Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MUSICAL COMMUNICATION AND EPIDEMIC: THE ROLE OF MUSIC IN THE COVID-19 EPIDEMIC

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 2, 35 - 44, 29.12.2020
https://doi.org/10.22252/ijca.830041

Öz

Since ancient times, there has been a lot of information that music has deeply affected the human psyche. It is seen that music is the food of the human psyche and is used even in the treatment process of some diseases. It also includes a communication process in music. The messages given by musical communication have different effects on the target audience. COVID-19 disease, which started at the end of 2019 and spread all over the world in a short time, has affected people in many areas. One of the areas most affected by COVID-19 is human psychology. In this study, the effects of musical communication on the human psyche during the COVID-19 process were examined. Qualitative research method was used in this study. Semi-structured interview technique was used in the research. For this purpose, pre-prepared interview questions were asked to 30 people through online interviews. The obtained data were recorded by the researcher. The data were analyzed by the qualitative research method. It has been trying to determine how music affects the human psyche during the pandemic process.

Kaynakça

  • Aldridge, D., Aldridge, G. (2008). Melody in music therapy: A therapeutic narrative analysis. Jessica Kingsley Publishers.
  • Arslan, H. (2015). “Müzik Terapi ve Dini Müzik. Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum” Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, Volume: 8(16), p. 103-127.
  • Azizi SA. (2009). Brain to music to brain! Neuroscience Letters, 459, p. 1–2.
  • Bailey, D.K. (1987).Methods of Social Research. NewYork: The Free Press.
  • Boşnak, M., Kurt, A. H., , Yaman, S. (2017). Beynimizin müzik fizyolojisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 12(1), p.35-44.
  • Chakraborty, I., Maity, P. (2020). “COVID-19 outbreak: Migration, effects on society, global environment and prevention”. Science of the Total Environment, 138882.
  • Colombe, C. (2006). “Müziğin İnsan ve Hayvanlara Etkisi”, Çev: M. Refik, Ötüken Yay., İstanbul (Osmanlı Türkçesinden sadeleştiren. Prof. M. Salih Ergan, Ahmet Şahin Ak)
  • Cross, I. (2012). “Cognitive Science and the Cultural Nature of Music”. Topics in Cognitive Science, Volume: 4(4), p. 668-677.
  • Cross, I. (2014). “Music and communication in music psychology”. Psychology of Music, Volume:42(6), p. 809-819.
  • De Backer, J., , Wigram, T. (1993). “Containment in music therapy”. Music therapy in health and education, p. 32-39.
  • Deniz, A. K. (2020). “Covid-19 Salgını Sürecinde Dijitalleşen Eğlence Anlayışı: Çevrim İçi Konserler”. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı 4(2), p. 191-206.
  • Euronews (2020). “Covid-19 krizine müzikle direniş: Çevrimiçi ve balkon konserleri”, https://tr.euronews.com/2020/04/14/covid-19-krizine-muzikle-direnis-cevrimici-ve-balkon-konserleri. (25.10.2020).
  • Gençel, Ö. (2006). “Müzikle tedavi”. Kastamonu Eğitim Dergisi, Volume:14 No:2 , p. 697-706.
  • Goldman, J. S. (1988). “Toward a new consciousness of the sonic healing arts: The therapeutic use of sound and music for personal and planetary health and transformation”. Music therapy, Volume: 7(1), p. 28-33.
  • Güldü,Ö.(2020).”Araştırma Yöntem ve Teknikleri”. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/107027/mod_resource/content/1/KONU%209.pdf. (21.10.2020).
  • Hargreaves, D. J., , North, A. C. (1999). T”he functions of music in everyday life: Redefining the social in music psychology”. Psychology of music, Volume: 27(1), p. 71-83.
