. Denizli: Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu.
- Dalkıran, E. (2008). Keman eğitiminde performansın ölçülmesi. Yüzüncüyıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi cilt.V, sayı.II, 116-136.
- Değirmencioğlu, L. Arapgirlioğlu, H. (2011). Makamsal Viyolonsel Öğretiminde Popüler Müzik Eserlerinden Yararlanma: (Orhan Gencebay Örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi cilt. 2, sayı:31
- Emnalar, A. (1998). Tüm yönleriyle Türk halk müziği ve nazariyatı. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
- Feuillard, L. R. (Edition schott, 1117). Daily exercises. Söhne Mainze, Germany.
- Frank, M. (1953). Scales and arpeggios. Germany: Edition schott, Söhne Mainz.
- Gazimihal, M. R. (1961). Musiki sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Gerçek, İ. H. ve Haşhaş, S. (2009). Türk müziğinde basit makamlar ve bu makamların bağlama sazında icrası. İstanbul: Bakanlar Medya.
- Karahan, S. A. (2008). Çağdaş Türk Müziği Piyano Eserlerinde Hazırlık Amacıyla Yazılan Etütlerin Öğrencilerin Eserleri Çalma Aşamalarına Etkisinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Kurtuldu, M. K. (2007). Bilgiyi işleme modeline dayalı piyano eğitminde genel öğrenme stratejilerinin yeri ve görsel imajlar oluşturma yönteminin kullanılabilirlik düzeyi. Yayımlanmamış Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Mazzacurati, B. (2009). Scales and arpeggios. Milano: Carisch S.p.A.
- Moncrieff, M. (1984). Scales and arpeggios. England: The Associated Board of the Royal Schools of Music.
- Özçelik, S. (2002). Küreselleşme ve ulusal müzik kültürüne etkileri. Ankara: Uluslararası “Avrupa’da ve Türk Cumhuriyetleri’de Müzik Kültür ve Eğitimi Kongresi” s. 186, 13-16 Kasım Türkiye.
- Özkan, İ. H. (1994). Türk musikisi usülleri ve nazariyatı kudüm velveleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
- Öztuna, Y. (2000). Türk musikisi kavram ve terimleri ansiklopedisi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
- Parasız, G. (2009). Keman öğretiminde kullanılmakta olan çağdaş Türk müziği eserlerinin seslendirilmesine yönelik olarak oluşturulan hazırlayıcı alıştırmaların işgörüsellik ve etkililik yönünden incelenmesi. s.5, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Pelikoğlu, M.C. (2012). Geleneksel Türk Halk Müziği Eserlerinin Makamsal Açıdan Adlandırılması Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
- Sevcik, O. (Op.1, B & CO. 6125). Violoncello Works (Feuillard). Bosworth & Co. Ltd. 14/18, Heddon St. Regent St. London, W.I.
- Sevcik, O. (Op.1, B & CO. 18488). Violoncello Works (Feuillard). Bosworth & Co. Ltd. 14/18, Heddon St. Regent St. London, W.I.
- Schleuter, S. (1997). A sound approach to teaching instrumentalists. New York: Schirmer Books.
- Sümbüllü H. T. (2009). Sol kararlı Türk halk müziği dizilerinin makamsal analizi ve adlandırılmasına yönelik bir model önerisi. Doktora Tezi Ankara.
- Tanrıkorur, C. (2001). Osmanlı dönemi Türk musikisi. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Thiemann, P. (1989). Sıstema de escalas basıcas para violoncello. Barcelona: provenza, 287.
- Uçan, A. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi üzerine. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl:5, sayı:47.
- Uçan, A. (2005). İnsan ve müzik insan ve sanat eğitimi. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi. Temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Yener, S. (2001). Müzikte 2000 Sempozyumu, Türk Halk Müziğinde Diziler ve İsimlendirilmesi, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Werner, J. (BAND-1). Viyoloncell schule. Hamburg: Edition, Adolf Steiner. Wille, G. (Edition D. Rahter no: 1704). Etudes and gammes scale studies. Hamburg, Germany.Meydan Larousse. (1998). Bil
Abstract
Araştırma; Geleneksel Türk müziğinde makamsal seslendirmeye yönelik hazırlanan çalışma modelinin, öğrencilerin müzikal-teknik becerilerini artırmada etkisini test etmeye ve seçilen türküyü istenilen düzeyde seslendirebilmeye ilişkin deneysel bir çalışmadır. Çalışma grubunu, 2010-2011 öğretim yılında Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalında viyolonsel eğitimi alan dördüncü sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Altı öğrenciden oluşan çalışma grubu üç deney, üç kontrol grubu olmak üzere random yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmada 2x2’lik split-plot desen kullanılmıştır. Bu desen doğrultusunda, deney ve kontrol grubuna performans değerlendirme ölçeği ön test-son test amaçlı uygulanmıştır. Verilerin analizinde Mann Whitney U testi, Wilcoxon işaretli sıralar testi istatistiksel analiz yöntemleri kullanılmıştır. Bulgularda, deney grubunun ön test-son test puanları arasındaki farkın son test puanlarının lehine olduğu görülürken, kontrol grubunun ön test-son test puanları arasındaki farklar istatistiksel açıdan anlamsız bulunmuştur. Sonuçlara göre, makamsal seslendirmeye yönelik olarak hazırlanan çalışma modelinin, deney grubundaki öğrencilerin müzikal ve teknik becerilerine ilişkin performanslarını arttırmada önemli bir etkisinin olduğu söylenebilir.
