Research Article
BibTex RIS Cite

Yüksek Performanslı Çalışma Sistemlerinin Algılanan Örgütsel Performans ve Finansal Performansa Etkisi: Türk Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma

Year 2019, Volume: 48 Issue: 2, 248 - 284, 30.11.2019

Abstract

Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminde bir strateji olan Yüksek Performanslı Çalışma Sistemleri (YPÇS) kapsamındaki uygulamaların örgütsel performansa etkisi, nesnel ve öznel performans ölçütleri ile Türk Bankacılık Sektöründe 654 beyaz yakalı çalışan üzerinde kesitsel veriler kullanılarak Yapısal Eşitlik ve Yapısal Regresyon Modellemesi ile araştırılmıştır. YPÇS’nin bir bütün olarak, algılanan örgütsel performansı ve Net Faiz Marjı haricindeki tüm finansal performans göstergelerini (ROS, ROA, ROI, BPCI, ROE) olumlu, TOBIN’S Q göstergesini olumsuz yönde etkilediği belirlenmiştir. Finansal performans göstergelerine göre değişmekle birlikte YPÇS’ndeki 9 alt uygulamadan bazılarının olumlu etki yaptığı alan yazın ile aynı doğrultuda tespit edilmiştir. Bununla birlikte, YPÇS’ndeki alt uygulamaların tamamının örgütsel performansı olumlu yönde etkilemediği; bazı uygulamaların etkisinin olmadığı, hatta olumsuz etki yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu doğrultuda, en temel bulgu olarak, Türk Bankacılık sektöründe performans türüne göre YPÇS uygulamalarının etkisinin değiştiği, en etkili YPÇS alt uygulamasının performansa dayalı ücretlendirme olduğu, iş ve görev tasarımı uygulamalarının performansı olumsuz yönde etkilediği tespit edilmiştir. Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi yazınında İKY-Performans bağlantısı için Evrensel Bakıştan ziyade Durumsallık Yaklaşımını destekleyen bulguların öne çıktığı ve daha geçerli açıklama sunduğu belirlenmiştir. 

Supporting Institution

Yazarlar bu çalışma için finansal destek almamışlardır.

