“Digital Impression” in Communication: Caricaturized Case of the Reality

Yıl 2019, Güz, 471 - 478, 09.12.2019

Cihan Oğuz

https://doi.org/10.21733/ibad.621642

Öz

The
traditional forms of intercommunication and communication have changed with the
rapid spread of internet and new communication technologies since the 2000s.
Intergenerational communication channels have started to be blocked against X
and Y generations, smartphones are a part of the body especially in younger
generations. The attitude of the youngest generation, called the Z Generation
or the Alpha Belt, on the form and rules of communication also implies some
form of formal practices that have been opposed to the lifestyle of the
previous generations, although they point to an independent and free spirit. In
public transport devices, everyone can digitize his / her life by smart mobile
phones,by talking loudly with video mobile phones in the street, or with a
group of 4-5 people sitting in a cafe constantly deals with mobile phones,
although it is forbidden and / or dangerous, the mobile phones on the aircraft
are not closed until the last moment or not taken into flight mode, mobile
phones that play frequently in cinema or concerts, and even when students are
talking about lessons, common behaviours in daily life such as messaging from
students cause new communication technologies to be questioned. In this study,
the phenomenon of digital inattention was discussed within the framework of the
concept of daily life sociology and partly free time, and cultural behaviours
changes caused by technological developments were discussed with a critical
point of view.

Anahtar Kelimeler

Digital Impression, Z Generation, Dependence, Sociology of Everyday Life, Leisure

İletişimde “Dijital Görgüsüzlük”: Gerçekliğin Karikatürize Edilmiş Hali

Öz

İnternetin ve yeni iletişim teknolojilerinin 2000’li yıllardan itibaren hızla yaygınlaşmasıyla birlikte, geleneksel haberleşme ve iletişim şekilleri de değişime uğramıştır. Özellikle genç kuşaklarda akıllı cep telefonları adeta “bedenin bir parçası” haline gelirken, kuşaklararası iletişim kanalları da X ve Y kuşaklarının aleyhine tıkanmaya başlamıştır. Z Kuşağı veya Alfa Kuşağı olarak adlandırılan en genç kuşağın, iletişimin şekli ve kuralları konusundaki tutumu da, özde bağımsız ve özgür bir ruha işaret etse de, bir önceki kuşakların yaşam tarzına ters düşen kimi biçimsel uygulamaları içermektedir. Toplu taşım araçlarında herkesin başını akıllı cep telefonlarına gömerek hayatını dijitalleştirmesi, sokakta görüntülü olarak cep telefonlarıyla yüksek sesle konuşulması, bir kafede oturan 4-5 kişilik arkadaş grubunun sürekli cep telefonlarıyla ilgilenmesi, yasak ve/veya tehlikeli olmasına rağmen uçaklarda cep telefonlarının son ana kadar kapatılmaması ya da uçuş moduna alınmaması, sinema veya konserlerde sık sık çalan cep telefonları, hoca ders anlatırken bile öğrencilerin sıra altından mesajlaşması gibi gündelik hayatta sıkça rastlanan davranışlar, yeni iletişim teknolojilerinin sorgulanmasına yol açmaktadır. Bu çalışmada dijital görgüsüzlük olgusu, gündelik hayat sosyolojisi ve kısmen "serbest zaman" kavramı çerçevesinde ele alınmış, teknolojik gelişmelerin neden olduğu kültürel davranış değişiklikleri eleştirel bir bakış açısıyla tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijital Görgüsüzlük, Z Kuşağı, Bağımlılık, Gündelik Hayat Sosyolojisi, Serbest Zaman

Kaynakça

• Asonova, A. (2018). Yeni Medyanın Gelişim Süreci. S. Gezgin (Ed.). Dijital Çağda İletişim. İstanbul: Eğitim Yayınevi, s. 187-194’teki makale.Aydoğan, F. (2019). Medya ve Serbest Zaman. (2. Basım). İstanbul: Der Yayınları. Büyükuslu, A. R. (2017). Dijital Kapitalizm. İstanbul: Der Yayınları. Castells, M. (2013). Ağ Toplumunun Yükselişi Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür. (3. Baskı). (Çev. Ebru Kılıç). Cilt: 1. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.Castells, M. (2016). İletişim Gücü. (Çev. Ebru Kılıç). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.Çiftçi, H. (2018). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Medya Bağımlılığı. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, (7), 4, 417-434.Göker, G. (2015). İletişimin McDonaldlaşması: Sosyal Medya Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 10/2, 389-410.Köse, H. (2008). Lefebvre ve Modern Dünyada Gündelik Hayat. İLETİŞİM Kuram ve Araştırma Dergisi, Güz 27, 7-25Oğuz, C. (2017). İletişim Teknolojisindeki Hızlı Değişimin Ekseninde Yeni Bir Kavram: ‘İletişim Açlığı’, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 18, 62-70. Oskay, Ü. (1982). David Reisman’ın Görüşleri: Tüm Olarak bilinen Dünyadan Stepan Arkadyeviç’in Yaşamdan Edinilen Dünyasına. A.Ü. Basın Yayın Yüksekokulu Yıllığı, Sayo: VII, s. 49-69.Rojeck, C. (1995). Decentring Leisure Rethinking Leisure Theory. London: Sage Publications.Tan, H. (2019). Dijital Kinizm. G. H. Karadağ (Ed.). Dijital Hastalıklar. İstanbul: Der Yayınları, s. 191-225’teki makale. Türk, G. D.. (2013). Demokrasinin Dördüncü Kuvveti Yeni Medya Teknolojileri. İnet-Tr’13, XVIII. Türkiye'de İnternet Konferansı, 9-11 Aralık 2013, İstanbul Üniversitesi.Yalın, A. (2018). Yeni Medya ve Kültür: ‘Z’ Kuşağından İzlenimler. M. Gökhan (Ed.). İletişim Çağında Dijital Kültür. İstanbul: Eğitim Yayınevi, s. 79-90’daki makale.
• Emniyet Genel Müdürlüğü (2017). Cep Telefonu Kullanımı: Sürücü Dikkat Dağınıklığında Giderek Büyüyen Bir Sorun, (Erişim: 29.01.2019), http://www.trafik.gov.tr/SiteAssets/Yayinlar/Kitaplar/Cep_Telefonu_Kullanimi.pdfMapfre Sigorta (2018). Araba Sürerken Cep Telefonu Kullanmanın Tehlikeleri, (Erişim: 29.01.2019), https://www.mapfre.com.tr/sigorta-tr/bireysel/oto/yararli-bilgiler/arabada-cep-telefonu-kullanmanin-zararlari.jsp