References
- Budak, O. A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi.
- Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Çilden, Ş. (2008). İki viyolonsel için Anadolu ezgileri. Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.
- Çilden, Ş. (2006). Müzik öğretmeni yetiştirme sürecinde çalgı eğitminin nitelik sorunlarının irdelenmesi. Denizli: Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu.
- Dalkıran, E. (2008). Keman eğitiminde performansın ölçülmesi. Yüzüncüyıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi cilt.V, sayı.II, 116-136.
- Değirmencioğlu, L. Arapgirlioğlu, H. (2011). Makamsal Viyolonsel Öğretiminde Popüler Müzik Eserlerinden Yararlanma: (Orhan Gencebay Örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi cilt. 2, sayı:31
- Emnalar, A. (1998). Tüm yönleriyle Türk halk müziği ve nazariyatı. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
- Feuillard, L. R. (Edition schott, 1117). Daily exercises. Söhne Mainze, Germany.
- Frank, M. (1953). Scales and arpeggios. Germany: Edition schott, Söhne Mainz.
- Gazimihal, M. R. (1961). Musiki sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Gerçek, İ. H. ve Haşhaş, S. (2009). Türk müziğinde basit makamlar ve bu makamların bağlama sazında icrası. İstanbul: Bakanlar Medya.
- Karahan, S. A. (2008). Çağdaş Türk Müziği Piyano Eserlerinde Hazırlık Amacıyla Yazılan Etütlerin Öğrencilerin Eserleri Çalma Aşamalarına Etkisinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Kurtuldu, M. K. (2007). Bilgiyi işleme modeline dayalı piyano eğitminde genel öğrenme stratejilerinin yeri ve görsel imajlar oluşturma yönteminin kullanılabilirlik düzeyi. Yayımlanmamış Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Mazzacurati, B. (2009). Scales and arpeggios. Milano: Carisch S.p.A.
- Moncrieff, M. (1984). Scales and arpeggios. England: The Associated Board of the Royal Schools of Music.
- Özçelik, S. (2002). Küreselleşme ve ulusal müzik kültürüne etkileri. Ankara: Uluslararası “Avrupa’da ve Türk Cumhuriyetleri’de Müzik Kültür ve Eğitimi Kongresi” s. 186, 13-16 Kasım Türkiye.
- Özkan, İ. H. (1994). Türk musikisi usülleri ve nazariyatı kudüm velveleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
- Öztuna, Y. (2000). Türk musikisi kavram ve terimleri ansiklopedisi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
- Parasız, G. (2009). Keman öğretiminde kullanılmakta olan çağdaş Türk müziği eserlerinin seslendirilmesine yönelik olarak oluşturulan hazırlayıcı alıştırmaların işgörüsellik ve etkililik yönünden incelenmesi. s.5, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
- Pelikoğlu, M.C. (2012). Geleneksel Türk Halk Müziği Eserlerinin Makamsal Açıdan Adlandırılması Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
- Sevcik, O. (Op.1, B & CO. 6125). Violoncello Works (Feuillard). Bosworth & Co. Ltd. 14/18, Heddon St. Regent St. London, W.I.
- Sevcik, O. (Op.1, B & CO. 18488). Violoncello Works (Feuillard). Bosworth & Co. Ltd. 14/18, Heddon St. Regent St. London, W.I.
- Schleuter, S. (1997). A sound approach to teaching instrumentalists. New York: Schirmer Books.
- Sümbüllü H. T. (2009). Sol kararlı Türk halk müziği dizilerinin makamsal analizi ve adlandırılmasına yönelik bir model önerisi. Doktora Tezi Ankara.
- Tanrıkorur, C. (2001). Osmanlı dönemi Türk musikisi. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Thiemann, P. (1989). Sıstema de escalas basıcas para violoncello. Barcelona: provenza, 287.
- Uçan, A. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi üzerine. Çağdaş Eğitim Dergisi, Yıl:5, sayı:47.
- Uçan, A. (2005). İnsan ve müzik insan ve sanat eğitimi. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi. Temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Yener, S. (2001). Müzikte 2000 Sempozyumu, Türk Halk Müziğinde Diziler ve İsimlendirilmesi, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Werner, J. (BAND-1). Viyoloncell schule. Hamburg: Edition, Adolf Steiner. Wille, G. (Edition D. Rahter no: 1704). Etudes and gammes scale studies. Hamburg, Germany.Meydan Larousse. (1998). Bil
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2013 |
| Published in Issue | Year 2013 Volume: 28 Issue: 28-1 |