Türkiye’de Ana Akım Televizyon Kanalları Ana Haber Bültenlerinde Çocuk Temsili

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 24, 08.04.2018

Naciye Beril Ekşioğlu Sarılar

Öz

Çocukların medyadaki temsili sorunlu bir alandır. Çünkü ya yok sayılırlar ya

da “suçlu”, “kurban/mağdur/gariban” gibi olumsuz eksende temsil edilirler.

Çocukların medyada yer almaları ya da yer alıp da olumsuz haberlerde

yer almaları hak ihlallerine girmektedir. Oysa çocuğun da yetişkin bir

birey kadar medyada olumlu temsile ihtiyacı vardır. Türk medyasında

çocuk odaklı haberciliğinin yapılmadığı süregelen bir tartışmadır. Aslında

sadece çocuk hakları değil toplumda dezavantajlı grupların hakları da

medyada dile getirilmemekte/korunamamaktadır. Buradan yola çıkarak

Türk medyasının 4 önemli prime time kanalındaki ana haber bültenleri

10 gün boyunca çocuk odaklı habercilik açısından incelenmiştir. Amaç,

çocuk haberlerinin hangi içeriklerle ve hangi söylemlerle ele alındığının

tespit edilmesine ışık tutmaktır.

Anahtar Kelimeler

çocuk, hak haberciliği, ana haber, söylem, televizyon

Kaynakça

• 1. Alankuş, Sevda (2007). “Çocuk Odaklı Habercilik”. İstanbul: İletişim Vakfı. 2. Çebi, Murat Sadullah (2002). “Haberi Anlamak”. Ankara: Gazi Kitabevi. 3. Dursun, Çiler (2004). “Haberde Gerçekliğin İnşa Edilmesi Ne Demektir?” Haber, Hakikat ve İktidar İlişkisi, Çiler Dursun (haz.). Ankara: Elips Kitap. 4. Ergül, Hakan (2000). Televizyonda Haberin Magazinleşmesi. İstanbul: İletişim Yayınları. 5. Habermas, Jurgen (1989). Kamusal Alan: ansiklopedik bir makale. Critical theory and society: a reader. Editör: S.E. Bronner, D.M. Kellner, (çev: Nuran Erol) 6. Hosta, Sema (2007). “UNICEF- Çocuk Dostu Medya” Çocuk Odaklı Habercilik, Sevda Alankuş (haz.). İstanbul: İletişim Vakfı 7. Kaplan, S. (2003). “Cinsiyetçilik-Irkçılık-Kutsallar-Şiddet”. İstanbul: Hürriyet Gazetecilik 8. Laughey, Dan (2010). “Medya Çalışmaları teoriler ve yaklaşımlar”. İstanbul: Kalkedon Yayınları. 9. Poyraz, Bedriye (2002). “Haber ve Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik. Ankara: Ütopya. 10. Şentürk, Rıdvan (2010). “Televizyon ve Magazin Kültürü”. 11. Tılıç, L. Doğan (1998). “Utanıyorum Ama Gazeteciyim”. İstanbul: İletişim Yayınları. 12. Tosun, Gülgün E. (2007) “Çocuklar ve Çocuk Haklarının Medyadaki Temsili” Çocuk Odaklı Habercilik, Sevda Alankuş (haz.). İstanbul: İletişim Vakfı. 13. Üstündağ E. Özmen K. (2007) “Çocukları Görünür Kılmak İçin”. İnternet Kaynakları 14. www.bianet.org. Erişim tarihi: 13.08.2017 15. www.bifj.org/en. Erişim tarihi: 13.08.2017 16. www.byegm.gov.tr. Erişim tarihi: 16.08.2017 17. www.cocukhaklari.barobirlik.gov.tr. Erişim tarihi: 15.08.2017 18. www.cocukvakfi.org.tr. Erişim tarihi: 19.08.2017 19. http://www.cocukhaklariizleme.org/wp-docs/68.pdf Erişim tarihi: 13.03.2018 20. www.rtuk.gov.tr. Erişim tarihi: 21.08.2017 21. www.tgc.org.tr. Erişim tarihi: 13.08.2017 22. www.unicef.org.tr. Erişim tarihi: 22.08.2017 23. www.unicef.org/magic/briefing/oslo.htlm. Erişim tarihi: 22.08.2017