  • Kuş, E. (2003). Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nitel mi, Nicel mi? Ankara: Anı Publications.
  • Kutlay, E. B. (2007). Müziğin Bir Pazarlama Elementi Olarak Tüketici Üzerinde Duygusal, Algısal Ve Davranışsal Etkileri, Istanbul University Institute of Social Sciences, Department of Musicology, Unpublished PhD Thesis.
  • Lull J. (2000). Popüler Müzik ve İletişim, İstanbul: Çiviyazıları.
  • Kümbetoğlu, B. (2012). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Publications.
  • Özçevik, A. (2007). Müzikle Tedavi ve Öğrenciler Üzerindeki Terapik Etkileri, Doctoral dissertation, Istanbul Technical University Institute of Social Sciences.
  • Özdemir, Ö. (2014). İletişim Aracı Ve Kültür Ürünü Olarak Müzik: Elektronik Dans Müzik Örneği, Published Master Thesis, Kocaeli University, Institute of Social Sciences.
  • Perlovsky, L. I. (2005). “Music–The First Principle. Role of Music in Evolution of Consciousness,„Musical Theater”, E-journal, p. 1-36.
  • Perlovsky, L. (2015). Origin of music and embodied cognition. Frontiers in Psychology, Volume:6, p.1-4.
  • Robb, S. L. (2000). The effect of therapeutic music interventions on the behavior of hospitalized children in isolation: Developing a contextual support model of music therapy. Journal of music therapy, Volume:37(2), p. 118-146.
  • Say A. (2008). Müzik Nedir, Nasıl Bir Sanattır, İstanbul: Evrensel Publication.
  • Sezer, E., Atıcı, E. (2010). “Selçuklu ve Osmanlılarda müzikle tedavi yapılan hastaneler”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, Volume: 36(1), p. 29-32.
  • Sezer, F. (2011). “Öfke ve psikolojik belirtiler üzerine müziğin etkisi”. Uluslararası insan bilimleri dergisi, Volume: 8(1), p. 1472-1493.
  • Silverman, M. J. (2019). “Music therapy and therapeutic alliance in adult mental health: A qualitative investigation”. Journal of music therapy, Volume: 56(1), p. 90-116.
  • Sharma, P. B. (2013). “Musıc: A Tool Of Non Verbal Communıcatıon (Wıth Specıal Reference To Indıan Musıc)”, International Journal Of Communication And Media Studies (IJCMS) ISSN 2250-0014 Volume: 3(4), p. 1-6.
  • Somakcı, P. (2003). “Türklerde müzikle tedavi”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Volume: 1(15), p.131-140.
  • Tanyıldızı İ. N. (2012). “Siyasal İletişimde Muzik Kullanımı: 2011 Genel Secim Şarkılarının Secmene Etkisi”, Selcuk İletişim, Volume: 7(2), p.97-110.
  • Tanyıldızı, İ. N. (2020). COVID-19 sürecinde Sağlık İletişiminde Sosyal Medya, Ankara: Iksad Publications.
  • Thram, D. (2002). “Therapeutic efficacy of music-making: neglected aspect of human experience integral to performance process”. Yearbook for traditional music, Volume: 34, p. 129-138.
  • Tüsside,Tübitak(2020).”DerinlemesineGörüşme” https://tusside.tubitak.gov.tr/tr/yontemlerimiz/Derinlemesine-Gorusme#:~:text=Yar%C4%B1%2Dyap%C4%B1land%C4%B1r%C4%B1lm%C4%B1%C5%9F%20M%C3% (20.10.2020).
  • Ujfalussy, J. (1993). “The Role Of Music And Song In Human Communication”, Acta Neurochirurgica, Volume: 56, p. 6-8.
  • Vandenberg, F., Berghman, M., Schaap, J. (2020). “The ‘lonely raver’: music livestreams during COVID-19 as a hotline to collective consciousness?”. European Societies, p. 1-12. Wigram, T., , Elefant, C. (2009). Therapeutic dialogues in music: Nurturing musicality of communication in children with autistic spectrum disorder and Rett syndrome. In S.
  • Malloch & C. Trevarthen (Eds.), Communicative musicality: exploring the basis of human companionship (pp. 423-445). Oxford: Oxford University Press.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Publications.
  • Yıldırım, S. (2020). “Salgınların Sosyal-Psikolojik Görünümü: Covid-19 (Koronavirüs) Pandemi Örneği”. Electronic Turkish Studies, Volume: 15(4), p. 1331-1351.