References

  • Adelson, J. L., & McCoach, D. B. (2010). Measuring the mathematical attitudes of elementary students: The effects of a 4-point or 5-point Likert-type scale. Educational and Psychological measurement, 70(5), 796–807.
  • Ağdelen, Z. ve Erkut, H. (2010). İnsan kaynakları yönetiminin firma finansal performansı üzerindeki etkisi. İTÜ Dergisi/d, 2(4).
  • Akgemci, T., Tekin, E. ve Kalfaoğlu, S. (2019). Yüksek performanslı çalışma sistemleri ile birey-örgüt uyumu arasındaki ilişkide duygusal bağlılığın aracılık rolü. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 12, 193–217.
  • Aksu, G., Eser, M. T. ve Güzeller, C. O. (2017). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile yapısal eşitlik modeli uygulamaları. Ankara: Detay yayıncılık. Akalın, M. (2015). AÖrnek Açıklamalarıyla Sosyal Bilimlerde Araştırma Tekniği: Anket. Seçkin yayıncılık, Ankara.
  • Altındağ, E. ve Turnali, D. (2015). İnsan kaynakları yönetiminde kullanılan tekniklerin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(3).
  • Appelbaum, E. (2000). Manufacturing advantage: Why high-performance work systems pay off. Cornell University Press.
  • Armstrong, M. (2017). Armstrong’un stratejik insan kaynakları yönetimi el kitabı (6 ed.). Ankara: Nobel.
  • Arthur, J. B. (1992). The link between business strategy and industrial relations systems in American steel minimills. ILR Review, 45(3), 488–506.
  • Arthur, J. B. (1994). Effects of human resource systems on manufacturing performance and turnover. Academy of management journal, 37(3), 670–687.
  • Avgar, A. C., Givan, R. K., & Liu, M. (2011). Patient-centered but employee delivered: Patient care innovation, turnover intentions, and organizational outcomes in hospitals. ILR Review, 64(3), 423–440.
  • Bae, K. S., Chuma, H., Kato, T., Kim, D. B., & Ohashi, I. (2011). High performance work practices and employee voice: A comparison of Japanese and Korean workers. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 50(1), 1–29.
  • Bağcı, H. (2013). Ticari bankalar ile katılım bankalarının kârlılık performanslarının topsis yöntemi ile karşılaştırılması. (Yayınlanmamış YL Tezi), DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Bayo-Moriones, A., & Galdon-Sanchez, J. E. (2010). Multinational companies and high-performance work practices in the Spanish manufacturing industry. The International Journal of Human Resource Management, 21(8), 1248–127.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Bursa:Ezgi Kitabevi.
  • Becker, B. E., & Huselid, M. A. (2006). Strategic human resources management: where do we go from here? Journal of management, 32(6), 898–925.
  • Becker, B., & Gerhart, B. (1996). The impact of human resource management on organizational performance: Progress and prospects. Academy of management journal, 39(4), 779–801.
  • Bedir, N., & Eren, T. (2015). AHP-PROMETHEE yöntemleri entegrasyonu ile personel seçim problemi: perakende sektöründe bir uygulama. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 4(4), 46–58.
  • Benligiray, S., Geylan, A. ve Duman, E. (2010). İnsan kaynakları yönetiminin stratejik olarak yönlendirilmesinin finansal performansı etkileyip etkilemediğinin analizi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilmler Dergisi, 10(1), 61–84.
  • Boselie, P., Dietz, G., & Boon, C. (2005). Commonalities and contradictions in HRM and performance research. Human Resource Management Journal, 15(3), 67–94.
  • Boxall, P. (2012). High‐performance work systems: what, why, how and for whom? Asia Pacific Journal of Human Resources, 50(2), 169–186.
  • Boxall, P. (2013). Mutuality in the management of human resources: Assessing the quality of alignment in employment relationships. Human resource management journal, 23(1), 3–17.
  • Boxall, P., & Purcell, J. (2011). Strategy and human resource management (3rd edn.). Basingstoke: Palgrave Macmillan. Bozkurt, S. (2011). İnsan kaynakları uygulamaları, örgütsel vatandaslık davranışı ve finansal performans arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Işletme Iktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi, 70, 36.
  • Brislin, R. W., Lonner, W., & Thorndike, R. (1973). Cross-cultural methods. Publication John Wiley and Sons, New York.
  • Budak, G., Arpacı, S. Ç. ve Tolay, E. (2017). Performansa ve yetkinliğe dayalı ücret ve ödül yönetimi arasındaki bağlantılar. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(4), 15–34.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cappelli, P., & Neumark, D. (2001). Do “high-performance” work practices improve establishment-level outcomes? ILR Review, 54(4), 737–775.
  • Cappelli, P., & Rogovsky, N. (1994). New work systems and skill requirements. Int’l Lab. Rev., 133, 205.
  • Choi, J.H. (2014). Who should be the respondent? Comparing predictive powers between managers’ and employees’ responses in measuring high-performance work systems practices. The International Journal of Human Resource Management, 25(19), 2667–2680.
  • Churchill, G.(1979). A Paradigm for developing better measures of marketing constructs. Journal of Marketing Research, 16, 64–73.
  • Combs, J., Liu, Y., Hall, A., & Ketchen, D. (2006). How much do high‐performance work practices matter? A meta‐analysis of their effects on organizational performance. Personnel Psychology, 59(3), 501–528.
  • Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi, temel kavramlar-uygulamalarprogramlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Çıtır, I. Ö., & Kavi, E. (2010). Algılanan örgütsel güven ile iş güvencesi arasındaki ilişkiye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(2), 229–244.
  • Datta, D. K., Guthrie, J. P., & Wright, M. (2005). Human resource management and labor productivity: Does industry matter? Academy of management journal, 48(1), 135–145.
  • DeCenzo, D. A., Robbins, S. P., & Verhulst, S. L. (Eds.). (2017). İnsan Kaynakları Yönetiminin Temelleri. Ankara: Nobel.
  • Delaney, J. T., & Huselid, M. A. (1996). The impact of human resource management practices on perceptions of organizational performance. Academy of management journal, 39(4), 949–969.
  • Dollinger, M. J., & Golden, P. A. (1992). Interorganizational and collective strategies in small firms: Environmental effects and performance. Journal of management, 18(4), 695–715.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, S., & Çinko, M. (2018). Sosyal Bilimlerde SPSS İle Veri Analizi (7. bs.). Beta Yayınevi: İstanbul. Eisenberger, R., Armeli, S., Rexwinkel, B., Lynch:D., & Rhoades, L. (2001). Reciprocation of perceived organizational support. Journal of applied psychology, 86(1), 42.
  • Erdem, H., Gökmen, Y., & Türen, U. (2016). Psikolojik güçlendirme boyutlarının iş performansı üzerine etkisinde örgütsel bağlılığın aracılık rolü: Görgül bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17(2), 161– 176
  • Erickson, C. L., & Jacoby, S. M. (2003). The effect of employer networks on workplace innovation and training. ILR Review, 56(2), 203–223.
  • Ergün, E. ve Eyisoy, M.E. (2018), Takım çalışması özelliklerinin takım performansına etkisiüzerine bir araştırma, BMIJ, 6(4), 1455–1475. Doi: http://dx.doi.org/10.15295/bmij.v6i4.406
  • Evans, W. R., & Davis, W. D. (2005). High-performance work systems and organizational performance: The mediating role of internal social structure. Journal of management, 31(5), 758–775.
