Matematik Öğretmenlerinin Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanımına Yönelik Görüşleri

Year 2021, Volume: 8 Issue: 1, 59 - 76, 08.03.2021

Hatice Kır Melikenur Kalfaoğlu Hasan Hüseyin Aksu

https://doi.org/10.17278/ijesim.839925

Cited By: 5

Abstract

Okul dışı öğretim; okul bahçesinde, okul civarında veya okul dışında yapılan eğitim faaliyetleridir (Kaymakçı ve Ürey, 2020). Bu araştırmada, matematik dersinde kullanılan okul dışı öğrenme ortamlarını ve bu öğrenme ortamlarında gerçekleştirilen öğretim faaliyetlerine ilişkin matematik öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Amaca yönelik yapılan çalışmada ilgili konunun ayrıntılarıyla ele alınabilmesi adına nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması kullanılmıştır. 2020-2021 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında gerçekleştirilen çalışmaya MEB’e bağlı ortaokullarda görev yapan ve gönüllülük esasına dayalı olarak seçilen 12 matematik öğretmeni katılmıştır. Covid-19 pandemisi sürecinde araştırmayı uygun şartlarda devam ettirebilmek amacıyla uygun/kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak matematik dersinde kullanılan okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili verileri elde etmek amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen ve açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeden elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmadan elde edilen verilere göre; öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarını oldukça fazla kullandıkları, en sık kullanılan okul dışı öğrenme ortamlarının ise tarihi ve kültürel mekanlar, çevre ve arazi, alışveriş yerleri olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Okul dışı öğrenme ortamlarını kullanma konusunda en sık karşılaştıkları problemin ise izin alma prosedürleri ve sınıf dışında öğrencileri kontrol etmenin zor olması olduğu görülmüştür. Öğretmenler, izin konusunda imkanların iyileştirilmesi ve okul dışı öğretime dair kılavuzların yayınlanması önerisinde bulunmuştur.

Keywords

matematik eğitimi, okul dışı öğrenme, öğretmen görüşleri

Mathematics Teachers' Opinions on the Use of Out-of-School Learning Environments

Abstract

Out-of-school education means all educational activities in the schoolyard, around the school or outside the school (Kaymakçı & Ürey, 2020). This study aims to reveal the out-of-school learning environments used in mathematics lessons and the views of mathematics teachers about the teaching activities carried out in these learning environments. The case study, one of the qualitative research methods, was used in the purpose-oriented study conducted for the subject concerned to be studied in detail. Twelve mathematics teachers employed in secondary schools affiliated to the Ministry of National Education and selected on a voluntary basis participated in the study conducted in the fall semester of the 2020-2021 academic year. During the Covid-19 pandemic process, a suitable/easily accessible sampling method was chosen in order to continue the research under suitable conditions. In the study, a semi-structured interview form consisting of open-ended questions and developed by the researchers in order to obtain data about out-of-school learning environments used in mathematics lesson was used as a data collection tool. The data obtained from the interviews were subjected to content analysis. The data obtained from the research indicated that teachers used out-of-school learning environments quite often and out-of-school learning environments most frequently used were historical and cultural places, environment and land, shopping centers. Based on the data obtained, it was also observed that the most common problem they encountered in using out-of-school learning environments was the permission procedures and the difficulty of controlling students outside the classroom. Teachers made recommendations for the opportunities for leave to be improved and guidelines on out-of-school education to be published.

Keywords

mathematics education, out-of-school learning, teachers' opinions

References

• Arastaman, G., Fidan, İ. Ö., ve Fidan, T. (2018). Nitel araştırmada geçerlik ve güvenirlik: Kuramsal bir inceleme. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 37-75.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Çağrı, A. V. A. N., Gülgün, C., Yılmaz, A., ve Doğanay, K. (2019). STEM eğitiminde okul dışı öğrenme ortamları: Kastamonu Bilim Kampı. Journal of STEAM Education, 2(1), 39-51.
• Çengelci, T. (2013). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sınıf dışı öğrenmeye ilişkin görüşleri.
• Çepni, S. (2018). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (8. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Çiçek, Ö., ve Saraç, E. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarındaki yaşantıları ile ilgili görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(3), 504-522.
• Döş, İ. (2013). Mutlu Okul Happy School. Education & Science/Egitim ve Bilim, 38(170).
• Ertas, H., Şen, A. İ. ve Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2), 178-198.
• Gürsoy, G. (2018). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. Electronic Turkish Studies, 13(11).
• Karakaş Özür, N., ve Şahin, S. (2017). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(3), 324-347.
• Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135.
• Melanlıoğlu, D. (2010). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretim programları. Eğitim ve Bilim, 33(150).
• Mertoğlu, H. (2019). Fen bilgisi öğretmen adaylarının farklı öğrenme ortamlarında gerçekleştirdikleri okul dışı etkinliklere ilişkin görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 4(1), 37-60.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2018). İlkokul ve ortaokul matematik dersi (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Ocak, İ., ve Korkmaz, Ç. (2018). Fen bilimleri ve okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 4(1), 18-38.
• Okur-Berberoğlu, E., ve Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42.
• Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
• Sarıoğlan, A. B., ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
• Seggie, F. N. ve Bayyurt, Y. (2017). Nitel araştırma (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık
• Selvi, K., ve Özüdoğru, F. (2014). John Dewey: Okul, Toplum ve Eğitim.
• Sontay, G., Tutar, M. ve Karamustafaoğlu, O. (2016). “Okul Dışı Öğrenme Ortamları ile Fen Öğretimi" hakkında öğrenci Görüşleri: Planetaryum Gezisi . İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi , 1 (1) , 1-24 .
• Tatar, N., ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 882-896.
• TDK (Türk Dil Kurumu) Genel Açıklamalı Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
• Tekbıyık, A ve Akdeni̇z, A. (2008). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programını Kabullenmeye ve Uygulamaya Yönelik Öğretmen Görüşleri . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi , 2 (2) , 23-37.
• Ürey, M. ve Kaymakcı, S. (2020). Sınıf öğretmenlerinin hayat bilgisi dersinde kullanılan okul dışı öğrenme ortamları ve uygulamaları hakkındaki görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(227), 7-32.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları