Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DETERMINATION OF THE ALTERNATIVE ROUTES RELATED TO NATURE TOURISM IN BURDUR

Yıl 2019, Sayı: 40, 332 - 346, 30.07.2019
https://doi.org/10.32003/iggei.570310

Öz

Alternative tourism activities have increasing
demand in recent years. Alternative tourism types offer different and varied
opportunities for people who get bored of stress and urban life as realized for
different purposes. Nature tourism, which has a closed relations with nature, also
provides an opportunity for the users to experience different ways of relieving
and experiencing stress as an alternative type of tourism. In this context,
activities related to natural and cultural landscape potential can be
considered together with daily trips or with accommodation. Burdur province
located in the lakes region has a rich potential for nature tourism activities.
The aim of this study is to establish nature tourism routes in the Burdur
province as part of alternative tourism activities. For this purpose, network analysis
method was applied by using ArcMap 10.6 based on geographic information systems
and in this context, alternative 4 tourism routes were determined. The
designated routes are related to nature tourism and offer suggestions within
the scope of activities that can be carried out at all times of the year due to
the fact that it is connected with the silk road and cultural landscape values.

Kaynakça

  • Boers, B. & Cottrell, S. (2007). Sustainable tourism infrastructure planning: A GIS-supported approach. Tourism Geographies, 9(1), 1-21.
  • Bolton, M. (1997). Loving them and leaving them: wildlife and ecotourism. In: Bolton, M. (Eds.). Conservation and the use of wildlife resources (pp. 231-249). Dordrecht: Springer.
  • Boström, M., Klintman, M. & Micheletti, M. (2008). Eco-Standards, Product Labelling And Green Consumerism, London: Springer.
  • Chiu, H. Y., Chan, C. S. & Marafa, L. M. (2016). Local perception and preferences in nature tourism in Hong Kong. Tourism Management Perspectives, 20, 87-97. Bölgesi anti
  • Çuhadar, M., Aydoğan, T. & Bahar, H. (2013). Web-@ ncient: Ege k kentleri için coğrafi bilgi sistemi destekli turist rota planlayıcısı tasarımı. Journal of Alanya Faculty of Business/Alanya Isletme Fakültesi Dergisi, 5(1), 31-39
  • DMTP, (2013). Burdur İlinde Doğa Turizmi Master Planı T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı. Burdur: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, VI. Bölge Müdürlüğü, Burdur Şube Müdürlüğü.
  • Güneş, G. (2008). Turizmin sürdürülebilirliği için ekoturizm. Popüler Bilim,176,28-30.
  • Haberal, H. (2015). Turizmde Alternatif Ekolojik Turizm, Doğa Turizmi, Kırsal Turizm, Yayla Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Haberal, S. S., Looijen, J. M. & Zuidgeest, M. H. (2009). The formulation and evaluation of transport route planning alternatives: a spatial decision support system for the Via Baltica project, Poland. Journal of Transport Geography, 17(1), 54-64.
  • Keshkamat, S. S., Looijen, J. M. & Zuidgeest, M. H. (2009). The formulation and evaluation of transport route planning alternatives: a spatial decision support system for the Via Baltica project, Poland. Journal of Transport Geography, 17(1), 54-64.
  • Kısa-Ovalı, P. (2007). Kitle turizmi ve ekolojik turizmin kavram, mimari ve çevresel etkiler bakımından karşılaştırılması. Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(2), 64-79.
  • Kiper, T. & Arslan, M. (2007). Safranbolu-Yörükköyü tarımsal turizm potansiyelinin kırsal kalkınma açısından değerlendirilmesi. Turkish Journal of Forestry, 2, 145-158.
  • Köroğlu, Ö., Köroğlu, A. & Alper, B. (2012). Doğaya dayalı gerçekleştirilen turizm faaliyetleri içerisinde turist rehberlerinin rolleri üzerine bir inceleme. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 131-139.