  • Gardner, T. M., Moynihan, L. M., Park, H. J., & Wright:M. (2001). Beginning to unlock the black box in the HR firm performance relationship: the impact of HR practices on employee attitudes and employee outcomes. CAHRS Working Paper Series, 75.
  • Gefen, D., Straub, D., & Boudreau, M. C. (2000). Structural equation modeling and regression: Guidelines for research practice. Communications of the association for information systems, 4(1), 1–78.
  • Gittell, J. H., Seidner, R., & Wimbush, J. (2010). A relational model of how high-performance work systems work. Organization science, 21(2), 490–506.
  • Godard, J. (2004). A critical assessment of the high‐performance paradigm. British journal of industrial relations, 42(2), 349–378.
  • Godard, J., & Delaney, J. T. (2000). Reflections on the “high performance” paradigm’s implications for industrial relations as a field. ILR Review, 53(3), 482–502.
  • Guthrie, J. P. (2001). High-involvement work practices, turnover, and productivity: Evidence from New Zealand. Academy of management journal, 44(1), 180–190.
  • Guthrie, J. P., Spell, C. S., & Nyamori, R. O. (2002). Correlates and consequences of high involvement work practices: the role of competitive strategy. International journal of human resource management, 13(1), 183–197.
  • Güler, M., Bayrak, R., & Ocak, M. (2018). İnsan kaynaklarının seçiminde genel bilişsel yetenek testlerinin uygulanması. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 153–173.
  • Gürer, A. (2017). Psikoteknik yöntemin personel seçiminde uygulanması: KİT’ler üzerine bir alan araştırması. Journal of International Social Research, 10(51).
  • Güriş, S. ve Astar, M. (2014). SPSS ile istatistik. İstanbul: Der Yayınları.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L.(2010). Multivariate data analysis. Pearson.
  • Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M. and Sarstedt, M. (2014), A Prima on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Los Angeles: Sage.
  • Harrison, D. A., Newman, D. A., & Roth:L. (2006). How important are job attitudes? Meta-analytic comparisons of integrative behavioral outcomes and time sequences. Academy of Management journal, 49(2), 305–325.
  • Hausknecht, J. P., & Trevor, C. O. (2011). Collective turnover at the group, unit, and organizational levels: Evidence, issues, and implications. Journal of management, 37(1), 352–388.
  • Helgesen, Ø. (2006). Are loyal customers profitable?: customer satisfaction, customer loyalty and customer profitability at the individual level. Journal of Marketing Management, 22(3–4), 245–266.
  • Huselid, M. A. (1995). The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance. Academy of management journal, 38(3), 635–672.
  • Huselid, M. A., & Becker, B. E. (1996). Methodological issues in cross‐sectional and panel estimates of the human resource‐firm performance link. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 35(3), 400–422.
  • IRS. (1999). New ways to perform appraisal. Employment Trends, 676, 7–16.
  • Jiang, J. Y., & Liu, C.-W. (2015). High performance work systems and organizational effectiveness: The mediating role of social capital. Human resource management review, 25(1), 126–137.
  • Jiang, K., Takeuchi, R., & Lepak, D. P. (2013). Where do we go from here? new perspectives on the black box in strategic human resource management research. Journal of management Studies, 50(8).
  • Kanbur, E. (2018). Havacılık sektöründe psikolojik güçlendirme, iş performansı ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 14(1), 147–162.
  • Karadimas, N. V., & Papastamatiou, N. P. (2007). Tools for Job-Rotation Integrating Access to Vocational Training. IJS3T International Journal of Simulation: Systems, Science & Technology, 37–44.
  • Karagöz, Y. (2017). SPSS ve AMOS Uygulamalı Nitel-Nicel-Karma Bilimsel araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, Y. T. (2002). Türk Bankacılık Sektöründe Karlılığın Belirleyicileri. MSPD Çalışma Raporları, BDDK Yayınları, 1–16.
  • Kaymaz, K. (2010). The effects of job rotation practices on motivation: A research on managers in the automotive organizations. Business and Economics Research Journal, 1(3), 69–85.
  • Kehoe, R. R., & Wright:M. (2013). The impact of high-performance human resource practices on employees’ attitudes and behaviors. Journal of management, 39(2), 366–391.
  • Khilji, S. E., & Wang, X. (2006). ‘Intended’and ‘implemented’HRM: the missing linchpin in strategic human resource management research. The International Journal of Human Resource Management, 17(7), 1171–1189.
  • Kim, S., & Wright:M. (2011). Putting strategic human resource management in context: A contextualized model of high commitment work systems and its implications in China. Management and Organization Review, 7(1), 153–174.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. NY: Guilford publications. Koch, M. J., & McGrath, R. G. (1996). Improving labor productivity: Human resource management policies do matter. Strategic management journal, 335–354.
  • Konecnik, M., & Gartner, W. C. (2007). Customer-based brand equity for a destination. Annals of tourism research, 34(2), 400–421.
  • Kwiatkowski, R. (2003). Trends in organisations and selection: an introduction. Journal of Managerial Psychology, 18(5), 382–394.
  • Laschinger, H. K. S., Finegan, J. E., Shamian, J., & Wilk:(2004). A longitudinal analysis of the impact of workplace empowerment on work satisfaction. Journal of organizational Behavior, 25(4), 527–545.
  • Lawler, I., & Edward, E. (1992). The ultimate advantage: Creating the high-involvement organization. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Lepak, D. P., Liao, H., Chung, Y., & Harden, E. E. (2006). A conceptual review of human resource management systems in strategic human resource management research Research in personnel and human resources management (pp. 217–271): Emerald Group Publishing Limited.
  • Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Macky, K., & Boxall:(2008). High-involvement work processes, work intensification and employee wellbeing: A study of New Zealand worker experiences. Asia Pacific Journal of Human Resources, 46(1), 38–55.
  • Meydan, C. H. ve Şeşen, H. (2011). Yapisal Esitlik Modellemesi Amos Uygulamaları. Ankara: Detay Yayincilik.
  • Mudor, H., & Tooksoon, P. (2011). Conceptual framework on the relationship between human resource management practices, job satisfaction, and turnover. Journal of Economics and Behavioral Studies, 2(2), 41–49.
  • Nakamura, K., & Nitta, M. (2011). Japonya’da endüstri ilişkileri ve insan kaynakları uygulamalarında gelişmeler. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (41–42), 253–288.
  • Ngo, H. Y., Lau, C. M., & Foley, S. (2008). Strategic human resource management, firm performance, and employee relations climate in China. Human Resource Management, 47(1), 73–90.
  • Nishii, L. H., Lepak, D. P., & Schneider, B. (2008). Employee attributions of the “why” of HR practices: Their effects on employee attitudes and behaviors, and customer satisfaction. Personnel psychology, 61(3), 503–545.
  • Özdamar, K. (2016). Eğitim, sağlık ve davranış bilimlerinde ölçek ve test geliştirme yapısal eşitlik modellemesi. Eskişehir: Nisan.