SALGIN VE MÜZİKSEL İLETİŞİM: COVİD-19 SALGININDA MÜZİĞİN ROLÜ

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 2, 35 - 44, 29.12.2020
https://doi.org/10.22252/ijca.830041

Öz

Eski çağlardan beri müziğin insan ruhunu derinden etkilediğine yönelik birçok bilgiye ulaşılmaktadır. Müziğin insan ruhunun gıdası olduğu ve bazı hastalıkların tedavi sürecinde bile kullanıldığı görülmektedir. Müzik içerisinde aynı zamanda bir iletişim sürecini barındırmaktadır. Müziksel iletişim ile verilen mesajlar hedef kitleler üzerinde farklı etkiler yapmaktadır. 2019 yılının sonunda başlayan ve kısa surede tüm dünyaya yayılan COVID-19 hastalığı insanları birçok alanda etkilemiştir. COVID-19’un en çok etkilediği alanlardan biri de insan psikolojisidir. Bu çalışmada COVID-19 sürecinde müziksel iletişimin insan ruhuna etkileri incelenmiştir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu amaçla 30 kişiye önceden hazırlanmış mülakat soruları çevrimiçi görüşme ile sorulmuştur. Elde edilen veriler araştırmacı tarafından kayıt altına alınmıştır. Veriler nitel araştırma yöntemi ile analiz edilmiştir. Pandemi sürecinde müziğin insan ruhunu nasıl etkilediği belirlenmeye çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Aldridge, D., Aldridge, G. (2008). Melody in music therapy: A therapeutic narrative analysis. Jessica Kingsley Publishers.
  • Arslan, H. (2015). “Müzik Terapi ve Dini Müzik. Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum” Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, Volume: 8(16), p. 103-127.
  • Azizi SA. (2009). Brain to music to brain! Neuroscience Letters, 459, p. 1–2.
  • Bailey, D.K. (1987).Methods of Social Research. NewYork: The Free Press.
  • Boşnak, M., Kurt, A. H., , Yaman, S. (2017). Beynimizin müzik fizyolojisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 12(1), p.35-44.
  • Chakraborty, I., Maity, P. (2020). “COVID-19 outbreak: Migration, effects on society, global environment and prevention”. Science of the Total Environment, 138882.
  • Colombe, C. (2006). “Müziğin İnsan ve Hayvanlara Etkisi”, Çev: M. Refik, Ötüken Yay., İstanbul (Osmanlı Türkçesinden sadeleştiren. Prof. M. Salih Ergan, Ahmet Şahin Ak)
  • Cross, I. (2012). “Cognitive Science and the Cultural Nature of Music”. Topics in Cognitive Science, Volume: 4(4), p. 668-677.
  • Cross, I. (2014). “Music and communication in music psychology”. Psychology of Music, Volume:42(6), p. 809-819.
  • De Backer, J., , Wigram, T. (1993). “Containment in music therapy”. Music therapy in health and education, p. 32-39.
  • Deniz, A. K. (2020). “Covid-19 Salgını Sürecinde Dijitalleşen Eğlence Anlayışı: Çevrim İçi Konserler”. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı 4(2), p. 191-206.
  • Euronews (2020). “Covid-19 krizine müzikle direniş: Çevrimiçi ve balkon konserleri”, https://tr.euronews.com/2020/04/14/covid-19-krizine-muzikle-direnis-cevrimici-ve-balkon-konserleri. (25.10.2020).
  • Gençel, Ö. (2006). “Müzikle tedavi”. Kastamonu Eğitim Dergisi, Volume:14 No:2 , p. 697-706.
  • Goldman, J. S. (1988). “Toward a new consciousness of the sonic healing arts: The therapeutic use of sound and music for personal and planetary health and transformation”. Music therapy, Volume: 7(1), p. 28-33.
  • Güldü,Ö.(2020).”Araştırma Yöntem ve Teknikleri”. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/107027/mod_resource/content/1/KONU%209.pdf. (21.10.2020).
  • Hargreaves, D. J., , North, A. C. (1999). T”he functions of music in everyday life: Redefining the social in music psychology”. Psychology of music, Volume: 27(1), p. 71-83.
  • Kuş, E. (2003). Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nitel mi, Nicel mi? Ankara: Anı Publications.
  • Kutlay, E. B. (2007). Müziğin Bir Pazarlama Elementi Olarak Tüketici Üzerinde Duygusal, Algısal Ve Davranışsal Etkileri, Istanbul University Institute of Social Sciences, Department of Musicology, Unpublished PhD Thesis.