  • KTB, (2007). Türkiye Turizm Stratejisi 2023 Eylem Planı 2007-2013. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • Landolo, F., Fulco, I., Bassano, C., & D’Amor, R. (2019) Managing a tourism destination as a viable complex system. The case of Arbatax Park, Landuse Policy, 84, 21-30.
  • Lau, G. & McKercher, B. (2006). Understanding tourist movement patterns in a destination: A GIS approach. Tourism Hospitality Research, 7(1), 39-49.
  • Luzar, E. J., Diagne, A., Gan, C. & Henning, B. R. (1995). Evaluating nature-based tourism using the new environmental paradigm. Journal of Agricultural Applied Economics, 27(2), 544-555.
  • McCreary, A., Fatoric, S., Seekamp, E., Smith, J. W., Kanazawa, M. & Davenport, M. A. (2018). The ınfluences of place meanings and risk perceptions on visitors' willingness to pay for climate change adaptation planning in a nature-based tourism destination. Journal of Park Recreation Administration, 36(2), 121-140
  • Mehmetoğlu, M. (2005). A case study of nature-based tourists: Specialists versus generalists. Journal of Vacation Marketing, 11(4), 357-369.
  • Mowforth, M. & Munt, I. (2015). Tourism And Sustainability: Development, Globalisation And New Tourism In The Third World. London:Routledge.
  • Niaraki, A. S. & Kim, K. (2009). Ontology based personalized route planning system using a multi-criteria decision making approach. Expert Systems With Applications, 36(2), 2250-2259.
  • Noguera, J.M., Barranco, M.J., Segura, R.J. & MartíNez, L. (2012). A mobile 3D-GIS hybrid recommender system for tourism. Information Sciences, 215, 37-52.
  • Özgüç, N. (1998). Turizm Coğrafyası (Özellikler, Bölgeler). İstanbul: Çantay Yayınları.
  • Pirselimoğlu-Batman, Z. & Demirel, Ö. (2015). Ecology-based tourism potential with regard to alternative tourism activities in Altındere Valley (Trabzon–Maçka). International Journal of Sustainable Development World Ecology, 22(1), 39-49.
  • Topay, M. & Parladır, M. (2015). İsparta ili örneğinde CBS yardımıyla alternatif turizm etkinlikleri için uygunluk analizi. Journal of Agricultural Sciences, 21(2), 300-309.
  • Turoğlu, H. & Özdemir, H. (2005). Bartın ilinin ekotorizm potansiyelinin belirlenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 10(13), 97-116.
  • Wheeller, B. (2003). Alternative tourism–A deceptive ploy. In: Cooper,C. (Ed) Aspects of tourism classic reviews in tourism (pp. 227-234). Clevedon: Channel View Publications.
  • Yomralioğlu, T. (2010). Geographical information technologies. J Sci Technol, 9, 49-51.

BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ

Yıl 2019, Sayı: 40, 332 - 346, 30.07.2019
https://doi.org/10.32003/iggei.570310

Öz

Alternatif turizm
faaliyetleri geçtiğimiz yıllarda artan oranda bir ivme ile talep görmektedir.
Alternatif turizm türleri farklı amaçlara gerçekleştirilen turizm türleri olarak
genel olarak yoğun stresten ve kent yaşamından bunalan kişiler için farklı ve
çok çeşitli olanaklar sunmaktadır. Çevre ve doğa merkezli bir turizm türü olan
doğa turizmi de alternatif bir turizm türü olarak kullanıcılar için doğayla iç
içe olarak stresten arınma ve farklı deneyimler yaşama imkanı tanımaktadır. Bu
bağlamda gerçekleştirilmesi doğal ve kültürel peyzaj potansiyeline bağlı
faaliyetler günübirlik ya da konaklama ile birlikte düşünülebilmektedir. Göller
bölgesinde yer alan Burdur ili doğa turizmi için zengin bir potansiyele
sahiptir. Bu çalışmanın amacı alternatif turizm faaliyetleri kapsamında doğa
turizmi rotalarının Burdur ili örneğinde oluşturulmasıdır. Bu amaçla coğrafi
bilgi sistemleri (CBS) tabanlı ArcMap 10.6 programı kullanılarak ağ analizi
(network
analysis) yöntemi uygulanmış ve alternatif 4 rota
belirlenmiştir. Belirlenen rotalar doğa turizmi ile ilişkili rotalar olup, ipek
yolundan geçmesi ve kültürel peyzaj değerleri ile de bağlantılı olması
bakımından yılın tüm zamanlarında gerçekleştirilebilecek faaliyetler kapsamında
öneriler sunmaktadır. 

