VIEWS ON DISASTERS AND BIOLOGIC DISASTERS DURING COVID-19

Yıl 2021, Sayı: 44, 338 - 358, 23.07.2021

İskender Dölek , Esen Durmuş , Dilan Kuruyer

https://doi.org/10.32003/igge.874704

Cited By: 4

Öz

Disasters are natural and human-caused events that deeply affect social life. In this respect, it can affect individuals, institutions, goods, and nature and cause destruction. Turkey is a country that experiences many disaster events caused by biological factors of earth origin, atmospheric origin and has natural environmental conditions that may face these situations in the future if necessary measures are not taken. The purpose of this research is to determine the perception of disaster and biological disaster in individuals during the Covid-19 process we are in. If this situation can be determined correctly, a successful disaster management process can be carried out with stakeholders in all segments of society spreading to the bottom. The research was designed with the phenomenological pattern from qualitative research methods. The study group included 157 participants who were determined according to the appropriate sampling strategy. In the research, the data were obtained through a semi-structured interview form. Content analysis technique was used in the analysis of the collected data. The data was analyzed with NVİVO 11 qualitative data analysis program. As a result of the interviews, it was determined that the first event that comes to mind when it comes to disasters in Turkey is earthquakes, Covid-19 is not considered a disaster, and the prominent disaster phenomenon changes regionally. The result of this study for disaseter management of more widespread and effective use of mass media such as the internet and television, which are becoming quite common today instead of classical methods of disaster education.

Anahtar Kelimeler

Disaster, Biological Disaster, Covid-19

COVİD-19 SÜRECİNDE AFET VE BİYOLOJİK AFETLERE YÖNELİK GÖRÜŞLER

Öz

Afetler, toplumsal yaşamı derinden etkileyen doğa ve insan kaynaklı meydana gelen olaylardır. Bu açıdan afetler bireyleri, kurumları, eşyayı ve doğayı etkileyip yıkıma neden olabilmektedir. Türkiye; yer, atmosfer kökenli ve biyolojik faktörlerden kaynaklanan birçok afet olayını yaşayan ve gerekli önlemler alınmadığı takdirde gelecekte de bu durumlarla karşılaşabilecek doğal çevre koşullarına sahip bir ülkedir. Bu çalışmanın amacı, içerisinde bulunduğumuz Covid-19 sürecinde bireylerin afet ve biyolojik afetlere yönelik görüşlerini belirlemektir. Bu durum doğru bir şekilde belirlenebilirse tabana yayılan, toplumun her kesiminde paydaşların olduğu başarılı bir afet yönetim süreci gerçekleştirilebilir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseni ile tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda uygun örnekleme stratejisine göre belirlenen 157 katılımcı yer almakta olup araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Veriler, NVİVO 11 nitel veri analiz programı ile çözümlenmiştir. Görüşmeler sonucunda Türkiye’de afet denilince ilk akla gelen olayın depremler olduğu, Covid-19’un afet olarak değerlendirilmediği ve öne çıkan afet olgusunun bölgesel olarak da değiştiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışmanın afet yönetimine yönelik sonucu ise klasik yöntemler yerine günümüzde oldukça yaygınlaşan internet, televizyon gibi kitle iletişim araçlarının daha yaygın ve etkin kullanılmasının gerekliliğidir.