  • Özer, K. O., Ergün, Ö., & Okatan, T. (2015). Personel güçlendirmenin iş tatmini üzerindeki etkileri: İstanbul otelcilik sektörü araştırması. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(4), 104–115.
  • Özden, A. ve Çolak, H. E. E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 85–114.
  • Özutku, H. ve Çetinkaya, M. (2012). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansi arasindaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması/The moderating effect of ınternal and external fit on relationship between strategic human resource management and firm performance: A study in turkish automotive ındustry. Ege Akademik Bakış, 12(3), 351.
  • Özutku, H. (2018). Yüksek performanslı çalışma uygulamaları ölçeğinin türkçe’ye uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik analizi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(3), 141–164.
  • Paauwe, J. (2009). HRM and performance: Achievements, methodological issues and prospects. Journal of Management Studies, 46(1), 129–142.
  • Paauwe, J., & Boselie, P. (2005). HRM and performance: What next? Human Resource Management Journal, 15(4), 68–83.
  • Pfeffer, J. (1998). The human equation: Building profits by putting people first: Harvard Business Press. Pfeffer, J. (1999). Rekabette üstünlüğün sırrı: İnsan, 3. Baskı, İstanbul: Sabah.
  • Piercy, N. F., Cravens, D. W., Lane, N., & Vorhies, D. W. (2006). Driving organizational citizenship behaviors and salesperson in-role behavior performance: The role of management control and perceived organizational support. Journal of the Academy of Marketing Science, 34(2), 244–262.
  • Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Lee, J.-Y., & Podsakoff, N. P. (2003). Common method biases in behavioral research: a critical review of the literature and recommended remedies. Journal of applied psychology, 88(5), 879–903.
  • Posthuma, R. A., Campion, M. C., Masimova, M., & Campion, M. A. (2013). A high performance work practices taxonomy: Integrating the literature and directing future research. Journal of management, 39(5), 1184–1220.
  • Powell, T. C. (1992). Organizational alignment as competitive advantage. Strategic management journal, 13(2), 119–134.
  • Ramsay, H., Scholarios, D., & Harley, B. (2000). Employees and high‐performance work systems: Testing inside the black box. British journal of industrial relations, 38(4), 501–531.
  • Raykow, T., & Marcoulıdes, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. London: Lavrance Erlbaum Associates. Publishers. Sabuncuoğlu, Z., & Tüz, M. V. (2013). Örgütsel davranış. Bursa: Aktüel Yayınları.
  • Sadullah, Ö. Z., Uyargil, C. B., Acar, A. C., Özçelik, A. O., Dündar, G., Ataay, İ. D., Adal, Z., & Tüzüner, V. L. (2013). İnsan kaynakları yönetimi (6. bs.). İstanbul: Beta.
  • Schmitt, N. (Ed.). (2012). The Oxford handbook of personnel assessment and selection. New York: Oxford University Press.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi: Analiz ve raporlaştırma. Anı Yayıncılık.
  • Shih, H., Chiang, Y., & Hsu, C. (2006). Can high performance work systems really lead to better performance? International journal of Manpower, 27(8), 741–763.
  • Som, A. (2008). Innovative human resource management and corporate performance in the context of economic liberalization in India. The International Journal of Human Resource Management, 19(7), 1278–1297.
  • Stone, D. L., & Deadrick, D. L. (2015). Challenges and opportunities affecting the future of human resource management. Human Resource Management Review, 25(2), 139–145.
  • Şahin, A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21–35.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde geçerlilik ve güvenirlik. Ankara: Seçkin Matbaası. Şendoğdu, A. A. (2014). Bankalarda insan kaynakları yönetimi (Vol. 19). Ankara: Nobel.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
  • Tabachnik, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. ed.). Boston: É.-U. U.: Pearson.
  • Takeuchi, R., Chen, G., & Lepak, D. P. (2009). Through the looking glass of a social system: cross‐level effects of high‐performance work systems on employees’attitudes. Personnel Psychology, 62(1), 1–29.
  • Tatlıdil, H. (1996). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Ankara: Cem Web Ofset Ltd.
  • TBB-1, (2018). Türkiye Bankalar Birliği İstatistikleri, https://www.tbb.org.tr/tr/banka-ve-sektor-bilgileri/ istatistiki-raporlar/Banka,_Calisan_ ve_Sube_Bilgileri_/ 3628, adresinden alındı
  • TBB-2, (2018). Türkiye Bankalar Birliği İstatistikleri, https://www.tbb.org.tr/tr/banka-ve-sektor-bilgileri/ istatistiki-raporlar/AktifBuyukluklerine_Gore_ Banka_ Siralamasi/ 3743, adresinden alındı.
  • Thompson, P. (2011). The trouble with HRM. Human Resource Management Journal, 21(4), 355–367.
  • Tomer, J. F. (2001). Understanding high-performance work systems: the joint contribution of economics and human resource management. The Journal of socio-economics, 30(1), 63–73.
  • Tunçer, P. (2013). Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay Dergisi, 88(1), 87–108.
  • Ulrich, D., & Brockbank, W. (2005). The HR value proposition: Harvard Business Press.
  • Wang, S., Yi, X., Lawler, J., & Zhang, M. (2011). Efficacy of high-performance work practices in Chinese companies. The International Journal of Human Resource Management, 22(11), 2419–2441.
  • Whitener, E. M. (2001). Do “high commitment” human resource practices affect employee commitment? A cross-level analysis using hierarchical linear modeling. Journal of Management, 27(5), 515–535.
  • Wood, S. (1999). Human resource management and performance. International journal of management reviews, 1(4), 367–413. Wright, P. M., & Nishii, L. H. (2012). Strategic human resource management and organizational behaviour: Exploring variance as an integrating framework. HRM and performance: Achievements and challenges, 97–110.
  • Yanadori, Y., & Jaarsveld, D. D. (2014). The relationships of informal high performance work practices to job satisfaction and workplace profitability. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 53(3), 501–534.
  • Yılmaz, H., & Karahan, A. (2014). Yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamaları, psikolojik güçlendirme ve duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Tekstil sektöründe bir araştırma. Dokuz Eylul University Journal of Graduate School of Social Sciences, 16(4).
  • Yılmaz, V., & Varol, S. (2015). 4. Hazır yazılımlar ile yapısal eşitlik modellemesi: AMOS, EQS, LISREL. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (44).
  • Yuksel, S., & Zengin, S. (2017). Influencing factors of net interest margin in Turkish banking sector. International Journal of Economics and Financial Issues, 7(1), 178–191.
  • Zacharatos, A., Barling, J., & Iverson, R. D. (2005). High-performance work systems and occupational safety. Journal of Applied Psychology, 90(1), 77–93.
  • Zhang, M., Di Fan, D., & Zhu, C. J. (2014). High–performance work systems, corporate social performance and employee outcomes: Exploring the missing links. Journal of Business Ethics, 120(3), 423–435.
  • Zhang, Y.-C., & Li, S.-L. (2009). High performance work practices and firm performance: evidence from the pharmaceutical industry in China. The International Journal of Human Resource Management, 20(11), 2331–2348.