Kaynakça

  • Boers, B. & Cottrell, S. (2007). Sustainable tourism infrastructure planning: A GIS-supported approach. Tourism Geographies, 9(1), 1-21.
  • Bolton, M. (1997). Loving them and leaving them: wildlife and ecotourism. In: Bolton, M. (Eds.). Conservation and the use of wildlife resources (pp. 231-249). Dordrecht: Springer.
  • Boström, M., Klintman, M. & Micheletti, M. (2008). Eco-Standards, Product Labelling And Green Consumerism, London: Springer.
  • Chiu, H. Y., Chan, C. S. & Marafa, L. M. (2016). Local perception and preferences in nature tourism in Hong Kong. Tourism Management Perspectives, 20, 87-97. Bölgesi anti
  • Çuhadar, M., Aydoğan, T. & Bahar, H. (2013). Web-@ ncient: Ege k kentleri için coğrafi bilgi sistemi destekli turist rota planlayıcısı tasarımı. Journal of Alanya Faculty of Business/Alanya Isletme Fakültesi Dergisi, 5(1), 31-39
  • DMTP, (2013). Burdur İlinde Doğa Turizmi Master Planı T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı. Burdur: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, VI. Bölge Müdürlüğü, Burdur Şube Müdürlüğü.
  • Güneş, G. (2008). Turizmin sürdürülebilirliği için ekoturizm. Popüler Bilim,176,28-30.
  • Haberal, H. (2015). Turizmde Alternatif Ekolojik Turizm, Doğa Turizmi, Kırsal Turizm, Yayla Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Haberal, S. S., Looijen, J. M. & Zuidgeest, M. H. (2009). The formulation and evaluation of transport route planning alternatives: a spatial decision support system for the Via Baltica project, Poland. Journal of Transport Geography, 17(1), 54-64.
  • Keshkamat, S. S., Looijen, J. M. & Zuidgeest, M. H. (2009). The formulation and evaluation of transport route planning alternatives: a spatial decision support system for the Via Baltica project, Poland. Journal of Transport Geography, 17(1), 54-64.
  • Kısa-Ovalı, P. (2007). Kitle turizmi ve ekolojik turizmin kavram, mimari ve çevresel etkiler bakımından karşılaştırılması. Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(2), 64-79.
  • Kiper, T. & Arslan, M. (2007). Safranbolu-Yörükköyü tarımsal turizm potansiyelinin kırsal kalkınma açısından değerlendirilmesi. Turkish Journal of Forestry, 2, 145-158.
  • Köroğlu, Ö., Köroğlu, A. & Alper, B. (2012). Doğaya dayalı gerçekleştirilen turizm faaliyetleri içerisinde turist rehberlerinin rolleri üzerine bir inceleme. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 131-139.
  • KTB, (2007). Türkiye Turizm Stratejisi 2023 Eylem Planı 2007-2013. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • Landolo, F., Fulco, I., Bassano, C., & D’Amor, R. (2019) Managing a tourism destination as a viable complex system. The case of Arbatax Park, Landuse Policy, 84, 21-30.
  • Lau, G. & McKercher, B. (2006). Understanding tourist movement patterns in a destination: A GIS approach. Tourism Hospitality Research, 7(1), 39-49.
  • Luzar, E. J., Diagne, A., Gan, C. & Henning, B. R. (1995). Evaluating nature-based tourism using the new environmental paradigm. Journal of Agricultural Applied Economics, 27(2), 544-555.
  • McCreary, A., Fatoric, S., Seekamp, E., Smith, J. W., Kanazawa, M. & Davenport, M. A. (2018). The ınfluences of place meanings and risk perceptions on visitors' willingness to pay for climate change adaptation planning in a nature-based tourism destination. Journal of Park Recreation Administration, 36(2), 121-140
  • Mehmetoğlu, M. (2005). A case study of nature-based tourists: Specialists versus generalists. Journal of Vacation Marketing, 11(4), 357-369.
  • Mowforth, M. & Munt, I. (2015). Tourism And Sustainability: Development, Globalisation And New Tourism In The Third World. London:Routledge.
  • Niaraki, A. S. & Kim, K. (2009). Ontology based personalized route planning system using a multi-criteria decision making approach. Expert Systems With Applications, 36(2), 2250-2259.
  • Noguera, J.M., Barranco, M.J., Segura, R.J. & MartíNez, L. (2012). A mobile 3D-GIS hybrid recommender system for tourism. Information Sciences, 215, 37-52.
  • Özgüç, N. (1998). Turizm Coğrafyası (Özellikler, Bölgeler). İstanbul: Çantay Yayınları.
  • Pirselimoğlu-Batman, Z. & Demirel, Ö. (2015). Ecology-based tourism potential with regard to alternative tourism activities in Altındere Valley (Trabzon–Maçka). International Journal of Sustainable Development World Ecology, 22(1), 39-49.
  • Topay, M. & Parladır, M. (2015). İsparta ili örneğinde CBS yardımıyla alternatif turizm etkinlikleri için uygunluk analizi. Journal of Agricultural Sciences, 21(2), 300-309.
  • Turoğlu, H. & Özdemir, H. (2005). Bartın ilinin ekotorizm potansiyelinin belirlenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 10(13), 97-116.
  • Wheeller, B. (2003). Alternative tourism–A deceptive ploy. In: Cooper,C. (Ed) Aspects of tourism classic reviews in tourism (pp. 227-234). Clevedon: Channel View Publications.
  • Yomralioğlu, T. (2010). Geographical information technologies. J Sci Technol, 9, 49-51.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beşeri Coğrafya
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ
Yazarlar

