YEŞİL İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ UYGULAMALARININ KAMU BANKALARI ÖZELİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 4, 110 - 124, 15.10.2022

Ahmet Alanli

Öz

Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi (YİKY), sürdürülebilir İnsan Kaynakları Yönetimi’nin (İKY) bir alt başlığı olarak değerlendirilmektedir. Çevre dostu yeşil uygulamaların organizasyonlarda hayata geçirilebilmesi için çalışanların bilinçlendirilmesi ve geliştirilmesi noktasında YİKY’ne önemli roller düşmektedir. Bu çalışmanın amacı, Kamu bankaları üzerinden YİKY uygulamalarının durumunu araştırmaktır. Araştırma iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada YİKY ile ilgili literatür taraması yapılmış ve uygulamaları hakkında bilgiler toplanmıştır. İkinci aşamada, kamu bankalarının yayınlamış oldukları faaliyet ve sürdürülebilirlik raporlarından bilgiler derlenmiştir. Araştırma sonucunda, işe alım, performans değerlendirme, eğitim ve geliştirme gibi temel insan kaynakları faaliyetlerinin yeşil insan kaynakları uygulamalarına uyumu üzerinden durulmuştur. Bulgular, yeşil insan kaynakları uygulamalarının sürdürülebilirlik yönetimi çerçevesinde değerlendirildiğini ortaya koymuştur. Yeşil insan kaynakları uygulamalarının iş ortamında yaygınlaştırılması ve çalışanlar tarafından benimsenmesi için kurum yöneticileri tarafından desteklenmesi yerinde olacaktır. Bu çalışma yeşil insan kaynaklarına yönelik saha çalışmalarının zenginleşmesine yönelik önemli bir katkı sunmayı hedeflemektedir. Çevreye uyumlu iş yeri ortamlarının oluşturulmasında İnsan Kaynakları Yönetiminin rolünün ortaya koymaya yönelik bu tarz çalışmaların, iklim değişikliği ile mücadele yöntemlerinin çeşitlendirilmesini ve güçlendirilmesini sağlayacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimeler: Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi, Sürdürülebilirlik, Yeşil İş yerleri

EVALUATION OF GREEN HUMAN RESOURCES MANAGEMENT PRACTICES SPECIFIC TO PUBLIC BANKS

Öz

Green Human Resources Management (YİKY) is considered as a sub-title of sustainable Human Resources Management (HRM). YİKY plays an important role in raising and developing the awareness of employees in order to implement eco-friendly green practices in organizations. The aim of this study is to investigate the status of YİKY practices over public banks. The research was carried out in two stages. In the first stage, a literature review was made about YİKY and information about its applications was collected. In the second stage, information was compiled from the activity and sustainability reports published by public banks. As a result of the research, the compatibility of basic human resources activities such as recruitment, performance evaluation, training and development with green human resources practices has been emphasized. Findings revealed that green human resources practices are evaluated within the framework of sustainability management. It would be appropriate to be supported by corporate managers in order to disseminate green human resources practices in the business environment and to be adopted by employees. This study aims to make an important contribution to the enrichment of field studies on green human resources. It can be said that such studies to reveal the role of Human Resources Management in the creation of environmentally compatible workplace environments will ensure the diversification and strengthening of the methods of combating climate change.