Anahtar Kelimeler

Afet, Biyolojik Afet, Covid-19

Kaynakça

• Aksoy, B. (2013). Depremi yaşamış olan 9. Sınıf öğrencilerinin “deprem” kavramına yönelik algılarının nitel açıdan incelenmesi. Journal of World of Turks/Zeitschrift für die Welt der Türken, 5(1), 247-265.
• Anderson, M. B. (1991). Which costs more; prevention or recovery? In Alcira & M.Arnolds,(Eds.), Managing natural disasters and the environment. (pp. 17-27) Wahington.D.C.; World Bank.
• Anthamatten, P. & Hazen, H. (2011). An Introduction to the Geography of Health. London: Routledge Taylor & Francis Group.
• Ardalan, A., Linkov, F., Shubnikov, E. & LaPorte, R. E. (2008). Public awareness and disaster risk reduction: justin-time networks and learning. Prehospital and Disaster Medicine, 23(3), 286-288.
• Aydın, F. & Coşkun, M. (2010). Observation of the students’ “earthquake” perceptions by means of phenomenographic analysis (primary education 7th grade-Turkey). International Journal of the Physical Sciences, 5(8), 1324-1330.
• Bupesh, G., Sivasubramanian, S., Sakthivadivel, M., Gunasekeran, P. & Raman, K. (2014). Biologıcal disaster, prevention and rescue. Journal of Management and Science, 4(4), 2249-1260.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Clerveaux, V., Spence, B. & Katada, T. (2010). Promoting disaster awareness in multicultural societies: the DAG approach. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 19(2), 199-218.
• Çöl, M. & Güneş, G. (2020). Covid-19 salgınına genel bakış. O. Memişoğlu & V. Genç (Ed.), Covid-19 içinde (s. 1-8), Ankara Üniversitesi Yayınevi.
• Davis, L., Hosseini, M. & Izadkhah, Y. O. (2003). Public awareness and the development of a safety culture: Key elements in disaster risk reduction. 08 Mayıs 2020 tarihinde https://www.academia.edu/28041679/Public_Awareness_and_the_Development_of_a_Safety_Culture_Key_ Elements_in_Disaster_Risk_Reduction adresinden edinilmiştir.
• Değirmenci, Y. & İlter, İ. (2013). Coğrafya Dersi Öğretim Programı’nda doğal afetler. Marmara Coğrafya Dergisi, 28, 276-303.
• Değirmenci, Y., Kuzey, M. & Yetişensoy, O. (2019). Sosyal bilgiler ders kitaplarında afet bilinci ve eğitimi. E- Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 33-46.
• Demirkaya, H. (2007). İlköğretim öğrencilerinin deprem kavramı algılamaları ve depreme ilişkin görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 68-76.
• Dikmenli, Y. & Gafa, İ. (2017). Farklı eğitim kademelerine göre afet kavramı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 21-36.
• Dölek, İ. (2020). Afetler ve Afet Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Erkal, T. & Değerliyurt, M. (2009). Türkiye’de afet yönetimi. Doğu Coğrafya Dergisi, 14(22), 147-164.
• Freeman, P. & Warner, K. (2001). Vulnerability of ınfrastructure to climate variability: How does this affect ınfrastructure lending policies?. Report Commissioned by the Disaster Management Facility of The World Bank and the Provention Consortium Washington.
• Gilbert, R. & Kreimer, A. (1999). Learning from the World Bank’s Experience of Natural Disaster Related Assistance. Urban Development Division. Washington DC: World Bank.
• Gluchman, V. (2016). Moral theory and natural, or social, disasters (editorial). Human Affairs, 26, 3-7.
• Gökçe, O., Özden, Ş. & Demir, A. (2008). Türkiye’de afetlerin mekânsal ve istatistiksel dağılımı, Afet bilgileri envanteri. Ankara: T.C Bayındırlık ve İskân Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü. 20 Mayıs 2020 tarihinde http://www.dursunmuratozden.net/dokumanlar/afet_bilgileri_envanteri.pdf adresinden tarihinde edinilmiştir.
• Gözübüyük, Tamer M. (2020). Korona salgınının (Covid-19) toplumsal etkileri üzerine bir çalışma. M. Y. Alptekin (Ed.), Birinci uluslararası sosyal ve beşerî bilimler araştırmaları sempozyumu (Usbbas) bilgitoy tebliğler kitabı içinde (s. 1-15). Trabzon.
• Karakuş, U. & Önger, S. (2017). 8. Sınıf öğrencilerinin doğal afet ve afet eğitimi kavramını anlama düzeyleri. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 6(6), 482-491.
• Kılıç, S. (2006). Biyolojik silahlar ve biyoterörizm. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 63(1), 1-20.
• Kırıkkaya, E. B., Ünver, A. O. & Çakın, O. (2011). İlköğretim Fen ve Teknoloji Programında yer alan afet eğitimi konularına ilişkin öğretmen görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(1), 24-42.
• Koca, M. K. (2001). İlköğretimde deprem ve depremin zararlarından korunma yollarının öğretimi. (Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Koç, H., Şeker, G., Evci, N. & Doğan, M. (2020). Afet eğitimi konulu araştırmaların içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 9(2), 637-655.
