21.yy’ da dünyamızın
geri dönüşü olmayan kaçınılmaz iki büyük sorunu ortaya çıkmıştır; “İnsan
faaliyetleri kaynaklı İklim Değişikliği” ve “Sınırlanamayan Kentsel Yayılma”. Türkiye’
de henüz, iklim değişikliğinin yarattığı ve giderek artan risklerin geleneksel
kalkınma politikaları açısından sonuçları, hükümetlerin ya da özel sektörün
yatırım kararlarında net bir faktör olarak hesaba katılmamaktadır. Yapılan bu
çalışmada, Türkiye’ nin nüfus bakımından en büyük 4. ili konumunda olan Bursa’
nın en büyük ilçesi olan Osmangazi’ ye hizmet eden Osmangazi Belediyesi’ nin en
çok enerji harcayan ve dolayısıyla karbon salınımı en yüksek olduğu bilinen
Merkez Hizmet Binası’ na ait karbon salınım miktarları belirlenmiş ve güncel
personel sayısı esas alınarak karbon ayak izi hesabı yapılmıştır. 2014-2017
yılları arasında Merkez Hizmet Binası karbondioksit salınım miktarı toplamda
“2.537,03 ton CO2” dir. 2014 yılında “1,60 ton CO2/kişi.yıl”
olan karbon ayak izi değerinin, 2017 yılına gelindiğinde “1,73 CO2/kişi.yıl”
a yükseldiği görülmektedir. Buna göre; 4 yıllık süreç sonunda atmosfere salınan
karbon miktarı, ton CO2 cinsinden %8,12 oranında artmıştır. Osmangazi
Belediyesi hayata geçirdiği çevreci projeler ile atmosfere saldığı karbon miktarını
tutmayı hedeflemektedir. Örneğin; 2009-2014 yılları arasında “Orman Bölge
Müdürlüğü ve Osmangazi Belediyesi” protokolü kapsamında “1.000.000 Fidan Dikim
Kampanyası” gerçekleştirilmiştir. Dikilen fidanların 1 yıllık karbon yok etme
miktarının “7.275 ton CO2” olduğu hesaplanmıştır. Buna göre; Merkez
Hizmet Binası’ ndan 2014-2017 yılları arasındaki 4 yıllık süreçte gerçekleşen
karbon salınım miktarının yaklaşık “2,9 katı”, dikilen fidanlar sayesinde
yalnızca “1 yılda” tutulmaktadır. Bu tarz çevreci projeler gelenek haline
getirilmeli ve çevre bilinci tüm vatandaşlara kazandırılmalıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 25, 2019 |
Submission Date | October 8, 2018 |
Acceptance Date | January 7, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 1 |