Anahtar Kelimeler

Keywords: Green Human Resources Management, Sustainability, Green Workplaces

Kaynakça

• Acar, S. (2022). Örgütlerde Yeşil İnsan Kaynakları Yönetiminin Önemi. İksad Yayıncılık, Ankara
• Ahmad, S. (2015). Green Human Research Management: Policies and Practices. Cogent Business & Management, 2(1), 1-13.
• Ajadi, T. H., Adewumi, S. A., Ntshangase, B. (2022). Green Recruitment Practices and Employees’ Green Behaviour in the eThekwini Municipality of South Africa. International Journal of Social Science Research and Review, 5(6), 290-304.
• Aksu, B. Ç., Doğan, A. (2021). Çevresel Sürdürülebilirlik ve İnsan Kaynakları Yönetimi Fonksiyonlarının Yeşil İKY Bağlamında Değerlendirilmesi. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13 (3), 137-148 .
• Alanlı, A., Acar, O.K. (2022). İnsan Kaynakları Yönetiminde Eğitim ve Geliştirme Süreçlerinin Dijitalleşmesi: Kalkınma Ajansları Üzerinden Nitel Bir Analiz. Uluslararası İşletme, Ekonomi ve Yönetim Perspektifleri Dergisi. 6(1),144-165.
• Bangwal, D., Tiwari, P., Chamola, P. (2017). Green HRM, Work-life and Environment Performance. International Journal of Environment Workplace and Employment 4(3), 244-268.
• Bowen, G. (2009). Document Analysis as a Qualitative Research Method, Qualitative Research Journal, 9 (2), 27 - 40.
• Cabral, C., Dhar, R.L. (2019). Green Competencies: Construct Development and Measurement Validation, Journal of Cleaner Production, 235, 887-900.
• Chaudhary, R. (2019). Effects Of Green Human Resource Management: Testing A Moderated Mediation Model, International Journal of Productivity and Performance Management, 70(1), 201-216.
• Creswell, J. W. (2014). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches (4. Basım), Sage Yayınları, Thousand Oaks,
• Daily, B. F., Huang, S. (2001). Achieving Sustainability Through Attention to Human Resource Factors in Environmental Management. International Journal of Operations & Production Management, 21, 1539-1552.
• Denton, D. K. (1999). Employee Involvement, Pollution Control and Pieces to the Puzzle. Environmental Management and Health, 10, 105-111.
• Deshwal, P. (2015). Green HRM: An Organizational Strategy of Greening People. International Journal of Applied Research. (1), 176-181.
• Ehnert, A., I., Matthews, B., Muller-Camen, M. (2020). Common Good HRM: A Paradigm Shift in Sustainable HRM? Human Resource Management Review, 30, 1-11.
• Elkington, J. (1997). The Triple Bottom Line of 21st Century Business. Capstone Publishing Limited, Oxford
• Erbaşı, A. (2021). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları Ölçeğinin Türkiye'ye Uyarlaması. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (23) , 247-262 .
• Esen, E., Çalışkan, A.O. (2019). Green Human Resource Management (GHRM) and Environmental Sustainability, Global Business Research Congress, 9(1), 58-60.
• Gedikli, E. Y., Gökırmak, H. (2021). Katılım Bankacılığı ve Sürdürülebilirlik. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 16 (1), 75-93. Hosain, S., Rahman, S. (2016). Green Human Resource Management: A Theoretical Overview. Journal of Business and Management, 18(6), 54-59.
• Jabbour, C. J.C., Santos, F. C. A. (2008). The Central Role of Human Resource Management in the Search for Sustainable Organizations. International Journal of Human Resource Management, 19(12), 2133–2154.
• Jabbour, C.J.C., Santos, F.C.A., Nagano, M.S. (2010). Contributions of HRM throughout the Stages of Environmental Management: Methodological Triangulation Applied to Companies in Brazil. International Journal of Human Resource Management, 21(7), 1049-1089.
• Jabbour, C. J. (2013). Environmental Training in Organisations: From a Literature Review to a Framework for Future Research. Resources, Conservation and Recycling, 74, 144-155.
• Jabbour, C.J.C., Jabbour, A. B. L. S. (2016). Green Human Resource Management and Green Supply Chain Management: linking two emerging agendas. Embedding Sustainability Dynamics in Supply Chain Relationship Management and Governance Structures, 112, 1824–1833.
• Jackson, S.E. and Seo, J. (2010). The Greening of Strategic HRM Scholarship. Organization Management Journal, 7(4), 278-290.
• Jackson, S.E, Renwick D.W.S., Jabbour C.J.C., Muller-Camen M. (2011). State-of-the-Art and Future Directions for Green Human Resource Management: Introduction to the Special Issue. Zeitschrift für Personalforschung, 25(2), 99-116.
• Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ege Akademik Bakış, 13(1), 99–111.
• Kavgacı, Y., Erkmen, T., (2021). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Kurumsal Sosyal Sorumluluktaki Rolü, bmij, 9 (3): 794-821.
• Kesen, M., Öselmiş, M. (2021). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Ölçeği (YİKYÖ): Türkçe’ye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 17(4), 1231-1256.