The Impact of High Performance Work Systems on Perceived Organizational Performance and Financial Performance in the Turkish Banking Sector

Year 2019, Volume: 48 Issue: 2, 248 - 284, 30.11.2019

Abstract

The impact of High Performance Work Systems (HPWS), which is a strategy in Strategic Human Resources Management, on organizational performance was explored with Structural Equality and Structural Regression Modeling on 654 whitecollar employees in the Turkish Banking Sector using cross-sectional data with objective and subjective performance measures. HPWS, as a single factor, has positively affected all the financial performance indicators (ROS, ROA, ROI, BPCI, ROE) except for Net Interest Margin, and affected TOBIN’S Q negatively. All of the 9 sub-applications in HPWS have not affected financial performance indicators. It is observed that some sub-applications have positive effects in line with the literature, but some of them have no effect, or even have negative effect. In this respect, it has been determined that the most effective HPWS application is the Performance Based Compensation. Job and Work Design has a negative effect on financial performance. In the Strategic Human Resources Management literature, it has been determined that the findings supporting the Contingency Approach, rather than the Universalistic Perspective for the HRM-Performance link, has presented a more valid explanation and been prominent. 

References

  • Adelson, J. L., & McCoach, D. B. (2010). Measuring the mathematical attitudes of elementary students: The effects of a 4-point or 5-point Likert-type scale. Educational and Psychological measurement, 70(5), 796–807.
  • Ağdelen, Z. ve Erkut, H. (2010). İnsan kaynakları yönetiminin firma finansal performansı üzerindeki etkisi. İTÜ Dergisi/d, 2(4).
  • Akgemci, T., Tekin, E. ve Kalfaoğlu, S. (2019). Yüksek performanslı çalışma sistemleri ile birey-örgüt uyumu arasındaki ilişkide duygusal bağlılığın aracılık rolü. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 12, 193–217.
  • Aksu, G., Eser, M. T. ve Güzeller, C. O. (2017). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile yapısal eşitlik modeli uygulamaları. Ankara: Detay yayıncılık. Akalın, M. (2015). AÖrnek Açıklamalarıyla Sosyal Bilimlerde Araştırma Tekniği: Anket. Seçkin yayıncılık, Ankara.
  • Altındağ, E. ve Turnali, D. (2015). İnsan kaynakları yönetiminde kullanılan tekniklerin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(3).
  • Appelbaum, E. (2000). Manufacturing advantage: Why high-performance work systems pay off. Cornell University Press.
  • Armstrong, M. (2017). Armstrong’un stratejik insan kaynakları yönetimi el kitabı (6 ed.). Ankara: Nobel.
  • Arthur, J. B. (1992). The link between business strategy and industrial relations systems in American steel minimills. ILR Review, 45(3), 488–506.
  • Arthur, J. B. (1994). Effects of human resource systems on manufacturing performance and turnover. Academy of management journal, 37(3), 670–687.
  • Avgar, A. C., Givan, R. K., & Liu, M. (2011). Patient-centered but employee delivered: Patient care innovation, turnover intentions, and organizational outcomes in hospitals. ILR Review, 64(3), 423–440.
  • Bae, K. S., Chuma, H., Kato, T., Kim, D. B., & Ohashi, I. (2011). High performance work practices and employee voice: A comparison of Japanese and Korean workers. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 50(1), 1–29.
  • Bağcı, H. (2013). Ticari bankalar ile katılım bankalarının kârlılık performanslarının topsis yöntemi ile karşılaştırılması. (Yayınlanmamış YL Tezi), DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Bayo-Moriones, A., & Galdon-Sanchez, J. E. (2010). Multinational companies and high-performance work practices in the Spanish manufacturing industry. The International Journal of Human Resource Management, 21(8), 1248–127.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Bursa:Ezgi Kitabevi.
  • Becker, B. E., & Huselid, M. A. (2006). Strategic human resources management: where do we go from here? Journal of management, 32(6), 898–925.
  • Becker, B., & Gerhart, B. (1996). The impact of human resource management on organizational performance: Progress and prospects. Academy of management journal, 39(4), 779–801.
  • Bedir, N., & Eren, T. (2015). AHP-PROMETHEE yöntemleri entegrasyonu ile personel seçim problemi: perakende sektöründe bir uygulama. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 4(4), 46–58.
  • Benligiray, S., Geylan, A. ve Duman, E. (2010). İnsan kaynakları yönetiminin stratejik olarak yönlendirilmesinin finansal performansı etkileyip etkilemediğinin analizi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilmler Dergisi, 10(1), 61–84.
  • Boselie, P., Dietz, G., & Boon, C. (2005). Commonalities and contradictions in HRM and performance research. Human Resource Management Journal, 15(3), 67–94.
  • Boxall, P. (2012). High‐performance work systems: what, why, how and for whom? Asia Pacific Journal of Human Resources, 50(2), 169–186.
  • Boxall, P. (2013). Mutuality in the management of human resources: Assessing the quality of alignment in employment relationships. Human resource management journal, 23(1), 3–17.
  • Boxall, P., & Purcell, J. (2011). Strategy and human resource management (3rd edn.). Basingstoke: Palgrave Macmillan. Bozkurt, S. (2011). İnsan kaynakları uygulamaları, örgütsel vatandaslık davranışı ve finansal performans arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Işletme Iktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi, 70, 36.
  • Brislin, R. W., Lonner, W., & Thorndike, R. (1973). Cross-cultural methods. Publication John Wiley and Sons, New York.
  • Budak, G., Arpacı, S. Ç. ve Tolay, E. (2017). Performansa ve yetkinliğe dayalı ücret ve ödül yönetimi arasındaki bağlantılar. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(4), 15–34.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cappelli, P., & Neumark, D. (2001). Do “high-performance” work practices improve establishment-level outcomes? ILR Review, 54(4), 737–775.