E. Seda Arslan 0000-0003-1592-5180

Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 40

Kaynak Göster

APA Arslan, E. S. (2019). BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ. Lnternational Journal of Geography and Geography Education(40), 332-346. https://doi.org/10.32003/iggei.570310
AMA Arslan ES. BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ. IGGE. Temmuz 2019;(40):332-346. doi:10.32003/iggei.570310
Chicago Arslan, E. Seda. “BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ”. Lnternational Journal of Geography and Geography Education, sy. 40 (Temmuz 2019): 332-46. https://doi.org/10.32003/iggei.570310.
EndNote Arslan ES (01 Temmuz 2019) BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ. lnternational Journal of Geography and Geography Education 40 332–346.
IEEE E. S. Arslan, “BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ”, IGGE, sy. 40, ss. 332–346, Temmuz 2019, doi: 10.32003/iggei.570310.
ISNAD Arslan, E. Seda. “BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ”. lnternational Journal of Geography and Geography Education 40 (Temmuz 2019), 332-346. https://doi.org/10.32003/iggei.570310.
JAMA Arslan ES. BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ. IGGE. 2019;:332–346.
MLA Arslan, E. Seda. “BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ”. Lnternational Journal of Geography and Geography Education, sy. 40, 2019, ss. 332-46, doi:10.32003/iggei.570310.
Vancouver Arslan ES. BURDUR’DA DOĞA TURİZMİ İLE İLİŞKİLİ ALTERNATİF ROTALARIN BELİRLENMESİ. IGGE. 2019(40):332-46.