Zihinsel engelli çocuk sahibi ebeveynlerin engelliliği dışlanma, damgalanma, ayrımcılık, ve eşitlik bağlamında nasıl düşündüğü, nasıl inşa ettiği bu araştırmanın nihai hedefini oluşturmaktadır. Araştırmanın özgünlüğü açısından, zihin engelli çocuğu bulunan ebeveynlerin, engellilere yönelik gerek kullanılan dil, gerekse davranışlar açısından, damgalayıcı, dışlayıcı ve ayrımcı eğilimleri kabullenip, bu durumu günlük yaşamlarında yeniden üretip üretmediğinin tespit edilmesi, doldurulması gereken önemli bir boşluğu oluşturmaktadır. Bu hedefle bu araştırma, İzmir ilinin Kemalpaşa ilçesinde 1 erkek, 39 kadın olmak üzere toplam 40 zihinsel engelli çocuk sahibi ebeveyn ile yarı yapılandırılmış görüşme formu dahilinde yapılan yüz yüze derinlemesine görüşmelerden oluşmuştur. Araştırma bulguları göstermektedir ki; zihinsel engelli çocuk sahibi ebeveynler (özellikle anneler) zihinsel engelli çocuğun her şeyi ile ilgilenmekte, bunun için büyük fedakarlıklara katlanmakta, kendi kariyer, sosyal kültürel gelişmelerine zaman ayıramamakta ve çocukların maruz kalmış olduğu dışlanma ve damgalanma sorunlarını kendileri de yaşamaktadır. Diğer taraftan engellilere bakış açısı olarak, ebeveynlerin neredeyse tamamının tıbbi temelli hakim engellilik tanımını içselleştirdiği, yeniden ürettiği, ve engelliliği tanımlarken dışlayıcı ve damgalayıcı bir dil kullandığı tespit edilmiştir. Ayrıca toplum tarafından çeşitli damgalama, dışlanma ve ayrımcılığa maruz kalan ebeveynler özellikle engelliliğe yönelik cinsiyetleştirilmiş ve ırksallaştırılmış damgalayıcı ve dışlayıcı dilin etkisinden kaçamamaktadırlar.
damgalanma dışlanma zihinsel engelli çocuk sahibi ebeveynler cinsiyetleştirme ırksallaştırma
Bu çalışma için Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimlerde İnsan Araştırmaları Etik Kurulundan 2021/272sayısıile etik kurul izini alınmıştır.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
2021/272sayısı
teşekkür eder bilgilerinize arz ederim
The ultimate goal of this research is how parents of mentally disabled children think and construct disability in the context of exclusion, stigma, discrimination, and equality. In terms of the originality of the research, determining whether parents of mentally disabled children accept stigmatizing, exclusionary and discriminatory tendencies towards disabled people, both in terms of the language used and their behavior, and reproduce this situation in their daily lives, constitutes an important gap that needs to be filled. With this aim, this research consisted of face-to-face in-depth interviews conducted within the semi-structured interview form with a total of 40 parents of mentally disabled children, 1 male and 39 females, in the Kemalpaşa district of Izmir. Research findings show that; Parents (especially mothers) of mentally disabled children take care of everything about the mentally disabled child, endure great sacrifices for this, cannot spare time for their own career, social and cultural development, and experience the same problems of exclusion and stigma that children are exposed to. On the other hand, in terms of their perspective on disabled people, it has been determined that almost all of the parents internalize and reproduce the medically based dominant definition of disability and use an exclusionary and stigmatizing language when defining disability. In addition, parents who are exposed to various stigmatization, exclusion and discrimination by society cannot escape the effects of gendered and racialized stigmatizing and exclusionary language, especially regarding disability.
2021/272sayısı
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Orjinal Makale |
Authors | |
Project Number | 2021/272sayısı |
Early Pub Date | May 31, 2024 |
Publication Date | May 31, 2024 |
Submission Date | February 25, 2024 |
Acceptance Date | May 4, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 8 Issue: 1 |
Içtimaiyat is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).
Instagram: @tvictimaiyat