  • Cappelli, P., & Rogovsky, N. (1994). New work systems and skill requirements. Int’l Lab. Rev., 133, 205.
  • Choi, J.H. (2014). Who should be the respondent? Comparing predictive powers between managers’ and employees’ responses in measuring high-performance work systems practices. The International Journal of Human Resource Management, 25(19), 2667–2680.
  • Churchill, G.(1979). A Paradigm for developing better measures of marketing constructs. Journal of Marketing Research, 16, 64–73.
  • Combs, J., Liu, Y., Hall, A., & Ketchen, D. (2006). How much do high‐performance work practices matter? A meta‐analysis of their effects on organizational performance. Personnel Psychology, 59(3), 501–528.
  • Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi, temel kavramlar-uygulamalarprogramlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Çıtır, I. Ö., & Kavi, E. (2010). Algılanan örgütsel güven ile iş güvencesi arasındaki ilişkiye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(2), 229–244.
  • Datta, D. K., Guthrie, J. P., & Wright, M. (2005). Human resource management and labor productivity: Does industry matter? Academy of management journal, 48(1), 135–145.
  • DeCenzo, D. A., Robbins, S. P., & Verhulst, S. L. (Eds.). (2017). İnsan Kaynakları Yönetiminin Temelleri. Ankara: Nobel.
  • Delaney, J. T., & Huselid, M. A. (1996). The impact of human resource management practices on perceptions of organizational performance. Academy of management journal, 39(4), 949–969.
  • Dollinger, M. J., & Golden, P. A. (1992). Interorganizational and collective strategies in small firms: Environmental effects and performance. Journal of management, 18(4), 695–715.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, S., & Çinko, M. (2018). Sosyal Bilimlerde SPSS İle Veri Analizi (7. bs.). Beta Yayınevi: İstanbul. Eisenberger, R., Armeli, S., Rexwinkel, B., Lynch:D., & Rhoades, L. (2001). Reciprocation of perceived organizational support. Journal of applied psychology, 86(1), 42.
  • Erdem, H., Gökmen, Y., & Türen, U. (2016). Psikolojik güçlendirme boyutlarının iş performansı üzerine etkisinde örgütsel bağlılığın aracılık rolü: Görgül bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17(2), 161– 176
  • Erickson, C. L., & Jacoby, S. M. (2003). The effect of employer networks on workplace innovation and training. ILR Review, 56(2), 203–223.
  • Ergün, E. ve Eyisoy, M.E. (2018), Takım çalışması özelliklerinin takım performansına etkisiüzerine bir araştırma, BMIJ, 6(4), 1455–1475. Doi: http://dx.doi.org/10.15295/bmij.v6i4.406
  • Evans, W. R., & Davis, W. D. (2005). High-performance work systems and organizational performance: The mediating role of internal social structure. Journal of management, 31(5), 758–775.
  • Gardner, T. M., Moynihan, L. M., Park, H. J., & Wright:M. (2001). Beginning to unlock the black box in the HR firm performance relationship: the impact of HR practices on employee attitudes and employee outcomes. CAHRS Working Paper Series, 75.
  • Gefen, D., Straub, D., & Boudreau, M. C. (2000). Structural equation modeling and regression: Guidelines for research practice. Communications of the association for information systems, 4(1), 1–78.
  • Gittell, J. H., Seidner, R., & Wimbush, J. (2010). A relational model of how high-performance work systems work. Organization science, 21(2), 490–506.
  • Godard, J. (2004). A critical assessment of the high‐performance paradigm. British journal of industrial relations, 42(2), 349–378.
  • Godard, J., & Delaney, J. T. (2000). Reflections on the “high performance” paradigm’s implications for industrial relations as a field. ILR Review, 53(3), 482–502.
  • Guthrie, J. P. (2001). High-involvement work practices, turnover, and productivity: Evidence from New Zealand. Academy of management journal, 44(1), 180–190.
  • Guthrie, J. P., Spell, C. S., & Nyamori, R. O. (2002). Correlates and consequences of high involvement work practices: the role of competitive strategy. International journal of human resource management, 13(1), 183–197.
  • Güler, M., Bayrak, R., & Ocak, M. (2018). İnsan kaynaklarının seçiminde genel bilişsel yetenek testlerinin uygulanması. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 153–173.
  • Gürer, A. (2017). Psikoteknik yöntemin personel seçiminde uygulanması: KİT’ler üzerine bir alan araştırması. Journal of International Social Research, 10(51).
  • Güriş, S. ve Astar, M. (2014). SPSS ile istatistik. İstanbul: Der Yayınları.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L.(2010). Multivariate data analysis. Pearson.
  • Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M. and Sarstedt, M. (2014), A Prima on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Los Angeles: Sage.
  • Harrison, D. A., Newman, D. A., & Roth:L. (2006). How important are job attitudes? Meta-analytic comparisons of integrative behavioral outcomes and time sequences. Academy of Management journal, 49(2), 305–325.
  • Hausknecht, J. P., & Trevor, C. O. (2011). Collective turnover at the group, unit, and organizational levels: Evidence, issues, and implications. Journal of management, 37(1), 352–388.
  • Helgesen, Ø. (2006). Are loyal customers profitable?: customer satisfaction, customer loyalty and customer profitability at the individual level. Journal of Marketing Management, 22(3–4), 245–266.
  • Huselid, M. A. (1995). The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial performance. Academy of management journal, 38(3), 635–672.
  • Huselid, M. A., & Becker, B. E. (1996). Methodological issues in cross‐sectional and panel estimates of the human resource‐firm performance link. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 35(3), 400–422.
  • IRS. (1999). New ways to perform appraisal. Employment Trends, 676, 7–16.
  • Jiang, J. Y., & Liu, C.-W. (2015). High performance work systems and organizational effectiveness: The mediating role of social capital. Human resource management review, 25(1), 126–137.
