FEN BİLİMLERİ EĞİTİMİNDE İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YAKLAŞIMININ AKADEMİK BAŞARIYA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI

Year 2020, Volume: 5 Issue: 1, 51 - 84, 30.06.2020

Yunus Emre İleri Mahmut Selvi Mücahit Köse

Abstract

Bu araştırmada, İşbirlikli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrencilerin fen bilimleri akademik başarılarına etkisini deneysel yöntemlerle ortaya koyan çalışmaların etki büyüklüklerinin birleştirilmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda, elde edilecek etki büyüklüğünün meta-analize dâhil edilen çalışmaların yayın türüne, öğrencilerin öğrenim alanlarına ve düzeylerine, işbirlikli öğrenme tekniklerine ve örneklem büyüklüklerine göre farklılık gösterip göstermediğinin meta-analiz yöntemiyle araştırılması hedeflenmiştir. Meta-analiz, aynı konuya yönelik yapılmış birbirinden bağımsız çalışmalardan elde edilmiş sayısal verilerin istatistiksel analizini yapma yöntemidir. Bu bağlamda, alan yazın taraması sonucu, 2004-2018 yılları arasında Türkiye’de yapılmış İşbirlikli Öğrenme Yaklaşımı'nın öğrencilerin akademik başarısı üzerindeki etkisini araştıran kodlama esasına uygun İngilizce ve Türkçe dillerinde veri tabanlarından 50 makale, 41 yüksek lisans tezi ve 13 doktora tezi olmak üzere 104 adet çalışma meta-analiz araştırmasına dâhil edilmiştir. Çalışmalardan elde edilen veriler “Comprehensive Meta-Analysis (CMA) programı 2.” ve “MetaWin: Statistical Software for Meta-Analysis programı 2.” sürümlerine aktarılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, İşbirlikli Öğrenme Yaklaşımının öğrencilerin akademik başarısı üzerinde pozitif ve güçlü düzeyde bir etkiye (d=1.048) sahip olduğunu ortaya konmuştur. İşbirlikli Öğrenme Yaklaşımı kullanımının akademik başarı açısından etkisinin öğrenme alanlarına göre, işbirlikli öğrenme tekniklerine göre ve örneklem büyüklüğüne göre değişmekte olduğu, gerçekleştirilen uygulamaların sürelerine göre ise değişmediği tespit edilmiştir.

Keywords

Fen Bilimleri Eğitimi, işbirlikli öğrenme yaklaşımı, meta-analiz, akademik başarı

References

• Akçil, M. (1995). Ortalamalar arası etki genişliklerinin meta-analizi (Hacettepe Üniversitesi / Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Biyoistatistik Anabilim Dalı). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp Bakioğlu, A., & Özcan, Ş. (2016). Meta Analiz. Nobel. Borenstein, M., Cooper, H., Hedges, L., & Valentine, J. (2009). Effect sizes for continuous data. The Handbook of Research Synthesis and Meta-Analysis, 2, 221–235. Borenstein, M., Hedges, L. V, Higgins, J. P. T., & Rothstein, H. R. (2011). Introduction to meta-analysis. John Wiley & Sons. Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioural sciences. Hillsdale, NJ: erlbaum. Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. London: Routledge. Cooper, H., Hedges, L. V, & Valentine, J. C. (2009). The handbook of research synthesis and meta-analysis. Russell Sage Foundation. Dağyar, M. (2014). Probleme dayalı öğrenmenin akademik başarıya etkisi: Bir meta-analiz çalışması. Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Pegem Atıf İndeksi, 2014(1), 1–133. Ellis, P. (2010). The essentials of effect sizes. New York: Cambridge University Press. Glass, G. V. (1976). Primary, Secondary, and Meta-Analysis of Research. Educational Researcher. https://doi.org/10.3102/0013189X005010003 Kaptan, F., & Korkmaz, H. (1999). İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Öğretmen Kitapları Dizisi MEB Yayınları. Kasap, H. (1996). İşbirlikli öğrenme, fen başarısı, hatırda tutma, öğrenci yüklemeleri ve işbirlikli öğrenme gruplarındaki etkileşim (Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp Kaya, D. R. (2016). Matematik Eğitiminde Problem Çözmeye Dayalı Öğrenme: Meta-Analiz Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize, Türkiye. Mullen, B., Muellerleile, P., & Bryant, B. (2001). Cumulative meta-analysis: a consideration of indicators of sufficiency and stability. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(11), 1450–1462. Özer, B. (1998). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler. In A. HAKAN (Ed.), Eğitim Bilimlerinde Yenilikler (pp. 149–150). Retrieved from https://staff.emu.edu.tr/bekirozer/documents/ogrenim-gerecleri/ogrenmeyiogretme.pdf Rosenberg, M. S., Adams, D. C., & Gurevitch, J. (2000). MetaWin: statistical software for meta-analysis. Sinauer Associates, Incorporated. Sacks, H. S., Berrier, J., Reitman, D., Ancona-Berk, V. A., & Chalmers, T. C. (1987). Meta-Analyses of Randomized Controlled Trials. New England Journal of Medicine. https://doi.org/10.1056/NEJM198702193160806 Şahin, F. (1999). Meta analizinin tıp’ta kullanımı ve bir uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Osmangazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Shachar, M. (2002). Differences between traditional and distance learning outcomes: A meta-analytic approach. Touro University International. Thalheimer, W., & Cook, S. (2002). How to calculate effect size from published research: A simplified spreadsheet. Retrieved November, 1, 2014. Ün Açıkgöz, K. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme (4. Basım). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.