Aşçı. Z.. Özkan. Ş ve Tekkaya. C. (2001). Öğrencilerin Solunum Konusundaki Kavram Yanılgıları: Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Eğitim W Bilim. 26(120). 29—36
Ercan AKPINAR, Ömer ERGİN/ H. U Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education). 29(2005). 9- 17 17
Bayram. H., Sökmen, N ve Savcı, H. (1997). Temel Fen Kavramlarının Anlaşılma Düzeyinin Saptanması. Marmara Universitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9, 89— 100.
Bodner. G. M. (1986). Constructivism: A Theory of Knowledge. Journal ofChemical Education, 63 (10). 873-878.
Erden, M. ve Akman. Y. (2001). Gelişim Öğrenme-Öğretme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Fosnot. C. T. (1996). Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice. New York and London: Teachers College Press.
Geban. Ö.. Ertanpınar. H., Yılmaz, G.. Atlan, A. ve Şahpaz, F. (1994). Bilgisayar Destekli Eğitimin Öğrencilerin Fen Bilgisi Başarılarına ve Fen Bilgisine ilgilerine Etkisi. I. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildirileri. Buca Eğitim Fakültesi, lzmir.
Hewson, M.G & chson, P. W. (1983). Effect of Instruction Using Students' Prior Knowledge and Conceptual Changes Strategies on Science Learning. Journal ofResearch in Science Teaching. 20 (8), 731-743.
Hodson. D & Hodson. J. (1998). From Constructivism to Social Constructivism: A Vygotskian Perspective on Teaching and Learning Science. School Science Review. 79(289). 33-41.
“Kaptan. F. ve Korkmaz, H. (2001) İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi. İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı, Ankara: MEB.
Kılıç, G. B. (2001 ). Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuranı ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. ]. 7—22.
Köseoğlu, F ve Kavak. N. (2001). Fen Öğretiminde Yapılandırıcı Yaklaşım. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2l(l),139—l48
Lapadat, J.C. (2000). Construction of Science Knowledge: Scaffolding Conceptual Change Through Discourse. Journal of Classroom Interaction. 35(2), 1—14.
Limon, M. (2001). On the Cognitive Conşict as an Instructional Strategy for Conceptual Changes: a Critical Appraisal. Learning and Instruction. 36(4—5). 357—380.
MEB. (2000). llköğretim Okulu Fen Bilgisi Dersi (4.5.6,7,8. sınıt) Öğretim Programı, MEB Tebliğler Dergisi. 63, 2518. Kasım 2000.
Millar, R. (1989). Constructive Criticisms. International Journal Science Education. 1 1, Special issue. 587-596.
Orlich. D. C.. Harder, R. C.. Callahan, R. C. & Gibson, H. W. (2001). Teaching Startegies: A Quit/e to Better Instruction. New York: Houghton Mifşin Company.
Özden. Y. (1999). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Sherman. J. S. (2000). Science and Science Teaching. U.S.A.: The College of New Jersey.
Tobin. K & Tippins, D.(l993). Constructivism as a Deferent for Teaching and Learning. ln K. Tobin (ed.). The Practise of Cmıstructivism in Science Education. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Year 2005,
Volume: 29 Issue: 29, 9 - 17, 01.06.2005
Aşçı. Z.. Özkan. Ş ve Tekkaya. C. (2001). Öğrencilerin Solunum Konusundaki Kavram Yanılgıları: Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Eğitim W Bilim. 26(120). 29—36
Ercan AKPINAR, Ömer ERGİN/ H. U Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education). 29(2005). 9- 17 17
Bayram. H., Sökmen, N ve Savcı, H. (1997). Temel Fen Kavramlarının Anlaşılma Düzeyinin Saptanması. Marmara Universitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9, 89— 100.
Bodner. G. M. (1986). Constructivism: A Theory of Knowledge. Journal ofChemical Education, 63 (10). 873-878.
Erden, M. ve Akman. Y. (2001). Gelişim Öğrenme-Öğretme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Fosnot. C. T. (1996). Constructivism: Theory, Perspectives, and Practice. New York and London: Teachers College Press.
Geban. Ö.. Ertanpınar. H., Yılmaz, G.. Atlan, A. ve Şahpaz, F. (1994). Bilgisayar Destekli Eğitimin Öğrencilerin Fen Bilgisi Başarılarına ve Fen Bilgisine ilgilerine Etkisi. I. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildirileri. Buca Eğitim Fakültesi, lzmir.
Hewson, M.G & chson, P. W. (1983). Effect of Instruction Using Students' Prior Knowledge and Conceptual Changes Strategies on Science Learning. Journal ofResearch in Science Teaching. 20 (8), 731-743.
Hodson. D & Hodson. J. (1998). From Constructivism to Social Constructivism: A Vygotskian Perspective on Teaching and Learning Science. School Science Review. 79(289). 33-41.
“Kaptan. F. ve Korkmaz, H. (2001) İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi. İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı, Ankara: MEB.
Kılıç, G. B. (2001 ). Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuranı ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. ]. 7—22.
Köseoğlu, F ve Kavak. N. (2001). Fen Öğretiminde Yapılandırıcı Yaklaşım. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2l(l),139—l48
Lapadat, J.C. (2000). Construction of Science Knowledge: Scaffolding Conceptual Change Through Discourse. Journal of Classroom Interaction. 35(2), 1—14.
Limon, M. (2001). On the Cognitive Conşict as an Instructional Strategy for Conceptual Changes: a Critical Appraisal. Learning and Instruction. 36(4—5). 357—380.
MEB. (2000). llköğretim Okulu Fen Bilgisi Dersi (4.5.6,7,8. sınıt) Öğretim Programı, MEB Tebliğler Dergisi. 63, 2518. Kasım 2000.
Millar, R. (1989). Constructive Criticisms. International Journal Science Education. 1 1, Special issue. 587-596.
Orlich. D. C.. Harder, R. C.. Callahan, R. C. & Gibson, H. W. (2001). Teaching Startegies: A Quit/e to Better Instruction. New York: Houghton Mifşin Company.
Özden. Y. (1999). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Sherman. J. S. (2000). Science and Science Teaching. U.S.A.: The College of New Jersey.
Tobin. K & Tippins, D.(l993). Constructivism as a Deferent for Teaching and Learning. ln K. Tobin (ed.). The Practise of Cmıstructivism in Science Education. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Akpınar, E., & Ergin, Ö. (2005). YAPILANDIRMACI KURAMA DAYALI FEN ÖĞRETİMİNE YÖNELİK BİR UYGULAMA. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29), 9-17.