  • Jiang, K., Takeuchi, R., & Lepak, D. P. (2013). Where do we go from here? new perspectives on the black box in strategic human resource management research. Journal of management Studies, 50(8).
  • Kanbur, E. (2018). Havacılık sektöründe psikolojik güçlendirme, iş performansı ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 14(1), 147–162.
  • Karadimas, N. V., & Papastamatiou, N. P. (2007). Tools for Job-Rotation Integrating Access to Vocational Training. IJS3T International Journal of Simulation: Systems, Science & Technology, 37–44.
  • Karagöz, Y. (2017). SPSS ve AMOS Uygulamalı Nitel-Nicel-Karma Bilimsel araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, Y. T. (2002). Türk Bankacılık Sektöründe Karlılığın Belirleyicileri. MSPD Çalışma Raporları, BDDK Yayınları, 1–16.
  • Kaymaz, K. (2010). The effects of job rotation practices on motivation: A research on managers in the automotive organizations. Business and Economics Research Journal, 1(3), 69–85.
  • Kehoe, R. R., & Wright:M. (2013). The impact of high-performance human resource practices on employees’ attitudes and behaviors. Journal of management, 39(2), 366–391.
  • Khilji, S. E., & Wang, X. (2006). ‘Intended’and ‘implemented’HRM: the missing linchpin in strategic human resource management research. The International Journal of Human Resource Management, 17(7), 1171–1189.
  • Kim, S., & Wright:M. (2011). Putting strategic human resource management in context: A contextualized model of high commitment work systems and its implications in China. Management and Organization Review, 7(1), 153–174.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. NY: Guilford publications. Koch, M. J., & McGrath, R. G. (1996). Improving labor productivity: Human resource management policies do matter. Strategic management journal, 335–354.
  • Konecnik, M., & Gartner, W. C. (2007). Customer-based brand equity for a destination. Annals of tourism research, 34(2), 400–421.
  • Kwiatkowski, R. (2003). Trends in organisations and selection: an introduction. Journal of Managerial Psychology, 18(5), 382–394.
  • Laschinger, H. K. S., Finegan, J. E., Shamian, J., & Wilk:(2004). A longitudinal analysis of the impact of workplace empowerment on work satisfaction. Journal of organizational Behavior, 25(4), 527–545.
  • Lawler, I., & Edward, E. (1992). The ultimate advantage: Creating the high-involvement organization. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Lepak, D. P., Liao, H., Chung, Y., & Harden, E. E. (2006). A conceptual review of human resource management systems in strategic human resource management research Research in personnel and human resources management (pp. 217–271): Emerald Group Publishing Limited.
  • Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Macky, K., & Boxall:(2008). High-involvement work processes, work intensification and employee wellbeing: A study of New Zealand worker experiences. Asia Pacific Journal of Human Resources, 46(1), 38–55.
  • Meydan, C. H. ve Şeşen, H. (2011). Yapisal Esitlik Modellemesi Amos Uygulamaları. Ankara: Detay Yayincilik.
  • Mudor, H., & Tooksoon, P. (2011). Conceptual framework on the relationship between human resource management practices, job satisfaction, and turnover. Journal of Economics and Behavioral Studies, 2(2), 41–49.
  • Nakamura, K., & Nitta, M. (2011). Japonya’da endüstri ilişkileri ve insan kaynakları uygulamalarında gelişmeler. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (41–42), 253–288.
  • Ngo, H. Y., Lau, C. M., & Foley, S. (2008). Strategic human resource management, firm performance, and employee relations climate in China. Human Resource Management, 47(1), 73–90.
  • Nishii, L. H., Lepak, D. P., & Schneider, B. (2008). Employee attributions of the “why” of HR practices: Their effects on employee attitudes and behaviors, and customer satisfaction. Personnel psychology, 61(3), 503–545.
  • Özdamar, K. (2016). Eğitim, sağlık ve davranış bilimlerinde ölçek ve test geliştirme yapısal eşitlik modellemesi. Eskişehir: Nisan.
  • Özer, K. O., Ergün, Ö., & Okatan, T. (2015). Personel güçlendirmenin iş tatmini üzerindeki etkileri: İstanbul otelcilik sektörü araştırması. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(4), 104–115.
  • Özden, A. ve Çolak, H. E. E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 85–114.
  • Özutku, H. ve Çetinkaya, M. (2012). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve firma performansi arasindaki ilişkide içsel ve dışsal uyumun moderatör etkisi: Türk otomotiv sektöründe bir alan araştırması/The moderating effect of ınternal and external fit on relationship between strategic human resource management and firm performance: A study in turkish automotive ındustry. Ege Akademik Bakış, 12(3), 351.
  • Özutku, H. (2018). Yüksek performanslı çalışma uygulamaları ölçeğinin türkçe’ye uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik analizi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(3), 141–164.
  • Paauwe, J. (2009). HRM and performance: Achievements, methodological issues and prospects. Journal of Management Studies, 46(1), 129–142.
  • Paauwe, J., & Boselie, P. (2005). HRM and performance: What next? Human Resource Management Journal, 15(4), 68–83.
  • Pfeffer, J. (1998). The human equation: Building profits by putting people first: Harvard Business Press. Pfeffer, J. (1999). Rekabette üstünlüğün sırrı: İnsan, 3. Baskı, İstanbul: Sabah.
  • Piercy, N. F., Cravens, D. W., Lane, N., & Vorhies, D. W. (2006). Driving organizational citizenship behaviors and salesperson in-role behavior performance: The role of management control and perceived organizational support. Journal of the Academy of Marketing Science, 34(2), 244–262.
  • Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Lee, J.-Y., & Podsakoff, N. P. (2003). Common method biases in behavioral research: a critical review of the literature and recommended remedies. Journal of applied psychology, 88(5), 879–903.