• Khurshid, R., Darzi, M. A. (2016). Go Green with Green Human Resource Management Practices. Clear International Journal of Research in Commerce & Management, 7(1), 19-21.
• Kıral, B. (2020). Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi, Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 8(15),170-189. Kramar, R. (2014). Beyond Strategic Human Resource Management: is Sustainable Human Resource Management the Next Approach? International Journal of Human Resource Management, 25(8), 1069–1089.
• Mehta, K., Chugan, P. K. (2015). Green HRM in Pursuit of Environmentally Sustainable Business, Universal Journal of Industrial and Business Management, 3(3), 74-81.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative Research: A Guide to Design and Implementation. Jossey-Bass, San Francisco,
• Mishra, P. (2016). Green Human Resource Management: a Framework for Sustainable Organizational Development in an Emerging Economy. International Journal of Organizational Analysis, 25(1), 761-788.
• Oncer, A. Z. (2019). Örgütlerde Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları: Teorik Bir İnceleme. İş ve İnsan Dergisi, 6 (2) , 199-208.
• Rajiani, I. (2015). Conceptualizing Strategic Green Human Resources Management to Boost Environmental Performance. The 25th International Business Information Management Association Conference, May 7-8, Amsterdam, Hollanda
• Renwick, D. W. S., Redman, T., Maguire, S (2012). Green Human Resource Management: A Review and Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15 (1), 1-14.
• Renwick, D.W.S, Redman, T., Maguire, S. (2008). Green HRM: A Review, Process Model, and Research Agenda. University of Sheffield Working Paper. 01.05.2022. http://www.sheffield.ac.uk/content/1/c6/08/70/89/2008-01.pdf
• Rezaei-Moghaddam, K. (2016). Green Management of Human Resources in Organizations: An Approach to the Sustainable Environmental Management. Journal of Agricultural Technology, 12 (3), 415-428.
• Rondinelli, D.A., Berry, M.A. (2000). Environmental Citizenship in Multinational Corporations: Social Responsibility and Sustainable Development. European Management Journal, 18 (1), 70-84.
• Sağbaş, M., Erdoğan, F. A., Sundu, M. (2022). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi: Sistematik İçerik Analizi Yöntemi ile Alan Yazının İncelenmesi. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 5(3), 236–257.
• Sarıyıldız, A. Y. (2021). Sağlık Kurumlarında Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi ve Uygulamaları. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 3 (1), 155-159.
• Sayılar, Y. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi Alanında Kuram ve Araştırmanın Gelişimi: Sratejik Olan ve Olmayan Perspektiflerden Bir İnceleme. Yönetim Bilimleri Dergisi, 3 (1), 55-74.
• Straughan, R.D., Roberts, J.A. (1999). Environmental Segmentation Alternatives: A Look at Green Consumer Behavior in The New Millennium. Journal of Consumer Marketing, 16(6), 558-575.
• Tang, G., Chen, Y., Jiang, Y., Paillé, P., Jia, J. (2018). Green Human Resource Management Practices: Scale Development and Validity. Asia Pacific Journal of Human Resources, 56(1), 31-55.
• Tariq, S., Jan, F. A., Ahmad, M. S. (2016). Green Employee Empowerment: a Systematic Literature Review on State-of-Art in Green Human Resource Management. Quality & Quantity, 50(1), 237-269
• Tokgöz, N., Önce, S. (2009). Şirket Sürdürülebilirliği: Geleneksel Yönetim Anlayışına Alternatif. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11 (1), 249-275.
• Turan, İ., Sundu, M. (2021). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (78), 731-744.
• Tuul, O., Bing, S.J., (2020). Green Human Resources Management: a Theoretical Review. Proceedings of the Mongolian Academy of Sciences, 60 (2), 39-47.
• Uslu D.Y., Kedikli, E. (2017). Sürdürülebilirlik Kapsamında Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimine Genel Bir Bakış. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52 (3), 66-81.
• Vatansever, Ç., Kılıç, N., Dinler, G. (2019). Çalışanların Sürdürülebilirlik Davranışları ve Sürdürülebilir Çalışma Yaşamı için İnsan Kaynakları Yönetimi: Türkiye’den İki Kesit. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 29 (85), 7-39.
• Wehrmeyer, W. (2017). Greening People: Human Resources and Environmental Management. Routledge, New York
• World Commission on Environment and Development (WCED) (1987), Our Common Future, Oxford UP, Oxford.
• Yavuz, N. (2020). Yeşil İnsan Kaynakları Yönetimi ve Yeşil İş Yetkinliklerinin İçerik Analizi Yöntemi ile Değerlendirilmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(3), 2669-2681.
• Yong, J.I., Yusliza, M.Y., Ramayah, T., Jabbour, C.J.C., Sehnem, S., Mani, V. (2019). Pathways Towards Sustainability in Manufacturing Organizations: Empirical Evidence on the role of Green Human Resource Management. Business Strategy and Environment. 29 (1), 212-228.