• Komac, B., Zorn, M. & Ciglic, R. (2013). European education on natural disasters-a textbook study. Natural Hazards and Earth System Sciences, 1, 2255-2279.
• Maya, İ. & Sarı, B. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin görüşlerine göre Türkiye'de afet eğitimi uygulamaları. The Journal of Academic Social Science Studies, 71, 49-65.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (2019). Analizde İlk Adımlar (Çev: A. Ersoy). S. Akbaba Altun & A. Ersoy (Çev. Ed.), Genişletilmiş bir kaynak kitap: nitel veri analizi içinde (s.50-88). 1994, Ankara: Pegem Akademi.
• Musacchio, G., Falsaperla, S., Bernhardsdottir, A. E., Ferreira, M. A., Sousa, M. L., Carvalho, A. & Zonno, G. (2016). Education: can a bottom-up strategy help for earthquake disaster prevention? Bulletin of Earthquake Engineering, 14(7), 2069-2086.
• Narayanan, N., Dantelli, C. R., Cruz, J. E., Nahass, M., Karp, J., Barone, J. A. & Hermes DeSantis, E. R. (2018). Disaster preparedness: biological threats and treatment options. Pharmacotherapy: The Journal Of Human Pharmacology And Drug Therapy, 38(2), 217-234.
• Öcal, A. (2003). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde deprem eğitiminin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Öcal, A. (2007). İlköğretim okullarında deprem hazırlıkları: Kırıkkale il örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 5(1), 1-12.
• Özey, R. (2011). Afetler Coğrafyası. İstanbul: Aktif Yayınevi.
• PAHO. (2000). Natural Disasters: Protecting The Public’s Health. Washington, D.C. : Pan American Health Organization.
• Ponting, C. (2008). Dünyanın Yeşil Tarihi: Çevre ve Büyük Uygarlıkların Çöküşü. (Çev: B. Ayşe). İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
• Roy, C., Reed, D. & Hutt, J. (2010). Aerobiology and inhalation exposure to biological select agents and toxins. Veterinary Pathology, 47(5), 779-789.
• Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
• Sert, E. (2002). Depremin ilköğretim öğrencilerinin güdülerini ve başarı-başarısızlık yüklemelerini etkileme düzeyi. (Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Sözcü, U. (2019). Doğal Afetler ve Doğal Afet Okuryazarlığı. Ankara: Pegem Akademi.
• Strömberg, D. (2007). Natural disasters, economic development, and humanitarian aid. Journal of Economic Perspectives, 21(3), 199-222.
• Şahin, C. & Sipahioğlu, Ş. (2002). Doğal Afetler ve Türkiye. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Şahin, Y., Lamba, M. & Öztop, S. (2018). Üniversite öğrencilerinin afet bilinci ve afete hazırlık düzeylerinin belirlenmesi. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 3(6), 149-159.
• Şimşek, Z. (2020). Biyolojik afet olarak Covid-19 pandemisi özelinde mevsimlik tarım işgücü ve ailelerine yönelik temel sağlık hizmetlerinin sunumu. Sağlık ve Toplum Dergisi, Covid-19 Özel sayı, 103-111.
• Tercan, B. (2020). Biyolojik afetler ve COVID-19. Paramedik ve Acil Sağlık Hizmetleri Dergisi, 1(1), 41-50.
• Tokcan, H. & Yiter, E. (2017). 5. Sınıf öğrencilerinin doğal afetlere ilişkin bilişsel yapılarının kelime ilişkilendirme testi (kit) aracılığıyla incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 115-129.
• Tsai, C. C. (2001). Ideas about earthquakes after experiencing a natural disaster in Taiwan: an analysis of students’ worldviews. International Journal of Science Education, 23(10), 1007-1016.
• Turan, İ. & Kartal, A. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin doğal afetler konusu ile ilgili kavram yanılgıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 67-81.
• Tuswadi, H. T. (2014). Disaster prevention education in Merapi Volcano area primary schools: focusing on students’ perception and teachers’ performance. Procedia Environmental Sciences, 20, 668-677.
• Varol, A. (2019). Afet yönetimi, afet eğitimi ve afet farkındalığı: Amerika örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(1), 193-204.
• Watson, P. G., Loffredo, V. J. & McKee, J. C. (2011). When a natural disaster occurs: lessons learned in meeting students' needs. Journal of Professional Nursing, 27(6), 362-369.
• Yavaş, H. (2005). Doğal Afetler Yönüyle Türkiye’de Belediyelerde Kriz Yönetimi. Ankara: Orion Yayınevi.
• Yazıcı, Ö. & Ulu Kalın, Ö. (2018). Doğal afet için kavramsal metaforların karşılaştırmalı analizi. E-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 25-40.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, M. (2000). İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin deprem öncesinde ve deprem sonrası öğrenme ve öğretme başarıları ile deprem sonrası oluşabilecek değişiklikler. (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.