  • Posthuma, R. A., Campion, M. C., Masimova, M., & Campion, M. A. (2013). A high performance work practices taxonomy: Integrating the literature and directing future research. Journal of management, 39(5), 1184–1220.
  • Powell, T. C. (1992). Organizational alignment as competitive advantage. Strategic management journal, 13(2), 119–134.
  • Ramsay, H., Scholarios, D., & Harley, B. (2000). Employees and high‐performance work systems: Testing inside the black box. British journal of industrial relations, 38(4), 501–531.
  • Raykow, T., & Marcoulıdes, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. London: Lavrance Erlbaum Associates. Publishers. Sabuncuoğlu, Z., & Tüz, M. V. (2013). Örgütsel davranış. Bursa: Aktüel Yayınları.
  • Sadullah, Ö. Z., Uyargil, C. B., Acar, A. C., Özçelik, A. O., Dündar, G., Ataay, İ. D., Adal, Z., & Tüzüner, V. L. (2013). İnsan kaynakları yönetimi (6. bs.). İstanbul: Beta.
  • Schmitt, N. (Ed.). (2012). The Oxford handbook of personnel assessment and selection. New York: Oxford University Press.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi: Analiz ve raporlaştırma. Anı Yayıncılık.
  • Shih, H., Chiang, Y., & Hsu, C. (2006). Can high performance work systems really lead to better performance? International journal of Manpower, 27(8), 741–763.
  • Som, A. (2008). Innovative human resource management and corporate performance in the context of economic liberalization in India. The International Journal of Human Resource Management, 19(7), 1278–1297.
  • Stone, D. L., & Deadrick, D. L. (2015). Challenges and opportunities affecting the future of human resource management. Human Resource Management Review, 25(2), 139–145.
  • Şahin, A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21–35.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde geçerlilik ve güvenirlik. Ankara: Seçkin Matbaası. Şendoğdu, A. A. (2014). Bankalarda insan kaynakları yönetimi (Vol. 19). Ankara: Nobel.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
  • Tabachnik, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. ed.). Boston: É.-U. U.: Pearson.
  • Takeuchi, R., Chen, G., & Lepak, D. P. (2009). Through the looking glass of a social system: cross‐level effects of high‐performance work systems on employees’attitudes. Personnel Psychology, 62(1), 1–29.
  • Tatlıdil, H. (1996). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Ankara: Cem Web Ofset Ltd.
  • TBB-1, (2018). Türkiye Bankalar Birliği İstatistikleri, https://www.tbb.org.tr/tr/banka-ve-sektor-bilgileri/ istatistiki-raporlar/Banka,_Calisan_ ve_Sube_Bilgileri_/ 3628, adresinden alındı
  • TBB-2, (2018). Türkiye Bankalar Birliği İstatistikleri, https://www.tbb.org.tr/tr/banka-ve-sektor-bilgileri/ istatistiki-raporlar/AktifBuyukluklerine_Gore_ Banka_ Siralamasi/ 3743, adresinden alındı.
  • Thompson, P. (2011). The trouble with HRM. Human Resource Management Journal, 21(4), 355–367.
  • Tomer, J. F. (2001). Understanding high-performance work systems: the joint contribution of economics and human resource management. The Journal of socio-economics, 30(1), 63–73.
  • Tunçer, P. (2013). Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay Dergisi, 88(1), 87–108.
  • Ulrich, D., & Brockbank, W. (2005). The HR value proposition: Harvard Business Press.
  • Wang, S., Yi, X., Lawler, J., & Zhang, M. (2011). Efficacy of high-performance work practices in Chinese companies. The International Journal of Human Resource Management, 22(11), 2419–2441.
  • Whitener, E. M. (2001). Do “high commitment” human resource practices affect employee commitment? A cross-level analysis using hierarchical linear modeling. Journal of Management, 27(5), 515–535.
  • Wood, S. (1999). Human resource management and performance. International journal of management reviews, 1(4), 367–413. Wright, P. M., & Nishii, L. H. (2012). Strategic human resource management and organizational behaviour: Exploring variance as an integrating framework. HRM and performance: Achievements and challenges, 97–110.
  • Yanadori, Y., & Jaarsveld, D. D. (2014). The relationships of informal high performance work practices to job satisfaction and workplace profitability. Industrial Relations: A Journal of Economy and Society, 53(3), 501–534.
  • Yılmaz, H., & Karahan, A. (2014). Yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamaları, psikolojik güçlendirme ve duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Tekstil sektöründe bir araştırma. Dokuz Eylul University Journal of Graduate School of Social Sciences, 16(4).
  • Yılmaz, V., & Varol, S. (2015). 4. Hazır yazılımlar ile yapısal eşitlik modellemesi: AMOS, EQS, LISREL. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (44).
  • Yuksel, S., & Zengin, S. (2017). Influencing factors of net interest margin in Turkish banking sector. International Journal of Economics and Financial Issues, 7(1), 178–191.
  • Zacharatos, A., Barling, J., & Iverson, R. D. (2005). High-performance work systems and occupational safety. Journal of Applied Psychology, 90(1), 77–93.
  • Zhang, M., Di Fan, D., & Zhu, C. J. (2014). High–performance work systems, corporate social performance and employee outcomes: Exploring the missing links. Journal of Business Ethics, 120(3), 423–435.
  • Zhang, Y.-C., & Li, S.-L. (2009). High performance work practices and firm performance: evidence from the pharmaceutical industry in China. The International Journal of Human Resource Management, 20(11), 2331–2348.
There are 125 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Ali Murat Boyraz 0000-0002-7505-2812

Hatice Özutku This is me 0000-0003-0425-4967

Publication Date November 30, 2019
Submission Date January 28, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 48 Issue: 2

Cite

APA Boyraz, A. M., & Özutku, H. (2019). Yüksek Performanslı Çalışma Sistemlerinin Algılanan Örgütsel Performans ve Finansal Performansa Etkisi: Türk Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Istanbul Business Research, 48(2), 248-284.

For more information about IBR and recent publications, please visit us at IU Press.