  • Lull J. (2000). Popüler Müzik ve İletişim, İstanbul: Çiviyazıları.
  • Kümbetoğlu, B. (2012). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Publications.
  • Özçevik, A. (2007). Müzikle Tedavi ve Öğrenciler Üzerindeki Terapik Etkileri, Doctoral dissertation, Istanbul Technical University Institute of Social Sciences.
  • Özdemir, Ö. (2014). İletişim Aracı Ve Kültür Ürünü Olarak Müzik: Elektronik Dans Müzik Örneği, Published Master Thesis, Kocaeli University, Institute of Social Sciences.
  • Perlovsky, L. I. (2005). “Music–The First Principle. Role of Music in Evolution of Consciousness,„Musical Theater”, E-journal, p. 1-36.
  • Perlovsky, L. (2015). Origin of music and embodied cognition. Frontiers in Psychology, Volume:6, p.1-4.
  • Robb, S. L. (2000). The effect of therapeutic music interventions on the behavior of hospitalized children in isolation: Developing a contextual support model of music therapy. Journal of music therapy, Volume:37(2), p. 118-146.
  • Say A. (2008). Müzik Nedir, Nasıl Bir Sanattır, İstanbul: Evrensel Publication.
  • Sezer, E., Atıcı, E. (2010). “Selçuklu ve Osmanlılarda müzikle tedavi yapılan hastaneler”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, Volume: 36(1), p. 29-32.
  • Sezer, F. (2011). “Öfke ve psikolojik belirtiler üzerine müziğin etkisi”. Uluslararası insan bilimleri dergisi, Volume: 8(1), p. 1472-1493.
  • Silverman, M. J. (2019). “Music therapy and therapeutic alliance in adult mental health: A qualitative investigation”. Journal of music therapy, Volume: 56(1), p. 90-116.
  • Sharma, P. B. (2013). “Musıc: A Tool Of Non Verbal Communıcatıon (Wıth Specıal Reference To Indıan Musıc)”, International Journal Of Communication And Media Studies (IJCMS) ISSN 2250-0014 Volume: 3(4), p. 1-6.
  • Somakcı, P. (2003). “Türklerde müzikle tedavi”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Volume: 1(15), p.131-140.
  • Tanyıldızı İ. N. (2012). “Siyasal İletişimde Muzik Kullanımı: 2011 Genel Secim Şarkılarının Secmene Etkisi”, Selcuk İletişim, Volume: 7(2), p.97-110.
  • Tanyıldızı, İ. N. (2020). COVID-19 sürecinde Sağlık İletişiminde Sosyal Medya, Ankara: Iksad Publications.
  • Thram, D. (2002). “Therapeutic efficacy of music-making: neglected aspect of human experience integral to performance process”. Yearbook for traditional music, Volume: 34, p. 129-138.
  • Tüsside,Tübitak(2020).”DerinlemesineGörüşme” https://tusside.tubitak.gov.tr/tr/yontemlerimiz/Derinlemesine-Gorusme#:~:text=Yar%C4%B1%2Dyap%C4%B1land%C4%B1r%C4%B1lm%C4%B1%C5%9F%20M%C3% (20.10.2020).
  • Ujfalussy, J. (1993). “The Role Of Music And Song In Human Communication”, Acta Neurochirurgica, Volume: 56, p. 6-8.
  • Vandenberg, F., Berghman, M., Schaap, J. (2020). “The ‘lonely raver’: music livestreams during COVID-19 as a hotline to collective consciousness?”. European Societies, p. 1-12. Wigram, T., , Elefant, C. (2009). Therapeutic dialogues in music: Nurturing musicality of communication in children with autistic spectrum disorder and Rett syndrome. In S.
  • Malloch & C. Trevarthen (Eds.), Communicative musicality: exploring the basis of human companionship (pp. 423-445). Oxford: Oxford University Press.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Publications.
  • Yıldırım, S. (2020). “Salgınların Sosyal-Psikolojik Görünümü: Covid-19 (Koronavirüs) Pandemi Örneği”. Electronic Turkish Studies, Volume: 15(4), p. 1331-1351.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Nural İmik Tanyıldızı 0000-0002-9177-759X

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA İmik Tanyıldızı, N. (2020). MUSICAL COMMUNICATION AND EPIDEMIC: THE ROLE OF MUSIC IN THE COVID-19 EPIDEMIC. İnönü Üniversitesi Kültür Ve Sanat Dergisi, 6(2), 35-44. https://doi.org/10.22252/ijca.830041

https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca